Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Deurne Ronkende verrassing
Ruim 150 motards juichen terminaal zieke Patrick en zijn bruid toe op hun huwelijksdag
Motorfanaat Patrick Decremer (51) stapte zaterdag in Deurne in het huwelijksbootje met Marina De Bruycker (51). Normaal zouden de twee pas trouwen als ze met pensioen waren, maar omdat Patrick terminaal ziek is, ging het huwelijk nu al door. Het koppel werd verrast door de massale opkomst van bevriende motorrijders.
Meer dan 150 ronkende motoren verzamelden zaterdagmorgen voor het districtshuis in Deurne om ‘Patje’ en Marina toe te juichen op hun huwelijksdag. Het bruidspaar zelf wist van niets. Het was een goede vriend van de bruidegom die eerder deze week een oproep aan motorrijders had gedaan om massaal af te zakken naar het districtshuis.
“We wilden Patrick verrassen en hem nog eens laten zien hoeveel vrienden achter hem staan”, klonk het. “Hij is een fantastische kerel en we willen deze dag voor hem onvergetelijk maken. De massale opkomst toont hoezeer wij als motorrijders aan elkaar hangen. Niet alleen zijn vrienden zijn gekomen, maar ook motorrrijders van andere clubs die we niet kennen”, zegt John Blues van de club 21 chapter Antwerpen.
“Wij wisten van niks”, zegt Patrick achteraf. “Onderweg naar het districtshuis hoorde we motoren. Voor een bijeenkomst ergens in de buurt, dachten we eerst. Pas bij aankomst hadden we door dat ze er voor ons stonden, samen met heel veel vrienden en familie. Een enorm emotioneel moment. Ook Marina was geëmotioneerd. We kennen veel motorrijders van in het café, dat zijn door de jaren heen vrienden geworden. Vroeger hadden we zelf een scooter, dan gingen we dikwijls samen toeren. Dat vond Marina geweldig. Als ik niet ziek zou zijn, zou ik opnieuw een scooter kopen om met Marina naar zee te rijden...”
Elkaar teruggevonden
Patrick en Marina groeide allebei op in de Antwerpse Seefhoek. “We kennen elkaar al sinds we zes waren, van op school. Op zeventienjarige leeftijd werden we een koppel, maar dat duurde maar een jaar, we waren te jong. Daarna hadden we allebei nieuwe partners. Zo’n twintig jaar geleden vond ik Marina terug, ze woonde in dezelfde straat als mijn ouders. We waren allebei vrijgezel en werden opnieuw verliefd. Sindsdien zijn we onafscheidelijk.”
De twee hadden al lang een huwelijk voor ogen. “Ik heb heel mijn leven hard gewerkt en wilde op mijn 58ste stoppen met werken. Dan zouden we trouwen in een kerkje in Spanje. Maar vier maanden geleden werd er kanker bij mij vastgesteld, agressieve longkanker met uitzaaiingen in de hersenen. Ik geef de strijd niet op, maar er zijn te veel uitzaaiingen ondertussen. Het was Marina die voorstelde om nu te trouwen, zodat we toch zeker onze liefde officieel konden bewijzen. We zien elkaar na al die jaren nog zo graag.”
De trouwplechtigheid ging van het districtshuis naar het Bosuilstadion, want Patrick is al 45 jaar supporter van voetbalclub Antwerp. “Ik mocht er het magische gras kussen.” Daarna was er nog een barbecue. “Zonder ziekte had onze trouw er zeker anders uitgezien. We droomden allebei van trouwen in een koets met paarden en een plechtigheid in Spanje. Dit was misschien niet mijn droomtrouw, maar het was wel met mijn droomvrouw.”