Gazet van Antwerpen Stad en Rand
‘Clouseau 30’: een eerbetoon aan de fans
Na enkele tryouts hebben Koen en Kris Wauters zaterdagavond in het Plopsa Theater in De Panne de aftrap gegeven van hun jubileumtournee Clouseau 30.
Ze hadden een intiem, akoestisch concert beloofd, doorspekt met verrassende anekdotes, en de ouderwetse huiskamertapijten op het podium lieten uitschijnen dat het inderdaad een wat gezapig theateroptreden zou worden. Maar de broers Wauters en hun drie topmuzikanten Vincent Pierins, Tom Lodewyckx en Frank Michiels maakten al vlug duidelijk dat het toch iets méér zou worden. Nadat Koen enkele fans nog snel persoonlijk naar hun plaats begeleidde, stak Clouseau meteen van wal met een van de grootste hits: Daar Gaat Ze, gevolgd door de allereerste single van dertig jaar geleden, Brandweer. Bij Swentibold gebeurde het onvermijdelijke: het publiek veerde recht uit de rode pluchen stoelen om te dansen, en dat herhaalde zich nog verscheidene keren, bij Geef Het Op, Anne, Ik, Jij, Hij of
Zij en natuurlijk En Dans (met toch nog een drummer, “gevonden op de iPad”.)
De hele show door volgden (be- kende en minder bekende) songs elkaar in sneltempo op, afgewisseld met verhalen over hun eerste producer, hysterische fans en een stalkster. Kris ontpopte zich daarbij tot de droge komiek, maar verraste ook door Koen even van het podium te sturen om Worship, een van de vergeten ballades uit de Engelstalige periode van Clouseau, te zingen. Ook straf:
Kamerplant, een nummer waarvan Koen de tekst zo slecht vond dat hij gezworen had het nooit meer te zingen.
Elk concert uniek
Drie uur na het begin van de show had Clouseau nog lang niet alle hits uit de kast gehaald (geen Louise, geen Vliegtuig en ook geen
Verlangen of Domino), maar de setlist kan elke avond nog gewijzigd worden. Elk concert moet uniek zijn, verklapten Koen en Kris ons nog vlak voor ze op het podium gingen.
Clouseau 30 is een must see voor elke fan, een eerbetoon aan (maar op de première zeker ook van) het publiek, met ruimte voor humor en ontroering. En heel veel topnummers, die ook zonder toeters en bellen en zwevende Sportpaleis-loopbruggen staan als een huis.