Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Honden en paarden soms nog verminkt
Minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) vindt dat de pakkans voor dierenbeulen naar omhoog moet. Dat verklaarde hij vrijdag niet na een nieuw slachthuisschandaal of in een discussie over onverdoofd slachten, maar naar aanleiding van een vonnis van de Antwerpse rechtbank tegen een fokker van bulterriërs uit Deurne. Drie maanden cel en 3.000 euro boete kreeg de man omdat hij pups zonder registratie via Facebook had verkocht zonder daar een vergunning voor te hebben en omdat bij twee pups de oren waren gecoupeerd. Bij het couperen worden de oren van puppies zo ongeveer doormidden gesneden met de bedoeling om van hangende oren stoerdere, rechtopstaande spitse oren te maken. Dat werd vroeger gedaan bij rassen als dobermanns en boxers. Het is verboden sinds 2001, maar gebeurt af en toe toch nog, door mensen die absoluut een vervaarlijk uitziende hond willen. Interessant in de marge van dit verhaal is de reactie van de secretaris van de Belgische dobermannclub. Die club had in 2001 nog 520 leden en nu nog maar 140, volgens de secretaris vooral als gevolg van het coupeerverbod. Waarom zou je nog een dobermann willen als die niet meer dat imponerende uiterlijk heeft? De voorkeur voor een bepaald type hond kan ver gaan. Mensen lijken zich voor een deel te identificeren met de uitstraling van hun dier. Veel dobermanneigenaars waren destijds dan ook ziedend op “de groenen en Gaia”, zegt de secretaris, die ook zelf jarenlang boos geweest is. Al kon het er ruig aan toe gaan bij de couperingen zonder verdoving, “in Nederland soms met een soldeerbout”. Maar zie, vandaag is hij blij met het verbod, omdat de puppies “vrijer en relaxter” opgroeien en een dobermann nog altijd een dobermann is en alleen in voorkomen wat veranderd is. Zo’n voortschrijdend inzicht is er nog niet bij heel wat eigenaars van Belgische trekpaarden. Ze blijven de dieren ‘blokstaarten’, een amputatie van de staart door wervels en zenuwen heen, omdat ze anders niet aan het aloude uiterlijke ideaal beantwoorden. Op wedstrijden, tentoonstellingen of keuringen zijn de trekpaarden nog vaak staartloos. Blijkbaar gaan de eigenaars voor de ingreep naar Frankrijk en zorgen ze voor een medisch attest om zich in te dekken. Weyts gaat nu het decreet aanpassen om dit achterpoortje te sluiten en geblokstaarte paarden geheel te verbieden op evenementen. Zo’n voortschrijdend inzicht is er ook nog niet bij moslims die onverdoofd willen blijven slachten en bij sommige mensen werkzaam in de bio-industrie, waar de producten levende dieren zijn. De dobermannclub kan hen allemaal tot voorbeeld dienen: er is nog een leven na de diervriendelijke ingreep.