Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Pen en papier voor mensenrechten
Ex-gevangenen uit VS trekken jaarlijkse Schrijfmarathon op gang in Karel de Grote Hogeschool
Met de schrijfcampagne wil Amnesty International overheden die mensenrechten schenden onder druk zetten. In de Karel de Grote Hogeschool trapten twee Amerikaanse exgevangenen zaterdag de campagne af.
Als geen ander weet Albert
b Woodfox (rechts op foto) dat een brief schrijven het verschil kan maken. Woodfox zat 44 jaar in eenzame opsluiting in de Angola-gevangenis in Louisiana. Hij was lid van de Black Panthers, dat vocht voor de burgerrechten van de zwarte bevolking, en werd zonder enig fysiek bewijs veroordeeld voor de moord op een gevangenisbewaker op basis van twijfelachtige getuigenverklaringen. Mede dankzij de Schrijfmarathon van 2015 werd Woodfox vrijgelaten.
Met zijn vriend Robert H. King, die 29 jaar in dezelfde gevangenis zat, zakte Woodfox af naar Antwerpen. “Massaal brieven schrijven naar overheden bewijst zeker zijn nut in de strijd voor mensenrechten, maar het kan ook individueel een verschil maken. Wanneer ik in de gevangenis zat in een cel van 2 op 3 meter en die maar een uur per dag mocht verlaten, kreeg ik na de campagne van Amnesty wel zes dozen brieven per dag aan van over de hele wereld. Ik kon ze niet allemaal lezen omdat ze in verschillende talen geschreven waren, maar ik voelde wel de massale steun. Dat deed me deugd”, aldus Woodfox die vandaag de wereld rondreist om zijn verhaal te vertellen. “Het contrast is gigantisch. Na jarenlange opsluiting ben ik nu op minder dan twee jaar tijd al in Italië, Engeland, Zweden en België geweest.”
Bekend gezicht
Bieke Illegems is het gezicht van de campagne. “We schrijven brieven voor tien specifieke gevallen van mensen wiens rechten geschonden worden. Een verhaal dat me erg raakt, is dat van Clovis Razafimalala uit Madagaskar. Hij strijdt voor het milieu en er hangt een voorwaardelijke gevangenisstraf van vijf jaar boven zijn hoofd. Hij zou demonstranten hebben aangemoedigd een regeringsgebouw te plunderen, maar hij zat op het moment van de feiten in een restaurant. Veel getuigen kunnen dat bevestigen, maar niemand van de getuigen is gehoord tijdens het onderzoek. Tegen zulke onrechtvaardigheid moeten we blijven strijden.”