Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Vuil oprapen moet besmettelijk worden”
Open Vld en Jean-Paul Meus voeren samen actie
Staatssecretaris van Bestrijding Sociale Fraude, Privacy en Noordzee Philippe De Backer (Open Vld) vindt dat het oprapen van vuilnis op straat besmettelijk moet worden. Hij sterkt daarmee het idee van JeanPaul Meus, de man die elke dag tien minuten zwerfvuil raapt.
“Wist je dat elke peuk 150 liter water vervuilt?”, doceert JeanPaul Meus terwijl hij met een spaghettitang een van de naar schatting een paar honderd sigarettenrestanten van de grond pikt. “Een peuk is plastic en vergaat nooit. De stoffen uit die peuken komen aan onze schoenen te hangen, aan de pootjes van onze hond. Ze komen uiteindelijk in de rivieren terecht en in de zee. Walvissen sterven omdat onze voortuinen vuil zijn.”
Jean-Paul Meus is de stichter van ‘ 10 minutes a day’ - het idee om elke dag tien minuutjes te besteden aan het oprapen van zwerfvuil in onze eigen buurt, of daarbuiten. Dat begon allemaal tijdens een luilekkerreis in Bali, “waar ik uiteindelijk twaalf dagen lang stranden ben gaan opkuisen”. “Sindsdien ben ik niet meer gestopt met het oprapen van zwerfvuil”, zegt Meus. “Sinds 2 mei 2016 heb ik nog geen dag overgeslagen.”
Meus legt zich vooral toe op de wijk Antwerpen-Noord, vanwege de nood daar aan meer properheid. “Maar ook waar ik woon, aan park Den Brandt, is er werk hoor. Ik hou mijn lege aardbei- bakjes en chipszakjes bij, en als ik dan een wandeling ga maken, vul ik die met peuken en rotzooi.”
Zaterdag schoot Meus in Berchem in actie, in de speeltuin van het De Villegaspark, over de markt, zo naar de Driekoningen-/ Statiestraat. Samen met hem: de lokale Open Vld-afdeling, een aantal vrijwilligers en staatssecretaris van Bestrijding Sociale Fraude, Privacy en Noordzee Philippe De Backer (Open Vld). “Ik doe geregeld zulke acties met Jean-Paul, en zoals hij zegt: vuilnis komt in de zee terecht, en dat is voor mij natuurlijk een grote bekommernis.”
Taboe op oprapen
De Backer en Meus hopen hetzelfde, zeggen ze: dat in heel Antwerpen elke dag zwerfvuil wordt geraapt. “We klagen allemaal over zwerfvuil, wel dan gaan we zelf een tandje moeten bijsteken”, zegt De Backer. “Iedereen moet voor zichzelf uitmaken: in wat voor buurt wil ik leven, en daarnaar handelen.”
Positief, positief, positief, is Meus’ mantra. “Als iedereen zegt: ik kan er niks aan doen, dan gebeurt er niks. Het vuilnis van een ander oprapen? Ja, want zo kun je de ogen van de ‘vervuiler’ openen. Als die ziet dat anderen zijn rotzooi oprapen, dan gaat die ook wel eens bij zichzelf te rade. Dat hopen we toch, en zolang mensen afval op straat gooien, blijf ik het oprapen.”
“Ik zie in Antwerpen-Noord namelijk hoe besmettelijk dat is. Kinderen uit de buurt willen niet stoppen met samen oprapen, ze willen nóg. Dat is geweldig, want terwijl hebben we samen lol.”
“Sinds ik Jean-Paul ken, ben ik veel aandachtiger voor het probleem”, zegt De Backer. “Ik woon in een propere buurt, maar als je aandachtig kijkt, dan vind je wel wat. Er is altijd een soort gewenning. Daar moeten we voor oppassen.”
GASboetes
En vervuilers straffen, wat vindt De Backer daarvan? “Er bestaan GAS-boetes voor, maar het is heel moeilijk om daders op heterdaad te betrappen. Het afvalprobleem is een complex probleem, en complexe problemen moet je in stukken kappen. Zwerfvuilacties zijn zo’n stuk.”
“Pas op, zie dat niet als iets voor geitenwollensokken”, zegt Meus nog. “Artiesten, CEO’s - we hebben goeie voorbeelden nodig. Er is nog een taboe op zwerfvuil oprapen. Dat taboe, daar moeten we van af.”
JEANPAUL MEUS
10 minutes a day ‘‘Als iedereen zegt: ik kan er niks aan doen, dan gebeurt er niks.’’