Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Hoe kon Kums zich zo vergissen?
Middenvelder dacht in eerste interview als Anderlechtspeler dat Weiler zijn werkwijze zou aanpassen
S ven Kums kwam naar Anderlecht om na het defensieve Udinese weer dominant te voetballen. Dat zei hij vol goede moed begin juli. Zijn uitspraken van toen staan haaks op de feiten nu.
Het was goed weer, begin juli in het Oostenrijkse Saalfelden, waar Anderlecht op oefenkamp was. De toekomst lachte Sven Kums toe. Hij sprak met onze Anderlechtwatcher Jürgen Geril over de terugkeer naar de club waar hij was opgegroeid.
“We kunnen te voet komen”, had zijn vader Ludo nog gezegd. De ogen van Sven Kums glinsterden. De behoudende tactiek die trainer René Weiler er doorgaans op nahoudt, zou geen probleem vormen. Dat vervelende spel van bij Udinese zou niet terugkomen.
“Bij Udinese speelde ik niet op mijn positie”, klaagde Kums. “Ik mocht alleen maar verdedigen, maar ik heb er veel uit geleerd. Ik hou van balbezit en dominant en aantrekkelijk voetbal. Vorig jaar bekeek ik ook veel wedstrijden van Watford (de club die hem aanvankelijk kocht en door wie hij
werd uitgeleend aan Udinese, red.) en stelde al snel vast dat hun speelstijl – direct de bal naar voren – ook niet bij mij paste. Vandaar dat ik liever voor Anderlecht koos.”
Een opwerping dat Weiler in het voorbije kampioenenseizoen vooral, zelfs in de Jupiler Pro League, reactievoetbal speelde en staat voor ‘direct de bal naar voren’, werd nog weggewuifd.
“Anderlecht is kampioen geworden, dan zal het allemaal zo slecht niet zijn. Ik heb via de telefoon met Weiler gesproken en hij vertelde dat hij me er graag bij wilde.”
Onze Anderlechtwatcher stak nog een waarschuwende vinger op, wijzend naar de eigenzinnigheid en de gebeitelde visie van Weiler.
Kums reageerde. “Ja, samen met Cyril Thereau bekeek ik in Italië soms wedstrijden van Anderlecht via livestreaming, maar ik belde vooraf met trainer René Weiler en hoop dat de speelstijl kan veranderen. Volgens mij moet Anderlecht altijd dominant voetballen. Daarom zal ik een leider proberen te zijn door mijn prestaties op het veld.”
Hoe anders is het allemaal uitgedraaid. In dat interview stonden ook profetische woorden. Omdat Leander Dendoncker toen nog een transfer probeerde te versieren, sprak Kums immers een vrees uit. “Laten we hopen dat ik hier niet achteruit word geschoven als Leander nog vertrekt.”
Kums bedoelde achteruit op het middenveld, als zuivere verdedigende middenvelder, maar had nooit gedacht dat hij in de defensie zou terechtkomen.
Zelfs dat laatste kwam ter sprake in dat vraaggesprek in Saalfelden.
“Toen ik hier als tiener vertrok, was ik simpelweg niet klaar voor de A-ploeg. Mijn concurrenten heetten in die tijd Zetterberg, Vanderhaeghe, Hasi, Mitu. Er was zo weinig plaats op het middenveld dat ik bij de beloften soms als verdediger werd uitgespeeld. En ik was veel te mager.”
Het was dus van de beloften geleden dat Kums nog eens in de defensie had gestaan. Hij had er niet op gerekend dat hij daar meer dan tien jaar later in de Champions League, op het veld van Bayern München nota bene, weer zou belanden.
Vanden Stock: “Weiler is eerlijk”
Er kan in dit grote misverstand, waarop de transfer van Kums heel hard begint te lijken, ook naar het bestuur worden gewezen. Want voorzitter Roger Vanden Stock is weg van zijn trainer en sprak in München nog zijn vertrouwen in hem uit.
“Hij is een trainer met heel veel talent en we zijn heel gelukkig dat we hem hebben”, vertelde hij aan La
Dernière Heure eind augustus, ten tijde van de Champions League-loting in Monaco. “Misschien wel een van de beste trainers die we hebben gehad sinds ik in 1996 voorzitter werd. Om hem definitief te beoordelen, heb ik wat afstand en tijd nodig. Maar vorig seizoen heeft hij enkele indrukwekkende dingen gerealiseerd. Ik denk dat Weiler de eerste trainer in lange tijd wordt die ze bij ons kunnen komen weghalen. Zijn eerlijkheid is zijn grootste kwaliteit. Hij is eerlijk tegenover iedereen. Als een speler minder goed is, twijfelt hij er niet aan hem op de bank te zetten. Dan doet zijn palmares of zijn transferprijs er niet toe.”
Tussen al die loftuitingen voor het op orde krijgen van de kleedkamer door verliest het bestuur de kwaliteit van het voetbal uit het oog. Maar Vanden Stock was ook in München nog overtuigd. “Ik vind dat onze trainer de jongste weken onrechtvaardig behandeld is. Ik heb alle trainingen gezien en ik zie telkens dat hij uitstekend werkt levert met zijn staf. We hebben een goede trainer en we steunen hem voor de honderd procent.”
Hoe kon Sven Kums zich zo vergissen?