Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Total rondt mega-investering af
Voltooid project van 1,1 miljard euro verankert Franse energiegroep in Antwerpse haven
De gigantische Totalsite op de Antwerpse Scheldelaan vierde gisteren feest. In aanwezigheid van de grote baas van de Franse energiegroep én van toppolitici werd officieel de modernisering ter waarde van 1,1 miljard euro voltooid.
Vier jaar onafgebroken extreem ingewikkelde werken, veertien miljoen werkuren, zesduizend ton pijpleidingen, 775 kilometer kabels, tientallen prefab-modules waarvan de zwaarste 1.200 ton woog… En dat alles met een prijskaartje van globaal 1,1 miljard euro verdeeld over drie ‘subprojecten’: Optara 700 miljoen, raffinage van gas 350 miljoen en een aansluiting om Noors ethaan aan te voeren (50 miljoen). Daarmee wordt het kilometerslange Totalcomplex met zijn 1.700 werknemers in Antwerpen perfect competitief gemaakt.
Het lijkt voor een leek een gigantische meccano, een onontwarbare buizenconstructie. Maar ingenieurs (en werknemers) kijken er verliefd naar en onderstrepen dat ze hiermee tot 30% meer zware stookolie kunnen omvormen tot lichte, sterk ontzwavelde producten. En daar vraagt de steeds meer milieubewuste wereld om. Tegelijk wordt raffinage-gas dat vroeger gewoon als energiebron werd gebruikt, nu benut om er grondstoffen mee te produceren.
Kortom, genoeg redenen om een feestje te bouwen. Patrick Pouyanné, de wereldwijde baas van (direct) 98.000 Total-werknemers, kwam persoonlijk naar Antwerpen om de gasten te verwelkomen. Hij onderstreepte dat Antwerpen met zijn uitstekende centrale ligging het grootste Totalplatform voor raffinage en petrochemie is in Europa. Tegelijk dankte hij de gewezen Antwerpse directeur Hulde Luystermans die de bouw tot september leidde.
Op hun beurt spraken – zij het in een verkeerd protocol – zowel burgemeester Bart De Wever als Vlaams minister-president Geert Bourgeois als federaal vicepremier Kris Peeters hun vertrouwen uit dat deze investeringen Antwerpen herbevestigen als de grootste petrochemische cluster in Europa. De Wever had het ook over de problemen om in Antwerpen de geschikte mensen te vinden voor de vele vacatures.
Naast de algemene baas Patrick Pouyanné was het uiteraard de pas in oktober aangetreden nieuwe Antwerpse topman Jacques Bueckelaers die als gastheer de gasten mocht verwelkomen. “Tot nu speelden we in de eerste divisie. Deze investering kwalificeert ons voor de Champions League. Nu is het aan ons hier om ook te scoren. En het dus beter te doen dan Anderlecht”, grijnsde hij.
Bueckelaers, nu baas van 1.700 directe medewerkers plus permanent ook zowat duizend contractors op zijn terrein, maakte in een gesprek met uw krant meteen ook duidelijk waar hij de klemtonen wil leggen.
“Een bedrijfsleider is zoals trainer van een ploeg. Ook moet de mensen kunnen overtuigen om alles te doen voor de Dat geldt ook in een bedrijf. Ik heb in mijn aanpak altijd de mensen centraal gesteld. Mijn slogan zou je kunnen samenvatten als ‘wij maken het verschil met de motivatie’. De voorbije jaren hebben we hier in Antwerpen zwaar ingezet op de technische realisatie van dit megaproject. Nu moeten we focussen op de mensen zodat iedereen zich hier goed kan voelen.”
“Ik wil nu investeren
last mile.
de die in goede relaties. Dat kan via de drie T’s: transparantie, (vertrouwen) en teamvorming. Mijn eerste objectief is en blijft de veiligheid. Dat moet dag en nacht voorop staan. Ook in de kleine werken mag de routine niet toeslaan, want routine is een sluipen- de moordenaar. Je kunt niet zeg- gen dat je de mens centraal stelt en de veiligheid dan niet prioritair zou zijn.”
“Met de investering die we nu of- ficieel openen, hebben we zwaar geanticipeerd op de marktontwikkeling en de vraag naar steeds schonere producten. Wij hebben hier alle troeven om te slagen. Die investering heeft ons nog meer kansen gegeven. Nu moeten wij Parijs ook tonen dat we die investering waard waren. Tonen dat dit geld goed is besteed en dat we nu nog betere resultaten kunnen voorleggen. Dat kunnen we door goed teamwork.”
“Intussen denken wij natuurlijk verder over de toekomst. Daad- werkelijk dromen we van zaken over vijf jaar. Daar ga ik me nu niet over uitspreken. En vergeet ook niet: naast dit mega-project wordt in een industrieel platform als To- tal Antwerpen permanent geïnvesteerd. Dat mag je gerust schat- ten op zowat 100 miljoen euro per jaar.”
trust
Burgerlijk ingenieur elektromechanica Jacques Bueckelaers (60) kent Total Antwerpen als zijn broekzak. Na twee jaar assistentschap aan de Universiteit Gent stapte hij 35 jaar geleden in december 1982 als jonge ingenieur over naar het bedrijf in Antwerpen. “Ik heb hier mijn eerste twintig jaar tot 2002 doorgebracht in tal van functies , overwegend in de raffinaderij. Als veiligheidschef, procesingenieur, productiechef enzovoort. Daarna kreeg ik de gelegenheid om internationaal te gaan werken binnen de groep: technisch directeur in een raffinaderij nabij Leipzig bij Total, productiedirecteur in Le Havre en laatst plantmanager in Lindsey in Engeland. Ik heb dat steeds graag gedaan: andere culturen, andere manier van werken . Je steekt daar altijd wel iets op dat je elders kunt gebruiken om de situatie te verbeteren. Uiteraard was ik blij toen ik hoorde dat ik zou terugkeren naar mijn roots.” De nieuwe Totaltopman, vader van twee dochters, was in zijn jonge jaren actief in teamsporten, vooral dan voetbal. Vandaag fietst hij ’s zondags nog geregeld zijn 65 kilometer over de Scheldedijken.
De feestsfeer om de voltooide megainvestering belette niet dat er de voorbije week bij de poorten van Total spandoeken hingen. Toegegeven, bij Total is dat vaak bijna syndicale folklore, maar nu is er toch wél wat aan de hand met de aanslepende caoonderhandelingen. Een eerste voorstel van de directie werd massaal afgewezen. Nieuwe onderhandelingen liepen uit op een voorakkoord maar dat werd in november door 66% afgewezen. Vorig weekend werd gepoogd de situatie te deblokkeren. Zonder resultaat zodat nu een verzoening op de agenda staat terwijl een stakingsaanzegging loopt.