“En wanneer volgt die halve finale?”

JAN VERTONGHEN breekt dinsdag record van JAN CEULEMANS: een dubbelgesprek

“Sorry Jan, ik wou dat ik het record van een minder sympathieke vent afpakte.” Jan Vertonghen (30) bloosde net niet toen hij de hand schudde van Jan Ceulemans (60) na een exclusief dubbelgesprek met ‘Sterke Jan’, de meest gecapte Rode Duivel sinds 1989, en ‘Super Jan’, sinds zaterdag corecordinternational met 96 interlands.

Het is zover: Jan Vertonghen wordt tegen Cyprus de

b nieuwe recordinternational. Hoe voelt dat?

Vertonghen: “Ik ben enorm fier. Wij hadden thuis twee

b VHS-banden. Een van FC De Kampioenen en een van de kwalificaties van het WK van 1994. Dat moet de meest afgespeelde band bij ons thuis zijn. De matchen tegen Roemenië, de VTS

(Tsjechoslovakije, red.), met mannen als Rudi Smidts: dat zijn mijn vroegste voetbalherinneringen. Ik had nooit kunnen denken dat ik, toen spelertje bij Tielrode, daar zelf ooit zou staan. Dat was een utopie. Maar euh... Nu voel ik me schuldig dat ik dat record van je afpak, Jan.”

Ceulemans: “Daar dienen records voor. Ik ga niet schreien omdat ik nu voorbijgestoken word, hé. Ik hoopte er zelfs op, want dat betekent dat België weer presteert. Blij dat ik het nog mag meemaken.”

Vertonghen: “Iedereen dacht dat Timmy Simons dat record zou pakken. Ik gunde het hem ook. Die telt 91 caps. En hij was er dan nog 25 keer bij, maar speelde slechts een keer of drie meer. Zo jammer. Enfin, sinds de laatste 20 interlands zag ik het wel aankomen. Daarom denk ik dat het voor mij ook niet zo emotioneel meer wordt. Ik wil het bewust meemaken, maar het moment zelf zal me minder pakken. Ik heb nooit individuele prijzen gewonnen, op de Gouden Schoen in Nederland na. Dit zie ik als een beloning voor mijn carrière.”

Hoe jammer is het dat je overleden vader je nooit

b als Rode Duivel zag?

Vertonghen: “Ik had liever gehad dat hij het wel had meegemaakt, natuurlijk. Mijn gezin, mijn broers en mijn moeder zullen er op de Heizel bij zijn. Maar hij ook. Als ik het veld betreed, denk ik altijd aan hem. Noem het geloof of bijgeloof, maar ik vraag hem altijd om wat steun. En hij krijgt het ginds boven wel mee. Zoiets.”

Jan zal er ook zijn.

b

Ceulemans: “De voetbalbond heeft me gevraagd voor de match tegen Cyprus. Ik ben wel een supporter, maar spring bij winst nu ook niet door de kamer als een onnozelaar. Normaal ga ik nooit meer in het stadion kijken. Die files in Brussel, daar zie ik echt tegen op.” Vertonghen: “Van mij mag je thuisblijven, hé.” Ceulemans: (lachje) “Neen, dit is toch iets speciaals. Dan zou het klein lijken, alsof ik ambetant ben dat je mijn record afpakt.”

Vertonghen: “En mij liever een rechtse zou willen verkopen.

(lacht) Hoelang heb jij dat record eigenlijk al?”

Ceulemans: “Als ik het mij goed herinner, stak ik Paul Van

Himst (81 caps, red.) voorbij in een match tegen Denemarken. In Brugge. In 1989?”

Vertonghen: “Amai... Ik maak me geen enkele illusie dat ik dit record zolang zal houden. In het jaar van een tornooi speel je een interland of dertien. Maar ik heb drie tornooien gemist. Het verschil zie je bij de jongere gasten zoals Hazard en Lukaku. Die kwamen erbij, speelden meteen tornooien en hadden 30 interlands uit het niets. Ik had het gevoel dat ik daar harder voor moest werken. (lacht) Hopelijk haal ik de 100.”

Die heeft Jan niet gehaald.

b

Ceulemans: “Dat ik die kaap niet haalde, is het enige waar ik spijt van heb. Mijn eigen domme fout. In de aanloop naar het WK 1990 kwam ik uit een moeilijk jaar en had je een nieuwe gouden driehoek: Marc Degryse, Marc Van Der Linden en Enzo Scifo. Jonge gasten. (tot Vertonghen) Jij gaat dat ook meemaken, dat er een nieuwe linksvoetige verdediger komt die u voorbijloopt. Ik gaf niet graag de macht af. Iedereen wist dat ik een tornooispeler was en ik vond dat ik zeker moest zijn van mijn plaats. Maar ik zat op de bank. In twee oefenmatchen heb ik geweigerd om vijf minuten voor tijd in te vallen. Dom. Een interland is een interland. Op dat WK val ik in de eerste match in bij 0-0 en ben ik niet meer uit de ploeg verdwenen. En had ik er 98 gehaald, dan zou ik die 100e cap wel gekregen hebben, misschien zelfs als afscheid. Ik heb het wel uitgepraat met onze coach, Guy Thys. Die zei dat ik het later, als trainer,

Jan Vertonghen “Sorry dat ik jouw record afpak, Jan.” Jan Ceulemans “Niet erg, jongen. Ik ben al blij dat het ook een Jan is.”

Jan Vertonghen ‘‘Ik heb drie tornooien gemist. Het verschil zie je bij jongere gasten zoals Hazard en Lukaku. Die kwamen erbij, speelden meteen tornooien en hadden 30 interlands uit het niets. Ik had het gevoel dat ik daar harder voor moest werken. (lacht) Hopelijk haal ik de 100.” Jan Ceulemans ‘‘Ik heb spijt dat ik die kaap van 100 interlands niet heb gehaald. Mijn eigen domme fout.’’

wel zou begrijpen. Hij had gelijk. (droog) Je mag dus van geluk spreken, Jan. Anders had je nog wat langer moeten voetballen voor dit record.”

Vertonghen: “Op het WK in Brazilië had ik dat ook. Ik speelde alles in de kwalificaties, start in de eerste match tegen Algerije en maak dan een strafschopfout. De match erna stond Vermaelen in de basis. Ik heb daar geen problemen van gemaakt, want hij is een vriend. Maar ik vond dat ongelooflijk. Ik dacht: Heb ik

niet meer krediet opgebouwd? Maar toen viel Thomas uit en kwam ik er weer in. En speelde ik de rest van het WK.”

Wat is behalve een kleine dosis geluk het recept om

b recordinternational te worden?

Vertonghen: “Fit blijven. Anders had Kompany er al 140 geteld, dat weet hij zelf ook. Mijn blessures vielen bijna altijd in de winter, waardoor ik amper interlands miste. En concurrentie. Ik had er heel veel centraal achterin met Kompany, Vermaelen, Lombaerts, Timmy zelfs, Hoefkens, Van Buyten... Maar ik kon linksback spelen” Ceulemans: “Kan je je daarin vinden?”

Vertonghen: “Ja, bij de nationale ploeg wel. In clubverband was ik daar altijd stelliger in. Ik ben een centrale verdediger, maar bij de Duivels wilde ik niet op de bank zitten. Neem nu Dries Mertens: die had Eden voor hem. Begin er maar aan. Gelukkig kan hij goed invallen. Maar een verdediger, die valt niet in, hé. Van mijn interlands zal ik er zeker 50 als linksback hebben gespeeld en misschien vijf als centrale verdediger in een gewone viermansdefensie. Alderweireld heeft er ook zeker 40 op rechts. Maar ik heb geen spijt, anders hadden we hier nu niet gezeten. Ik vond het uiteindelijk plezant om mij uit te leven op links.”

Ceulemans: “Ik had ook geen concurrentie. (lacht) Jullie hebben een ploeg van veertien man die ongeveer alles speelt. Bij ons waren er tien posities bezet, de linksback was een probleem. Daar speelden Marc Baecke, Michel Renquin...”

Vertonghen: “Ik had die tijd dus ook moeten meemaken!”

(lacht)

***

Er is wel wat veranderd in de drie decennia die Ceulemans en Vertonghen scheiden. Toen Caje op zijn zestiende prof werd bij Lierse, werkte hij in schoenenfabriek Van der Wee, voor 250 euro per maand. Bij Lierse kreeg hij vervolgens 375 euro. Vertonghen daarentegen voltrok zijn middelbare school in Amsterdam en knoopte daar nog studies sportmarketing aan vast aan de Johan Cruijff University. Wat hen wel bindt: ze kaarten bij de Rode Duivels. Kingen. “Voor een beetje geld, als je wil dat ze het ernstig nemen”, zegt Ceulemans. “Maar wat er met Josip Weber gebeurde op het WK 1994 (Weber zou toen een gigantische kaartschuld opgebouwd hebben, red.), dat is onmogelijk bij ons”, aldus Vertonghen. En de Jannen kennen slechts twee clubs. Op een uitleenbeurt aan RKC na speelde Vertonghen alleen voor Ajax en Tottenham. Ceulemans versleet zijn schoenen bij Lierse en Club Brugge, ook al is bekend dat AC Milan hem wilde. “En Fernand Goyvaerts kon mij naar Barcelona brengen en volgens Rik De Saedeleer wilde Man United mij ook. Maar ik was honkvast en content met waar ik speelde.”

Vertonghen: “Ik houd niet echt van verandering. Mijn familie is gelukkig in Engeland en ik speel elke week. Waarom dan veranderen? Meer prijzen? Ik hoop dat te bereiken met Tottenham.”

Wel straf dat onze nieuwe recordinternational eigen

b lijk nooit in België heeft gespeeld. Of komt daar ooit verandering in?

Vertonghen: “Die kans is niet heel groot. Kleiner in ieder geval dan bij Alderweireld of Dembélé. Ik ga na mijn carrière wellicht ook niet in België wonen.”

Ceulemans: “Er speelt geen enkele international meer in België, hé.”

Vertonghen: “Alleen Sels en Dendoncker.” Ceulemans: “Jij was al op je zestiende weg, sommigen zelfs vroeger (Hazard op zijn veertiende, red). Misschien overdrijf ik wat, maar zijn Dendoncker en Tielemans geen jongens die op jonge leeftijd niet goed genoeg waren voor een buitenlandse ploeg? Tweede, derde keuze?”

Vertonghen: “Je hebt toch ook jongens die gewoon langer in België blijven? Niet zelden omdat de financiële situatie thuis hen dat ook toelaat. Iedereen heeft altijd kritiek op jonge spe-

lers die vertrekken, maar wat als hun ouders zo hun huis kunnen afbetalen? Mocht ik voor mijn kinderen geen schoenen kunnen kopen, ik nam dat risico ook.” Ceulemans: “Stond je zelf achter die transfer naar Ajax?”

Vertonghen: “Ja, bij Ajax had ik meer kans om verder te komen en beter te worden. Het was geen financiële keuze.”

b Ceulemans was jarenlang aanvoerder, Vertonghen is een van de vicekapiteins. Dat betekent dat jullie wedstrijdpremies hebben onderhandeld. Wie voerde het hoge woord?

Ceulemans: “Toen wij ons tegen alle verwachtingen in kwalificeerden voor het EK in 1980 en lazen wat andere landen ver- dienden, gingen we met toenmalig bondsvoorzitter Louis Wouters onderhandelen. Later nam ik dat als aanvoerder op mij, maar toen had je nog mannen als Wilfried Van Moer en René Vandereycken. Enfin, we hebben meer geld losgekregen. We wilden 2.500 euro per zege en kregen 2.000.”

Vertonghen: “Amai, ik vind dat veel. Goed onderhandeld. In mijn beginperiode als international zaten wij daar niet ver van- af. Bij ons nam Kompany altijd het voortouw.”

b En jij?

Vertonghen: “Als mensen er veel verstand van hebben, zal ik die steunen. Toen Vince anderhalf jaar wegviel, was er een vacuüm: Shit, wat nu? Toen hij terugkeerde, heeft hij dat opnieuw op zich genomen. Zonder zich op te dringen. Vince kent er veel van, heeft al die vorige contracten onderhandeld en is perfect tweetalig. Wij, en dan bedoel ik Hazard, Courtois, Vince en ik, zaten vaak rond de tafel met Mehdi Bayat en Bart Ver- haeghe. De voertaal is dan Frans. Ik spreek dat redelijk goed, maar in juridisch jargon moet ik afhaken. Dan is Kompany de aangewezen man.”

Rusland wordt jouw laatste WK.

b

Vertonghen: “Ik hoop van niet. Maar tegen het volgende WK ben ik 35, het zijn uitzonderingen die dan nog bij de nationale ploeg spelen. Zelf stoppen doe ik niet. Daarvoor is het te tof. Tenzij mijn lichaam het niet meer aankan.”

Ceulemans: “Deze lichting zal toch nog een jaar of acht mee- draaien. Kompany, Vermaelen en Vertonghen zijn we over een paar jaar kwijt, maar Alderweireld en Meunier zijn nog niet zo oud, dus dat vang je wel op. Op het middenveld en in de aanval hebben we zo veel talent. En we hebben een keeper die nog tien jaar mee kan. Ik vind: in deze ploeg moeten verdedigers vooral verdedigers zijn. Die moeten niets anders doen dan de bal afpakken en inleveren. Wij hebben goeie voetballers en dat is soms een probleem. Een goeie voetballer neemt risico’s. Enfin, ik vind dat dit de beste generatie ooit is. Maar wanneer gaan die eens een halve finale spelen? Dat zou de logica zijn.”

Vertonghen: “Op het WK was iedereen blij met de kwartfinale, op het EK was dat een mislukking.” Ceulemans: “Omdat jullie zo’n mooi parcours hadden.”

Vertonghen: “We misten wel driekwart van onze verdedi- ging. Maar je hebt wel gelijk: het is tijd om te oogsten.”

Maar eerst dat record, dus.

b

Vertonghen: “Sorry Jan, ik wou dat ik het van een minder sympathieke vent afpakte.”

Ceulemans: “Dat is niet erg, jongen. Ik ben al blij dat het een

Jan is.” (lacht) KOEN VAN UYTVANGE

FOTO KRIS VAN EXEL