Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“De straat is van iedereen”
“Die Turken moeten ons niet aanvallen. De politie moet strenger zijn”, zeggen de Koerden in Antwerpen. “De Turkse staat zit achter de aanval. Die wist van het evenement voor Ôcalan vrijdag in Antwerpen. Dit was voorbereid.”
“Wij waren niet in de Brederodestraat om te provoceren”, zeggen de Koerden zondagmiddag. “Vrijdag was de bus in de Brederodestraat omdat de chauffeur een omweg moest maken voor een fietsmanifestatie. Die Turken hebben ons dan aangevallen, niet omdat onze bus toevallig passeerde, maar omdat ze tegen de Koerden zijn.”
Dat is de kern van het verhaal van enkele Koerden zondagmiddag in het sociale centrum van de Koerdische gemeenschap in Antwerpen, een soort cafetaria in de Carnotstraat, op een paar honderd meter van het Centraal Station. Er zitten tientallen mensen thee of koffie te drinken en een hapje te eten. Even valt er een loden stilte. Dan wordt een stoel bijgeschoven, een extra koffie uitgeschonken en doen Cemil en een paar kameraden, die er vrijdag bij waren, hun verhaal. Dat doen ze in het Koerdisch. Hun kameraad Omer vertaalt en geeft zelf ook commentaar. Ze willen liever niet op de foto.
“Jullie schreven dat wij geprovoceerd hebben, maar dat is niet waar”, zeggen ze verontwaardigd. “De bus was op weg naar het evenement voor Öcalan, de Koerdische leider die gevangen zit in Turkije, van wie wij al meer dan een jaar niets gehoord hebben en over wie Turkse media schrijven dat hij dood zou zijn. De bus moest een omweg maken door een fietsmanifestatie. De chauffeur is een buitenlander die Antwerpen niet kent. Hoe kon hij weten dat hij door een straat reed waar veel Turken wonen? Trouwens, die straat is toch van iedereen? Daar mag toch elke Belg vrij passeren?”
Uren in de cel
Nadat de bus werd klemgezet door een Turkse auto, werden de inzittenden aangevallen, zegt Cemil. “Eerst scholden ze ons uit. Nadien vielen ze aan. We moesten ons wel verdedigen. De politie heeft de meesten van ons opgepakt en opgesloten in de cellen aan de Luchtbal. Pas tegen drie uur ’s nachts mochten we naar huis.”
Of de Koerden in de bus dan niet bewapend waren met stokken en ander tuig? “Neen, die Turken hebben met caféstoelen naar ons gegooid. We hebben daar poten van afgebroken om ons te verdedigen. Er was ook een Turk die ons met een mes aanviel.”
De Koerden zeggen dat ze niets liever willen dan vreedzaam te kunnen leven in Antwerpen. “Maar ook in alle vrijheid en veiligheid. Zaterdag hebben de Turken nog Koerdische zaken in de Brederodestraat aangevallen. De agenten deden vrijdag niets toen Turken met stenen de raampjes van de bus kapot gooiden toen die wegreed.”
De Koerden wijzen op een uitspraak van de kamer van inbeschuldigingstelling dat de Koerdische Arbeiderspartij en PKK geen terroristische organisatie is (voor de EU en de VS is de gewapende vleugel van de partij dat wel, voor een aantal landen niet).