Gazet van Antwerpen Stad en Rand
En toch was er meer mogelijk
Dramatische Belgische balans in Europa: nul op twaalf, dertien goals tegen, één gemaakt
Alle voortekenen waren goed en uiteindelijk bleek Lazio niet zo’n dooddoener. Maar Essevee durfde pas na de rust weer Essevee worden, voetbalde uiteindelijk bijna evenveel open kansen bij elkaar als Lazio maar ging dan weer onderuit. “En toch is dit geen gemiste kans”, aldus coach Francky Dury.
Alweer verlies, dat maakt voor de Belgen in Europa 0 op 12, 13 goals tegen en 1 gemaakt. De kneusjes van Europa stilaan. En tóch, tóch had het kleine Zulte Waregem uit dat doodse decor van een leeg Stadio Olimpico kunnen wegglippen met een punt. Hadden de West-Vlamingen sneller durf getoond. Waren ze meteen gestart met Kaya en Olayinka, misschien. Hadden ze hùn kansen evengoed afgewerkt als Lazio, toch ook maar vier. Dan zeggen wij: een gemiste kans.
Niet alleen omdat alle voortekenen op een kansje goed zaten. Want, de delegatie van Essevee had het al gehoord op de Belgische ambassade, Lazio neemt deze Europa League nauwelijks serieus. En, nog een goed voorteken, de hele dag had manager Eddy Cordier zijn coach niet gehoord: dat is in het huishouden van de bekerhouder ook een goéd teken. Dury was te druk bezig met zijn plannetje: met Baudry drie centrale verdedigers en de eerste basisplaats voor de 19-jarige Cypriotische huurling van Juventus Grigoris Kastano. De twee sterkhouders van afgelopen weken, Kaya en Olayinka, kregen rust voor de match zondag tegen Lokeren. Raar, Dury legde het achteraf simpel uit. “We gaan de Europa League niet winnen en mijn spelers moeten op het einde van het seizoen op hun best zijn.”
De pret was gauw over. Nauwelijks een kwartier verstreken en het stond 1-0. Hamalainen reageerde niet voldoende alert op een hoge voorzet van Lukaku en Marusic, ook al ex-Belg, legde af voor Caicedo (1-0). Die defensieve foutjes, het blijft een probleem.
Opdracht volbracht meteen voor Lazio. De Italianen mochten rustig verder breien, een mak Essevee kon er nauwelijks iets tegenover stellen. Waar was de lef waar Dury het eerder over had? Zijn uitleg achteraf: “Sommigen noemden ons na Nice (1-5) toch naïef? We wilden beter doen, langer in de match blijven. En dat is gelukt.”
Eén keer raakte Essevee voor de rust aan de overkant, toen Iseka zelf de kans forceerde maar dan wild naast schoot. Dury begreep dat er een reputatie op het spel stond – en dat het een unieke kans bleef om iets te rapen bij een Italiaanse topclub - en bracht dan toch aan de rust Kaya en Olayinka in.
En jawel, Essevee ging dan toch met wat meer schwung en meer durf voetballen. Al deerde het Lazio aanvankelijk nauwelijks. Het bleef vooral een match zonder enige ziel – daar waren de lege tribunes ook niet vreemd aan. Met eerst nog twee kansen voor Lazio - een kopbal van Caicedo ging van dichtbij naast en na corner besloot de spits nog eens van dichtbij op Leali. Dat maakte alles samen vier, maar Essevee kreeg er dankzij steeds meer durf ook nog twee. Eerst stuitte Iseka op Strakosha en het had even later nóg eens gekund: Olayinka, scherp ingevallen, kopte van dichtbij op Strakosha. En even later zoefde een vrijschop van Hamalainen ook nog eens naast. Om maar te zeggen: het had gekund. Dury hield vol: “Het plan was goed, ik zag een uitstekende match, we hebben zelfs met drie aanvallers geprobeerd en de mind zat goed. Ik ben tevreden.”