Daniel Martin mist waaier en verliest 51 seconden

En of Daniel Martin gisteren Philippe Gilbert heeft gemist. Toen de zijwind het peloton in de finale aan stukken scheurde, was de Ier onvoldoende omringd en verloor hij aansluiting met de eerste waaier. 51 seconden tijdsverlies betekenen in deze Tour een wereld van verschil. “Het geel is nu weg.”

Daniel Martin heeft de gave groots te zijn in de nederlaag. In plaats van luid te roepen dat hij veel te weinig ploegmaats rond zich had in de finale, koos hij voor introspectie en nuance. “Ik heb waarschijnlijk zelf het gat moeten laten in de finale”, vertelde hij. “Ik had de benen niet in de wind. Jack (Bauer, red.) deed het geweldig op het einde. Ik zat op de top van de laatste sprint helemaal niet in een slechte positie.”

Toch was er geen ontkennen aan: Quick.Step Floors kwam gewoon volk tekort om Kittel en Martin voldoende steun te bieden doorheen de rit.

“Eerst en vooral zijn we nog maar met zeven”, legde Patrick Lefevere uit. “Met Gilbert en Trentin missen we belangrijke krachten voor dit soort werk. En bovendien heeft Romain Bardet in de afdaling na het laatste klimmetje per ongeluk het voorwiel van Dan geraakt. Hij moest remmen, verloor tien plaatsen en is met zijn neus in de wind terechtgekomen.”

Naar zevende plaats

Doorgaans is Quick.Step Floors de aanstichter van het spel van de waaiers, dit keer is het team er het slachtoffer van geworden. Lefevere weigerde de ironie daarvan in te zien.

“Je moet geen appelen met peren gaan vergelijken. De renners met wie we hier zijn, zijn niet de renners met wie we het doorgaans op de kant zetten.” Met 51 seconden verloor Martin aardig wat tijd. “Het geel is nu waarschijnlijk weg”, meende hij zelf. “Misschien krijg ik in de Alpen wat meer ruimte omdat ik wat verder sta in het klassement, maar dit is ook de laatste week van de Tour. Ik sta nu zevende, dus als ik aanval, gaat de zesde waarschijnlijk vol achter mij aan. De laatste week is het tactisch altijd een beetje raar.”

Patrick Lefevere wilde veel minder conclusies knopen aan het tijdsverlies van Martin. “Meneer, de Tour moet nog beginnen. Nu spreken we over seconden, in de Alpen gaat het over minuten. De komende dagen staat in elke bocht de man met de hamer. Als Martin die hamer kan ontwijken, kan er nog heel veel.”