Vriendschap als basis van succes

Antwerpenaars staan na vier speeldagen alleen op kop

Tien op twaalf, tien doelpunten en alleen op kop in de Proximus League. Onverhoopt maar niet onverdiend trekt Beerschot Wilrijk de triomftocht van de laatste jaren gewoon door bij de profs. De basis van het succes? De hechte vriendschapsband in de kleedkamer. “Bij profclubs verwacht je dat het er allemaal wat zakelijker en koeler aan toe gaat, maar hier hoort iedereen erbij.”

Zijn de resultaten goed, dan wordt al snel onderstreept hoe goed de groepsgeest is. Het hoeft niet te verbazen dat de retoriek bij Beerschot Wilrijk daar na de straffe start in 1B niet van afwijkt. Een cliché of gewoon de realiteit?

Groep op en naast het veld

“Bij mindere resultaten zullen we pas echt zien hoe goed deze groep aan elkaar hangt”, beseft keeperstrainer Verbist. “Maar je kan deze groep wel vergelijken met de ploeg uit mijn periode bij Beerschot. Hoefkens, Cavens, Snelders, De Decker… Als wij elkaar tegenkomen, gaan we samen iets eten. Die band van toen, die is gebleven. Vandaag merk ik dat de jongens samen op vakantie gaan of zelf het initiatief nemen om met de hele groep iets te gaan eten. Dan zit het wel goed.”

Toen Boulaouali een jaar geleden uitviel met een kruisbandletsel, liet de groep T-shirts maken met het opschrift ‘Team is with Yous’ om de Marokkaan een hart onder de riem te steken. De Jonghe maakt nu hetzelfde mee: “Na mijn operatie aan de knie heb ik vrijdag heel veel sms’jes gekregen en volgende week komt de hele bende me bezoeken op mijn appartement.”

Spelers kennen elkaar al langer

Dat Beerschot Wilrijk kan bouwen op de ploeg die vorig jaar de vierde titel op rij pakte, is een niet te onderschatten voordeel, maar veel relaties op het Kiel gaan al langer terug. Messoudi en Losada speelden tot vorig jaar nooit samen, maar de twee kennen elkaar al lang. Zo werd Messoudi in Argentinië al uitgenodigd door de familie van zijn Argentijnse ploegmaat en trokken ze samen naar het WK in Brazilië. Losada en Swinkels speelden samen bij Lierse, De Jonghe en Pietermaat voetbalden vijf jaar bij de jeugd van Westerlo en Verbist deelde nog de kleedkamer met Messoudi, Van Hyfte en Swinkels. De onderlinge vriendschapsbanden zorgen ervoor dat nieuwkomers heel snel geïntegreerd geraken. Er worden geen kliekjes gevormd. “Bij profclubs verwacht je dat het er allemaal wat zakelijker en koeler aan toe gaat, maar hier hoort iedereen erbij”, zegt Maes. “Dat had ik op dit niveau nooit durven te verwachten.” En ook De Jonghe: “Wat ik hier meemaak, is uniek.”

Technische staf geeft het voorbeeld

Zo durven ze ook bij de technische staf de zakelijkheid al eens overboord te gooien. In Roeselare vormde ze aan de kleedkamer een erehaag voor de spelers. Hoeft niet te verbazen als de relaties al jaren teruggaan. Zowel Charaï (Berchem Sport) als Verbist (Germinal Beerschot) voetbalden nog onder Brys. Verbist en physical coach Van Lancker kennen elkaar nog van bij Cercle Brugge.

Charaï zat ruim twee jaar samen met Brys in Saudi-Arabië. “Bijna 24 op 24 zaten we op elkaars lip. Dan leer je elkaar echt kennen. Zeker in zo’n onvoorspelbaar land. De ene dag ben je de held, de andere dag sta je met één been buiten. In zo’n situatie kruip je heel dicht bij elkaar. Bram kende ik niet persoonlijk, maar het is alsof we al twintig jaar vrienden zijn. Dat straalt zich af op de spelersgroep.”

Verantwoordelijkheid

Vriendschap is één ding, in voetbal draait het om resultaten. De technische staf legt heel veel verantwoordelijkheid bij de groep. “Is er een probleem, dan verwachten we dat ze zelf naar een oplossing zoeken”, verklapt Charaï. “De groep mag de spelers zelf een sanctie opleggen. Op die manier moeten ze elkaar corrigeren. Een voorbeeld? Op stage gaan we om 7 uur ’s ochtends lopen. Is er iemand te laat, dan wordt de hele groep gestraft. De eerste die opstaat, zorgt er dan voor dat iedereen op tijd wakker is. Desnoods beuken ze de kamerdeur open.”

Clubliefde

Hernan Losada en Mo Messoudi zijn natuurlijke leiders in de kleedkamer. Dat beide spelers een verleden hebben bij de club, is mooi meegenomen. “Veel mensen hebben het idee dat we zijn teruggekeerd voor het geld, maar het financiële aspect was voor ons niet het belangrijkste”, zegt Messoudi. “De schoonheid van en de liefde voor deze club hebben ons overtuigd om voor Beerschot Wilrijk te tekenen, ook al moesten we sportief inbinden. Als Verbroedering Geel had aangeklopt, we hadden het niet gedaan. We willen graag met deze club terug naar de top.”

FOTO BELGA