Peuter stikt in kaasje

Babysit heeft gedaan wat hij kon om kind nog te redden

Een kindje van twee jaar en zeven maanden uit Vilvoorde is overleden na het eten van een Babybelkaasje. Het kaasje bleef in zijn keel zitten, waardoor het jongetje stikte. De babysit, een tiener uit de buurt, kon het jongetje nog reanimeren, maar in het ziekenhuis bleek dat de hersenschade te groot was.

Het drama gebeurde al op zaterdag 2 september, maar geraakte pas nu bekend. “We waren net vertrokken voor een avondje uit eten”, vertellen de ouders uit Vilvoorde. “Een jongen uit de buurt zou babysitten op onze drie zoontjes.”

Hun jongste zoon kreeg die avond een Babybel-kaasje, maar hij moet zich hebben verslikt, waarna het kaasje kwam vast te zitten in zijn luchtpijp. “Onze babysit kende EHBO en heeft gedaan wat hij kon”, zegt de mama. “Terwijl hij belde met de MUG kon hij onze zoon reanimeren. Zijn hartje klopte weer toen hij naar het ziekenhuis werd gebracht.”

Maar ondanks de snelle reactie van de babysit, hadden de hersenen van het jongetje te lang geen zuurstof gekregen. “Onze jongen was zo goed als hersendood. Hij reageerde nergens op.” Na uitgebreide tests door een team van dokters werd vorige week besloten om het beademhalingsapparaat stil te leggen. “Hij zou geen menswaardig bestaan meer kunnen leiden. Mijn zoontje is in mijn armen gestorven.”

Al derde slachtoffertje

De familie treedt naar buiten met het nieuws omdat ze iedereen wil waarschuwen. “We verwijten Babybel niks”, zeggen de ouders. “Maar het is niet de eerste keer dat een kindje sterft nadat het is gestikt in zo’n klein kaasje.”

Het zou al het derde geval zijn in ons land in drie jaar. In 2015 stierf een peuter van achttien maanden in La Louvière nadat het in een Babybel-kaasje was gestikt. In 2016 kwam op dezelfde manier een kind van twee jaar om in Vorselaar.

“Ik wist dat”, zegt de mama. “Ik had die verhalen in de media gelezen. Ik lette

er dan ook altijd op dat hij slechts kleine stukjes at en had dat onze jongen ook duidelijk gemaakt. Maar toch is het gebeurd. Ik probeer niet te veel te denken: wat als? Het heeft geen nut.”

Het gezin probeert zich staande te houden. “We moeten verder. Voor onze andere twee zoontjes van vijf en zeven jaar. Ze stellen zich op dit moment nog niet al te veel vragen. We kunnen nu niet toegeven aan ons verdriet. Onze jongens hebben ons nu nodig.”

Eergisteren is de peuter gecremeerd. “Hij had zich nog zo geamuseerd op die eerste september, zijn allereerste schooldagje in de eerste kleuterklas. Nu is het voorbij.”

De familie heeft organen van haar zoontje afgestaan. De lever is gegaan naar een baby die geboren is met een leverafwijking, de nieren naar een meisje van acht jaar.

“Op dit moment is er eigenlijk niets dat troost biedt, maar toch. Ik hoop dat die twee kindjes, dankzij de organen van onze jongen, een goed leven tegemoet gaan. Indien dat zo is, zou ik ze later graag ontmoeten.”

Boodschap op verpakking

Kinderlongarts Julie Willekens van het UZ in Gent waarschuwt ouders voor het gevaar van verstikking bij jonge kinderen. “Probeer uw kindje altijd in het oog te houden als het eet. Laat het nooit rondlopen of spelen als het eet en zorg ervoor dat het goed kauwt.”

De gevaren van verstikking worden onderschat, zegt de arts. “Per jaar zijn er zo’n vijftien gevallen in ons ziekenhuis. Die lopen meestal goed af, maar het is niet de eerste keer dat zo’n voorval een dramatische afloop kent. Het zou goed zijn mocht op voedingswaren een boodschap komen die ouders van jonge kinderen waarschuwt voor verstikkingsgevaar. Dat kan op dezelfde manier als nu al gebeurt op klein speelgoed.”