Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Sidi Larbi Cherkaoui bij Ballet Vlaanderen
Ballet Vlaanderen laat zich voor zijn eerste balletavond van het seizoen meedrijven op de vleugels van De Vuurvogel. Voor de bewerking van Stravinsky’s muzikale meesterwerk put artistiek leider Sidi Larbi Cherkaoui inspiratie uit de natuur. “De alchemie van lava boeit me.”
In 1910 danste Les Ballets Russes in Parijs
voor het eerst L’Oiseau de Feu. De compositie van Igor Stravinsky bleek gestoeld op Russische volksmelodieën. Op het podium werd verbeeld hoe prins Ivan, dankzij een magische veer van de Vuurvogel, de ban van tovenaar Kosjtsjej kon doorbreken. In 2015 maakt Sidi Larbi Cherkaoui bij Stuttgart Ballet zijn versie van De Vuurvogel. Hoe Ballet Vlaanderen op dat werk voortborduurt, ontdekt u vanaf zaterdag in Gent en Antwerpen.
Sidi Larbi Cherkaoui: Toen ik in 2013 aan de Parijse Opéra werkte aan de choreografie voor Ravels Boléro, zag ik er De
Vuurvogel in de versie van Maurice Béjart. De energie die ik voelde in de muziek wilde ik graag vatten in dans. Die kans kreeg ik twee jaar later bij Stuttgart Ballet. Ik koos voor Stravinsky’s gebalde, energiekere versie van het werk uit 1919. Straks wordt die live uitgevoerd door het Symfonisch Orkest Opera Vlaanderen onder leiding van Philipp Pointner.
U houdt zich in uw Vuurvogel wel ver van het traditionele volksverhaal?
Hoewel de personages aanwezig blijven in een abstracte vorm, spits ik me vooral toe op de figuur van de Vuurvogel. De kerngedachte in dit werk is voor mij het verrijzen van de feniks uit zijn as. Of hoe er na het opbranden van de mythische vogel een nieuwe vorm ontstaat, waar de oude geest in kan huizen. Daarnaast haal ik voor mijn dans vaak inspiratie uit de natuur. Zo stond bij De Vuurvogel het beeld van een vulkaan me sterk voor ogen. Eens de vulkaan is geëxplodeerd, ontstaat hete en vloeibare lava, die zich ruimtelijk uitbreidt en uiteindelijk een nieuw stuk land vormt. Die alchemie boeit me. Vuur is niet altijd vluchtig. Soms kan het net dingen vormen.
Zit er ook vuur in de samenwerking met
Tim Van Steenbergen?
Zeker, ik wilde in de dans een horizontaal element creëren, zoals vuur in een mum van tijd een hele ruimte kan bezetten. Tim, met wie ik intussen al tien jaar samenwerk, ontwierp een vlammend rode jurk die de volledige ruimte kan omvatten. Alsof het podium op dat moment baadt in een vlammenzee.
Vogels vliegen. Uw dansers ook?
Ja, in deze choreografie zitten naar verhouding opmerkelijk veel sprongen. Dansers worden omhoog gestoken, de lucht in geworpen. Het dragen is hier heel belangrijk om de illusie te wekken dat de danseressen vliegen. Het vluchtige van vogels die zich niet laten vangen wil ik met De
Vuurvogel ook verbeelden.
Is uw Vuurvogel bij Ballet Vlaanderen dezelfde als in Stuttgart?
Deze versie is nog veel beter. (lacht) Ik laat me enorm inspireren door de mensen met wie ik samenwerk. Elk gezelschap brengt iets anders in mij naar boven. Na 2,5 jaar met Ballet Vlaanderen te werken is er een zekere familiariteit gegroeid. Het is fijn om te merken hoe zij de choreografie opslorpen en er een nieuw verhaal van maken.
Hoe wordt De Vuurvogel geflankeerd tijdens deze seizoensopener?
Er worden diezelfde avond nog twee werken van Canadese choreografen opgevoerd. Crystal Pite maakte een werk over hoe we elkaar kunnen redden, waarbij vijf dansers telkens weer aantreden in duetten. Édouard Lock, die ooit zowel met David Bowie als Frank Zappa samenwerkte, werd geïnspireerd door de mythe van Orfeo. Voor de première geeft hij weinig van zijn werk prijs. Ik zal The Heart of August samen met het publiek ontdekken.