Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Elke dag contacteert iemand ‘pedofilielijn’
Dagelijks contacteert iemand de Vlaamse hulplijn voor mensen met pedofiele gevoelens. Het gaat niet alleen om personen die met zulke gevoelens worstelen, maar ook om mensen die zich zorgen maken om iemand uit hun omgeving.
Stop it now! Bij die hulplijn kunnen mensen met pedofiele gevoelens in Vlaanderen sinds 19 mei terecht. Ook partners, familie, kennissen of betrokken professionals vinden er een aanspreekpunt. In de afgelopen maanden werd de hulplijn 127 keer gecontacteerd. Dat is best veel in vergelijking met de andere landen, zoals Nederland, waar het project loopt.
De meeste mensen zochten contact via mail, een kleine helft via telefoon. De grootste groep waren mensen die worstelen met seksuele gevoelens voor en hun gedrag tegenover minderjarigen. Doorgaans ging het om mannen, maar er was ook een vrouw. “Sommigen geven aan dat ze hulp willen”, zegt projectverantwoordelijke Minne De Boeck (Universitair Forensisch Centrum). “Maar evengoed willen ze eens hun verhaal doen. Personen met pedofiele gevoelens geven aan dat ze daaronder lijden, omdat ze hun geheim vaak alleen dragen. Verscheidene bellers kampten met zelfmoordgedachten.”
Geen kwade blik
Dat zegt ook Kristof – we gebruiken een schuilnaam – die al jaren worstelt met zijn seksualiteit en met de hulplijn een eerste, nietveroordelend aanspreekpunt vond. “Ik beschuldig mezelf al meer dan genoeg, maar dat helpt niet. Wat wel helpt, is spreken over datgene waarover je normaal nooit kunt praten, zonder kwade blikken te krijgen.”
Ook enkele personen die misbruikbeelden van minderjarigen bekeken, namen contact op met de hulplijn. “Ze beseffen dat ze een probleem hebben, iets strafbaars deden en erger moeten voorkomen”, zegt De Boeck. Een tweede grote groep die contact opnam, bestaat uit mensen die zich zorgen maken over een naaste: partners en familieleden, maar ook een collega. Een derde groep was op zoek naar informatie of had maat- schappelijke vragen.
“We weten dat 1 à 3% van de mannen en vrouwen in Vlaanderen met de problematiek worstelt. Als zij de weg vinden naar Stop it Now!, is dat goed: zo kunnen ze ergens terecht voor hulp.”
(svk)