Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Muziek spelen is het mooiste cadeau voor je brein”
THOMAS VANDERVEKEN
Op 7 december weten we of Thomas Vanderveken zijn droom waarmaakt. Dan zal hij – als alles goed gaat – na een jaar studeren het aartsmoeilijke pianoconcerto van Edvard Grieg spelen. Een maand voor Dday meten we de stress bij de presentator en zijn coach, toppianiste Eliane Rodrigues. “Het is nu alles of niks.”
Of ze nog een goed advies heeft, als het gaat over het verzorgen van handen? Het is Thomas Vanderveken (36) die de eerste vraag stelt, als hij aan tafel schuift. “Twee weken geleden had mijn buurman vijf bomen omgekapt. Of ik dat hout wilde. Ik heb een halve dag houtblokken verhuisd. Niet ideaal, besefte ik achteraf. Maar tegelijk moet je toch ook proberen te leven, niet?” Eliane Rodrigues (58) knikt, glimlachend. “Je moet leven. Niet bang zijn. En zeker niet negatief beginnen te denken. Zo kom je niet vooruit. Dat is het gevaar als je dicht bij je concert komt.” Thomas haalt zijn smartphone boven. Hoeveel lessen hebben ze eigenlijk nog? Zes. Ze kijken elkaar veelbetekend aan. Hoe is de situatie, willen wij weten, een maand voor de dag dat hij het podium op moet met het Brussels Philharmonic in de Bijloke in Gent? “Niet hopeloos”, glimlacht Thomas. “Maar wel ernstig. Ik moet de stress nu echt buiten zien te houden. Want als de dijk breekt, ben ik verloren.” Een jaar geleden begon de presentator aan dit avontuur, waarvan het verhaal verteld wordt in de zesdelige Canvas-reeks Thomas Speelt het Hard, door opnieuw ingangsexamen te doen aan het Conservatorium, de plek waar hij ooit twee jaar had gestudeerd. “Ik wilde na vijftien jaar quasi niet gespeeld te hebben weten hoe erg het gesteld was. Want het kan met pianospelen dan wel zijn als met fietsen: je verleert dat niet, maar het is niet omdat je ooit op een koersfiets hebt gezeten, dat je de Ronde Van Frankrijk kan uitrijden. En inderdaad, het ingangsexamen waar ik toen voor slaagde, daar zakte ik nu voor.” Een straffe pianoleraar was dus meer dan welkom. Maar in één jaar tijd een lastig pianoconcerto aanleren aan iemand die geen routine meer heeft? Waarom aanvaardde Eliane Rodrigues, die in 1983 vijfde werd in de Elisabethwedstrijd en al twintig jaar les-