Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Tot minuut 70 verliep alles perfect”
Kemphanen hebben lang uitzicht op eerste driepunter, maar kraken in het slot onder Kielse druk
Zes minuten. Veel dichter is Westerlo dit seizoen nog niet bij de drie punten geweest. Jammer, maar toch heerste er op het Kiel zaterdagavond ook opluchting in de Kempense rangen. Blij dat ze ondanks de weggesmeten 02voorsprong toch nog met een puntje op de bus de E313 opreden. “Het is jammer dat we nog twee punten weggeven, maar Beerschot verdiende niet te verliezen”, gaf Vedran Pelic toe.
De spelers van Westerlo verlieten het Olympisch Stadion zaterdag met een raar gevoel. Een punt op het veld van de leider. Daar hadden ze vooraf voor getekend, maar niemand was er echt gelukkig mee. Een 0-2-voorsprong weggeven in de slotfase. Daar breek je anders de kleedkamer voor af, nu kon iedereen het wel een plaats geven.
“Tot twintig minuten voor tijd verliep alles perfect voor ons”, stelde Vedran Pelic. “Beerschot gooide zeventig voorzetten in onze box, maar we wonnen ieder duel. Aan de andere kant maakten we zelf twee doelpunten.”
Het zag er lang naar uit dat, na de tegenslagen van de voorbije weken, het kwartje eindelijk aan de kant van Westerlo zou vallen. Waar het de eerste vijf speeldagen vaak misliep, werkte het deze keer wel. De Kemphanen werden door de competitieleider tegen eigen doel gedrukt, maar hielden het slot op de deur. Geen knullige duels die verloren gingen, geen spelers die (te) makkelijk in de wind werden gezet. Beerschot Wilrijk trapte voor rust maar één keer tussen de palen, het doelpunt van Fessou Placca werd afgekeurd voor buitenspel.
Efficiënt Westerlo
Voorin toonde Westerlo zich efficiënt. Drie aanvallen leverden twee doelpunten op: Annys na een kwartier met het hoofd, Naessens na rust met een knappe individuele actie. Tussendoor knalde Bernardinho op het doelkader. Het had de perfecte hold-up geweest.
“Als je 0-2 voor staat, dan moet je de match kunnen doodmaken. Dat is niet gebeurd”, zuchtte Maxime Annys. “We mogen fier zijn dat we hier een punt hebben gepakt, maar als je zo dicht bij die eerste zege bent geweest, dan is iedereen ook ontgoocheld.”
Gestrand net voor de meet. Het scenario hing al een tijdje in de lucht. Junior Oto’o en de paal hielpen Koen Van
Langendonck een handje bij de terugkeer naar zijn eerste profclub. Dat geluk kende hij vijf jaar geleden niet. In de laatste twintig minuten slaagde Westerlo er niet meer in om van de eigen speelhelft weg te geraken. Zelfs niet toen Beerschot Wilrijk met een man minder kwam te staan. Benji De Ceulaer: “Beerschot drukte ons na de pauze helemaal weg. Ik heb nog gezegd dat we tegen tien man hoger moesten gaan staan, maar we bleven steeds verder inzakken en dan krijg je het deksel
op de neus.”
Lof voor thuisploeg
Coach Pelic verwees vooral naar de kwaliteiten van de thuisploeg. “Mijn complimenten voor Beerschot
Wilrijk. Dat we er het laatste halfuur niet meer uitkwamen, was hun verdienste. We hebben vandaag tegen de best voetballende ploeg van de reeks gespeeld. Hun invallers hebben ons pijn gedaan. Na die rode kaart hoopte ik dat het voor ons iets makkelijker zou worden, maar onder impuls van het publiek bleven ze enthousiast voetballen. We hadden lang het gevoel dat het eindelijk zou lukken voor ons, maar op basis van de negentig minuten verdiende Beerschot het niet
om te verliezen.”