Bergen: Voor Di Rupo, tegen PS

Christopher: “Ik heb PS g estemd, maar nu weet ik het niet meer .” WestVlaming Lieven: “Di Rupo heeft het hier wel grondig veranderd.” Riccardo: “Ik ga wél nog v oor de PS stemmen.”

Bergen is een sympathieke provinciestad met een fraai centraal plein, een paar min of meer gezellige winkelstraten en net geen 100.000 inwoners, iets meer dan Mechelen. PSvoorzitter Elio Di Rupo is er burgemeester voor het leven. Of kan het zoveelste PSschandaal zelfs dáár een einde aan maken?

Duidelijk is dat de doorsnee Bergenaar niet vindt dat Di Rupo zelf vuile handen heeft. Maar op één iemand na zegt ook niemand van onze gesprekspartners dat hij voor de PS gaat stemmen. Christopher bijvoorbeeld, een jongeman die voor de stad een enquête afneemt van bezoekers in een winkelstraat. “Ik heb PS gestemd, maar nu weet ik het niet. Ik wil stemmen op iemand die de zaken vooruithelpt.” Lieven, een West-Vlaming uit Koksijde, zegt dat hij als loonwerker in de landbouw veel met boeren in de streek samenwerkt. “Ik hoor ze altijd zeggen dat ze nu eenmaal voor de PS moeten stemmen omdat de partij voor alles en iedereen zorgt. Dat is niet gezond, hé, boeren die voor socialisten stemmen ( lacht).” Hij heeft wel respect voor Di Rupo: “Vroeger was het hier een nogal vuil mijnstadje, het is grondig veranderd.” Een Bergense beroepsmilitair die liever anoniem blijft, zegt dat Di Rupo nog altijd veel steun heeft. “Het is zijn fout niet. Hij zal hier ook altijd zijn stemmen halen omdat hij zoveel macht heeft. Maar de socialisten hebben te veel in de kas gezeten, er is een schoonmaakbeurt nodig. Zoals in Frankrijk.” “Macron is fantastisch. Ik kom uit een socialistisch nest, maar de PS is ‘te sociaal’, zo gaat het niet meer. Ik ga er niet meer op stem- men. Voor Raoul Hedebouw dan? Dat zou kunnen. Charles Michel niet, dat is un fils à papa.” Zoals wel meer Walen kijkt de militair met afgunstige blik naar Vlaanderen. “Daar verandert het, bij ons niet. Het is triestig. En Bart De Wever? Die heeft gelijk, hé. Ik ben niet tegen hem, maar ik wil liever geen scheuring van België.”

Confederalisme, waarom niet?

Op het zonovergoten marktplein lopen we Martial tegen het lijf, afkomstig uit een naburig dorpje. “Ik stem misschien op de PTBPVDA, er is een grote schoonmaak nodig”, zegt hij. Hij denkt dat een splitsing van België onafwendbaar is. “Door de N-VA, maar vooral door de schuld van de Waalse politici zelf.” Op het deel van zijn brugpensioen dat zijn bedrijf betaalt, moet hij 60% belasting betalen, beweert hij. “Dat geld gaat dan naar die politici die vooral met hun eigen zaakjes be- zig zijn. Daar word ik boos van.” Riccardo zit op een terras een hapje te eten met een vriend die een met de stad verbonden vzw leidt en vooral anoniem wil blijven: “Je moet niet in de soep spuwen waar je van eet. Dat geldt hier voor wel meer mensen.” De ober die ons bedient, zegt dat hij vroeger PS stemde, maar nu blanco gaat stemmen. “Ze zijn toch allemaal hetzelfde.” Riccardo is van heel de dag de enige die zegt nog voor de PS te stemmen. Hij prijst Di Rupo voor de economische dynamiek in de regio. Over Lutgen heeft hij niets te zeggen. “Die speelt een politiek spel zeker?” Bart De Wever noemt hij zeer intelligent, iemand die de zaken wil veranderen: “Mais il a les dents longues, hij is erg ambitieus. Och, het is nog niet gezegd dat we in een confederalisme slechter af zullen zijn. In Zwitserland heb je dat toch ook?”