Gazet van Antwerpen Stad en Rand
SOFIE JOAN & HANNE De wereld repareren
De wereld repareren Theatermakers werken samen met honderden Antwerpse kinderen vijf weken lang aan betere wereld
“Kinderen zijn naïef, maar dat is positief. Zij geven niet toe aan praktische bezwaren als ze over een betere wereld fantaseren.”
Hoe zouden kinderen de wereld repareren? Met die centrale vraag trokken Sofie Joan Wouters (32) en Hanne Struyf (29) de afgelopen twee jaar door de stad, op zoek naar verhalen en plannen van kinderen over hoe zij de wereld zouden veranderen. Gisteren werd het project feestelijk afgesloten op het Theaterplein
Theatermakers Sofie Joan Wouters (32) en Hanne Struyf (29), die samen De Gezusters Hirnsgespinst vormen, deden dat met Oskar, een omgebouwde rolstoel die later vervangen werd door een grotere tandem. “We wilden alle twee iets doen voor de wereld”, zegt Sofie Joan. “Mét kinderen en mét betekenis. Waarom met kinderen? Ze zijn naïef, maar dat bedoel ik op een erg positieve manier. We wilden afstappen van de klassieke wereldverbeteringsplannen en de fantasie de vrije loop laten gaan. Volwassenen zeggen al snel dat iets niet gaat lukken, vanwege allerlei praktische redenen. Kinderen deinzen daar niet voor terug. Ze denken verder en dan krijg je een heel andere dynamiek.”
De Gezusters Hirnsgespinst gingen ook daadwerkelijk aan de slag met de verzamelde plannen van de kinderen. De afgelopen vijf weken staken ze samen met hen zelf de handen uit de mouwen. “We hadden vier projecten ingediend bij de burgerbegroting van Antwerpen, in de hoop dat we toch minstens één project konden realiseren”, zegt Hanne. “Uiteindelijk hebben we voor alle vier groen licht gekregen en daar zijn we de voorbije vijf weken mee aan de slag gegaan.”
Kort samengevat wilden Sofie Joan en Hanne, samen met al dat jeugdig enthousiasme, het openbaar domein claimen en dat is hen aardig gelukt. Het Theaterplein was hun uitvalsbasis, een minidorpje zeg maar, waar iedereen welkom was om zelf aan de slag te gaan en van de wereld een betere plaats te maken. Maar de wereld repareren doe je niet vanop één plek natuurlijk. Ze lieten dan ook over heel de stad hun sporen na.
Op de hoek van de Viséstraat en de Trapstraat, aan Park Spoor Noord bijvoorbeeld. Daar verzamelden vorige week honderd kinderen in oranje overall. Ze maakten grondtekeningen door de 33.000 kasseien één voor één in te kleuren. Een permanent kunstwerk om meer kleur aan de stad te geven. “We deden ook reparaties en herstellingen in het openbaar domein”, vertelt Sofie Joan. “We repareerden bijvoorbeeld hekken in de stad met een verband, hingen scheurbriefjes op met boodschappen voor passanten en kinderen schreven brieven voor onbekenden en lieten die achter in de stad. Dat zorgde ook voor ontroerende momenten. Een van de kinderen schreef zo’n brief voor iemand met hartpijn en uiteindelijk kwam die brief terecht bij iemand met liefdesverdriet. Die persoon heeft een brief teruggeschreven en die aan ons overhandigd, zodat wij hem terug aan het kind konden geven. Dat was een echt kippenvelmoment.”
Time Circus
“We hebben ook zebrapaden en gevaarlijke kruispunten aan scholen gepimpt met een stoere machine die omgekeerde graffiti zet”, gaat Hanne verder. “We hebben flashmobs gehouden, samen met scholen in Antwerpen, en we hebben met de kinderen lokaal en vegetarisch gekookt voor mensen die in armoede leven.”
Zondag werd het slotfeest gehouden van wat vijf intense weken waren. Een houten kist, met het archief van alles wat Sofie Joan, Hanne, de honderden kinderen, helpende handen en kunstenaars gedaan hebben, werd overhandigd aan schepen van Cultuur Caroline Bastiaens (CD&V). De koffer zelf gaat ook mee op wereldreis met het landschip van Time Circus. “Het waren waanzinnige weken”, zeggen Sofie Joan en Hanne. “We hebben massaal ingezet op verbindingen tussen mensen. We hebben ongelofelijk veel personen leren kennen, we zijn echt omarmt geweest door de buurten waarin we actief waren. Ik geloof echt dat we een wezenlijk verschil hebben gemaakt voor de kinderen. We hebben gevloekt, gehuild en gelachen. Het was heel intens, maar we zouden het zonder twijfelen allemaal weer opnieuw doen.”
SOFIE JOAN WOUTERS De wereld repareren “We hebben gekookt voor mensen die in armoede leven, brieven geschreven aan mensen die het moeilijk hebben, de stad versierd met kunst en een flashmob gehouden op het Theaterplein.”
“Waarom met kinderen? Ze zijn naïef, maar dat bedoel ik op een erg positieve manier. We wilden afstappen van de klassieke plannen om de wereld te verbeteren en de fantasie de vrije loop laten gaan. Kinderen denken verder en dan krijg je een heel andere dynamiek.”