Meer bouwvakkers dan architecten

Een mirakeltje is altijd mogelijk. Toch gaan we ervan uit dat Anderlecht tegen PSG en Bayern München in deze editie van de Champions League geen punt pakt. Dat is geen zwartkijkerij, maar realisme. De bal mag nog zo rond zijn, op het einde wint het geld. Het verschil tussen Anderlecht en die twee grootmachten, de ene al nieuwer dan de andere, is te groot.

Celtic is wel een haalbare kaart. De club met de groenwit gestreepte shirts is een traditievereniging, een échte voetbalclub in al zijn vezels, maar heeft de race met de Europese top al lang verloren. Zoals Anderlecht. We vinden de Schotten wel geregeld op het kampioenenbal terug als ze door de voorronde geraken maar meer dan een figurantenrol spelen ze nooit. Zoals Anderlecht. Het feit dat iedereen zich de thuiszege van Celtic tegen Barcelona in november 2012 herinnert en dat het stilaan bejaarde popidool Rod Stewart voor dit unieke feit tranen met tuiten huilde, zegt het eigenlijk allemaal. Zoals die ene keer dat Anderlecht in 2001 door de eerste groepsfase geraakte en zelfs Man United klopte. De jongste vijftien jaar behaalde Celtic in vijf edities op verplaatsing ocharme zes punten. In de Schotse competitie is Celtic al zes jaar de koning, maar in de Champions League loopt éénoog mank. Zoals Anderlecht. Beide clubs zijn sportief niet meer dan komma’s in deze door geld gedomineerde clubcompetitie. Onze landskampioen treft vanavond dus zijn gelijke. Niet meer, niet minder. Paarswit heeft wat meer technisch vermogen, Celtic wat meer vechtlust. Want wees gerust: poëten op ijzeren pinnen, behept met een fluwelen

touch, zijn er nog altijd in de minderheid. Meer bouwvakkers dan architecten.

Het lot van Anderlecht ligt vanavond in de handen van zijn architecten. Onvoorspelbaar welke elf selectieheer Nicolas Frutos in al zijn manifestatiedrang vanavond weer tussen de lijnen zal brengen. Omdat de wedstrijdmentaliteit er wel zal zijn, weet hij hopelijk dat het verschil moet gemaakt worden door de creatievelingen. Een woord van genade voor de met zijn vorm worstelende Sofiane Hanni die een opening creëert, het schot van Nicolae Stanciu of de flits van Henry Onyekuru. We kijken ernaar uit. Het is rekenen op hen. Als ze mogen meedoen.

Nicolas Frutos (interimcoach Anderlecht) “Na twee matchen weten de jongens toch al meer wat ik verwacht. Ik zie dat er weer gelachen wordt in de kleedkamer.”