Valse start en een stap achteruit

“Sorry sir, can I check your accre

ditation license?” Excuseer mijnheer, kan ik uw accreditatiebewijs eens nakijken? Het kan zomaar een vraag zijn van een brave steward op het eerstkomende UEFAcongres op 20 september. De Belgische bondsvoorzitter zal in het rond kijken en niet weten wat er wordt bedoeld. Op een moment dat de functie van bondsvoorzitter steeds meer als ceremonieel wordt omschreven, zal de Belgische vertegenwoordiger de ceremonies maar half beleven. Gezichtsverlies.

Gerard Linard spreekt en begrijpt alleen de Franse taal. Hij is niet van plan daar verandering in te brengen. Voor de Vlaming François De Keersmaecker klonk Frans elf jaar geleden als Chinees, maar de gewezen bondsvoorzitter sprong wel onmiddellijk in een taalbad in Bergen. Hij is nog altijd geen Georges Brassens of Victor Hugo, maar kan de Franstaligen toch al in hun landstaal te woord staan. Kwestie van respect.

Linard is een tussenpaus. Het bondsgebouw zal niet instorten omdat de hoogste functionaris alleen Frans praat. Maar het voelt niet goed aan dat zo iemand door achterkamerpolitiek ons voetballand vertegenwoordigt. Dat terwijl in de slipstream van de successen van de Rode Duivels technisch directeur Chris Van Puyvelde door de buitenlanders overvraagd wordt om een inkijk te nemen in onze bondswerking. Het is tevens een gemis dat een voorzitter totaal geen voeling heeft met het noordelijke landsgedeelte, hoe Nederlandstalig hij ook omringd is.

Het is een valse start voor Linard en zijn verleden met handenspandiensten is ook niet verheugend. Met deze aanstelling zet de bond een stap achteruit. Dat wordt door sommige profclubs niet eens ontkend. Om er daarna twee vooruit te zetten met hopelijk een voorzitter vanuit de profclubs, klinkt het bij de Pro League, de verzameling van de profclubs. Alsof de Waalse en Vlaamse amateurs ooit op een voorzitter uit de Profliga zullen stemmen.

Na het weinig verheven schouwspel rond de verkiezing mag het nu over inhoud gaan. De 74jarige financieel expert heeft meer ruggengraat en leiderscapaciteiten dan De Keersmaecker. Het is daarom uitkijken hoe de eigengereide Linard met het Eurostadiondossier, dat in zijn korte ambtstemijn moet worden behandeld, zal omgaan. Zaterdag op zijn verwarde persconferentie leek het alsof Linard nog geen agenda heeft, maar als die er nog niet zou zijn, zal die er onvermijdelijk komen.