Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Een keuze voor het geld? Dan was ik beter makelaar gebleven”
P aul De Geyter (56) was dè manager van het wielerpeloton. De grootste speler op de markt, die renners als Tom Boonen, Philippe Gilbert, Greg Van Avermaet en Michael Matthews in zijn portefeuille had. En nu heeft hij die job opgegeven om CEO te worden van LottoSoudal. Hij verhuist letterlijk van de ene kant van de onderhandelingstafel naar de andere. Van ‘kan er nog wat bij?’ naar ‘kan er nog iets af?’ De Geyter kan er zelf om lachen: “Het voordeel is: ik ken alle truken. Ik heb ze zelf uitgevonden.”
Waarom wilde u liever CEO van Lotto zijn dan makelaar van Van Avermaet, Matthews, Gilbert…?
“Ik voelde niet meer dezelfde drive. Een grote renner als Matthews of Gilbert binnenhalen gaf niet meer de kick die het vroeger gaf. Ik ben nu 56 en had het een beetje gehad met managerke spelen. Als ik nog iets anders wilde gaan doen, was dit het moment.”
“Het is geen financiële keuze geweest. Dan was ik beter rennersmakelaar gebleven. (lacht).”
U zou 230.000 euro per jaar gaan verdienen, meldde De Tijd eerder. Ook niet slecht.
“Dat bedrag klopt niet. En we gaan nu geen hoger-lager spelen. (lacht). Ik heb een mooi inkomen, waar ik de Loterij heel dankbaar voor ben. Maar ik doe dit niet voor het geld. Dit project interesseert mij. De doelstelling is om met Lotto-Soudal op zeer korte termijn tot de beste vijf ploegen van de wereld te behoren.”
Hoe wil u dat waarmaken?
“Lotto-Soudal moet opnieuw een dominante ploeg in het Vlaamse voorjaar worden. Dat is al van Peter Van Petegem geleden. De identiteit die Quick-Step nu wel heeft, daar moeten wij ook naar toe.”
Met de consequentie dat het Belgische wielrennen zich nog meer gaat verengen tot kasseiklassiekers?
“Met het budget dat wij hebben moet je keuzes maken. Wil je een zo breed mogelijk publiek aanspreken, dan kom je altijd bij het voorjaar uit. En de voorbije jaren was Lotto daar niet op de afspraak. Het is nochtans de periode waarin de koers het meest leeft in België, waarin je je wil profileren als de belangrijkste ploeg van het land.”
De kortste weg om het voorjaar te claimen: een comeback van Tom Boonen bij LottoSoudal.
“Een comeback? We praten. (lacht). Neen, zo zot ga ik hem niet krijgen. Maar Tom heeft natuurlijk die charismatische kant die deze ploeg goed zou kunnen gebruiken. Ik zou het graag willen en ja, vader Boonen werkt voor onze fietsenconstructeur Ridley, maar ik denk niet dat het zo zal lopen.”
Lotto en Soudal blijven hoofdsponsors tot en met 2020. Dus budgettair zal u geen gigantische sprongen maken. Is ‘top vijf van de wereld’ dan geen utopie?
“Er is nog ruimte voor een derde sponsor, maar de naamsponsors liggen vast. Dus ja, mocht er nu een grote Amerikaanse sponsor aankomen met een paar miljoen dan moet ik die in de wachtkamer zetten tot na 2020. Als we met dit budget top vijf ambiëren zullen we slim moeten opereren op de transfermarkt en heel strak onderhandelen.”
En dat is een stiel die u als voormalig makelaar als geen ander in de vingers hebt?
“Het voordeel is dat ik alle truken ken. Ik heb ze voor een deel zelf uitgevonden.
(lacht). Ik speel dat spel graag. Een onderhandeling succesvol afronden, dat geeft een kick. Alsof je een koers hebt gewonnen.”
“Anderzijds: ik ben nooit een conflictmakelaar geweest, nooit de man van ‘het mes-op-de-keel’. Ik wil daarin niet veranderen nu ik aan de andere kant zit. Maar ik ga wel vechten om mijn budget zo kwaliteitsvol mogelijk in te vullen.” U zegt het zelf: u zit nu wel heel erg aan de andere kant. Van makelaar naar CEO van een team: dat is toch echt de stroper die
boswachter wordt.
“(lacht) Dat is wat iedereen zegt. Maar ik vind dat nogal negatief. Ik ben nooit een stroper geweest. Maar natuurlijk voel ik dat ik aan de andere kant sta. Ik had er een discussie over met mijn voormalige vennoot Dries Smets de voorbije maand. Het ging over een bonus van een renner om wereldkampioen te worden. Ik heb zelf heel veel bonussen onderhandeld, maar ik wil er nu tabula rasa mee maken. Een renner die alleen gemotiveerd is om wereldkampioen te worden omwille van een bonus? Die wil ik toch niet in mijn ploeg? Maar ik begrijp dat ik nu de argumenten van een ploeg volg, niet die van een
renner.”
Uw voormalige vennoot Dries Smets heeft uw rennersportefeuille overgenomen. Zijn concurrenten vrezen dat hij straks meer dan streepje voor
heeft als
Paul De Geyter “Ik speel dat spel graag. Een onderhandeling succesvol afronden, dat geeft een kick. Alsof je een koers hebt gewonnen.”
hij bij u aan tafel aanschuift.
“Er is uiteraard geen enkele professionele link meer tussen Dries en ik. Hij beheert die renners nu in zijn eigen vennootschap DS Sports. Maar natuurlijk zal ik nauw met hem gaan samenwerken. Kan niet anders: hij is de grootste makelaar van België. Tachtig procent van de Belgische renners zit bij hem. Tim Wellens komt volgend jaar vrij, Jasper Stuyven ook. Moet ik dan tegen Dries zeggen: ik praat niet met u want wij hebben vroeger nog samengewerkt?”
“Een vertrouwensband tussen makelaar en teammanager kan net heel belangrijk zijn. Ik heb altijd heel goed samengewerkt met Marc Sergeant en Patrick Lefevere. Zij zijn daar niet slechter van geworden. Een gebrek aan vertrouwen is al een groter probleem. Ik weet dat ze bij Team Sunweb niet meer willen samenwerken met de broers Berkhout. Lefevere heeft het niet voor Giuseppe Acquadro. Omgekeerd heb ik een tijd niet met Tchmil willen werken bij Katusha.”
De Lottoploeg is sterk gepolitiseerd. Bij de Nationale Loterij zitten voogdijminister Sophie Wilmès en gedelegeerd bestuurder Jannie Haek niet op dezelfde lijn over de rol van de wielerploeg. Geen schrik dat u in een wespennest belandt?
“Ik zit misschien nog in mijn wittebroodsweken, maar ik ben aangenaam verrast over de eerste raad van bestuur die ik nu achter de rug heb. Die verliep zeer open en joviaal.”
Lotto lijkt wel een zeer logge beslissingscultuur te hebben. Een handicap als u de markt op gaat.
“Daar zijn duidelijke afspraken over gemaakt. Ik weet nu dat ik heel snel kan beslissen.”
Over een renner van 400.000 euro jaarsalaris of minder kan u naar verluidt autonoom beslissen.
“Die bedragen doen er niet toe. Ik wil op dat vlak niet in mijn kaarten laten kijken. Maar het klopt dat ik – op uitzondering van de grote contracten zelf knopen kan doorhakken.”
Maar u zal er toch nog altijd over moeten waken dat de Lottoploeg zijn quotum aan Waalse renners haalt?
“Van de Franstalige leden van de raad van bestuur heb ik een heel warm onthaal gekregen. Maar ik ben mij ervan bewust dat het een werkpunt is. Lotto is nu mijn grootste klant. En het heeft een belangrijke Waalse basis. Als je een klant hebt met een bepaalde voorkeur, dan is het aan mij om te zorgen dat dit opgelost geraakt. Dat vertaalt zich naar Waalse renners, maar ook naar een betere samenwerking met de Waalse media. Waarom geen columns van Tim Wellens in Waalse kranten? We moeten inspanningen doen om de Franstalige basis mee te krijgen, en dat gaat verder dan Waalse renners binnenhalen.”
Dus volgend jaar trekt u Loïc Vliegen aan.
“Bijvoorbeeld. Maar alleen als hij te betalen is.”
Gilbert?
“Die heeft voor twee jaar bij Lefevere bijgetekend, neen? Dat zal niet lukken, vrees ik.”