Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Tekenen met een krop in de keel
Uw richt zich ‘tot iedereen van 7 tot 107 jaar’. Haalt u evenveel voldoening uit het illustreren van een boek voor kinderen?
Bijbel
Als ik teken, ben ik niet bezig met leeftijdscategorieën. Ik teken nooit zomaar een plaatje bij een praatje, tekst en beeld zijn geen letterlijke vertaling van elkaar. Als illustratrice probeer ik onder de oppervlakte te kijken. Het tijdloze en symboliek vormen een rode draad in mijn werk. Ook mijn jongste prentenboek voor kinderen vanaf 6 jaar, kan gesmaakt worden door een brede doelgroep. Zijn de kleinsten in dit boek over het oosterse jongetje Yuto vooral gefascineerd door uitsnedes in de pagina’s, dan vatten volwassenen eerder de boodschap over de cyclus van het leven en het doorgeven van tradities.
Ik geef je mijn hart,
Inmiddels bent u ook weer bezig met de opnames van ‘De mooiste herinnering’.
Ja, in die rubriek van vertelt iemand vanaf januari weer een bijzondere herinnering die ik dan vertaal naar een prent. Vooraf hoor ik al een kort audiofragment van het verhaal. Zo kan ik enigszins een beeld bedenken, maar het tekenen gebeurt op het moment zelf. Tijdens de opnames doet iemand zijn volledige verhaal uit de doeken, terwijl ik teken. Die uitwisseling schept een bijzondere band. Verhalen die heel zwaar zijn raken me tot op het bot. Soms zit ik te tekenen met een krop in de keel.
Iedereen Beroemd
Krijgt u veel reacties op die tvrubriek?
Zeker, nog bijna dagelijks. Ook bij de getuigen maken mijn tekeningen veel los. Elke keer weer ben ik bloednerveus dat ze hun verhaal niet zullen herkennen in mijn tekening, maar bij het zien ervan volgt vaak een ontlading. De jongste maanden werd ik vaak gecontacteerd voor sociale initiatieven en door mensen die via een getekende herinnering een apart cadeau willen geven. Helaas kan ik niet op al die aanvragen ingaan. Het verheugt me wel dat het publiek is gaan inzien dat tekeningen een uitstekend medium kunnen zijn om gevoelens vast te leggen.