Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We zijn vriendinnen voor het leven”
Werkzaam zijn op de dienst palliatieve zorgen en er je eigen vrouw na drie weken huwelijk moeten afgeven. Het overkwam Leena De Bakker uit Lier. Haar getuigenis bij Annemie Struyf beroerde veel kijkers. In Chez Annemie ontmoeten de twee elkaar opnieuw.
Els en Eddy van het kippenkraam, de Mechelse deurwaarder die thuis voor twee zwaargehandicapte kinderen zorgde, de Bornemse kasteelheer… Het zijn afleveringen van Via Annemie die vast nog een belletje doen rinkelen. Hoe is het hen na die uitzending vergaan? Personages uit negen afleveringen komen voor Chez Annemie logeren bij Annemie Struyf in een Frans landhuis. Ze blikken terug, kijken vooruit en vertellen hoe het nu met hen is.
Uit de aflevering rond palliatieve zorgen in Sint-Augustinus in Wilrijk, uitgezonden in januari 2016, is veel mensen verpleegster Leena De Bakker (36) bijgebleven. De Lierse met Indische roots werd van nabij met de dood geconfronteerd toen ze haar vrouw Gemma moest afgeven. “Bij Gemma was een agressieve vorm van huidkanker vastgesteld. De diagnose werd een week voor ons huwelijk gesteld. Drie weken na de trouw overleed ze.”
Monnik Giel
De kijker zag Leena in Via Annemie, maar de eerste ontmoeting met Annemie Struyf dateert al van veel eerder. “Annemie was in 2014 in Ladakh (India, red.) om er een reportage over monnik Giel te draaien”, vertelt Leena. “Op hetzelfde moment was ik daar om de as van mijn overleden vrouw Gemma in het Himalayagebergte uit te strooien. Een dag voor ik dat ging doen, stond ik oog in oog met Annemie. Getroffen door mijn verhaal, vroeg ze of ze mij daar mocht filmen. Zo zijn er beelden gemaakt van die uitstrooiing.”
“Dat filmmateriaal is destijds niet uitgezonden omdat het niet paste binnen de uitzending van monnik Giel”, zegt Annemie. “Maar om een of andere reden wist ik dat ik Leena nog zou blijven ontmoeten. Omdat we nu in Chez Annemie het persoonlijke verhaal van Leena en Gemma centraal stellen, zijn die beelden plots een godsgeschenk.” Tussen Annemie en Leena ontstond sinds hun eerste ontmoeting veelvuldig contact. “Waarop ik destijds aan haar vroeg of ik haar mocht filmen op haar werk, en nadien bleven we in verbinding”, aldus de tv-maakster.
Jazz Middelheim
In de zomer van 2016 kwam Annemie Leena opnieuw onverwachts tegen. “Op Jazz Middelheim. Leena vertelde toen dat ze een lange wereldreis ging maken. Omdat ik toen al met het idee speelde van Chez Annemie, heb ik meteen actie ondernomen om de opnames te laten starten. Ik wilde Leena absoluut in de reeks hebben.” Leena stond toen op een keerpunt. “Ik ben altijd al een reiziger geweest en ik wilde nog veel van de wereld zien”, zegt ze. “Ik wilde een droom waarmaken, waar heel wat patiënten op mijn werk mij in aanmoedigden. Als ik niet naar dat verlangen zou luisteren, zou een mooie levensschool aan mij voorbijgaan. Door voortdurend in het rouwlandschap te vertoeven, was er voor mij te weinig ruimte om mijn eigen rouwproces in de diepte te voeren. Dat Gemma gestorven is op de plek waar ik werkte, maakte voor mij weinig verschil uit. Maar gewoon het feit dat ze zo vroeg en snel is gestorven, maakte het zo moeilijk en pijnlijk.” 31 augustus 2016 was Leena’s laatste werkdag, op 30 september vertrok ze op reis. “Een symbolische dag, precies op de datum dat Gemma vier jaar eerder overleed. Ik ben negen maanden weggeweest: Australië, Nieuw-Zeeland, Thailand, Bali, India, Griekenland. Ik had nood aan rust en even niks doen. Negen maanden van huis in je eentje is moeilijk. Soms heb je nood aan een knuffel maar is dat niet mogelijk. Gelukkig ben ik sociaal en heb ik veel boeiende mensen ontmoet.”
Nieuwe liefde?
Ondertussen baant Leena zich al vijf jaar een weg door het leven zonder Gemma aan haar zijde. “Of haar dood verwerkt is? Dat is nog altijd een lastige vraag. Ik weet het niet. De realiteit is intussen meer doorgesijpeld. Ik besef nu ten volle dat Gemma nooit meer terugkomt. In het begin focuste ik heel hard op het gemis en alle dingen die we niet meer samen konden doen. Dat gevoel is nu toch naar een ander niveau gegaan. Gemma is niet meer fysiek aanwezig, maar voor mij is ze toch alomtegenwoordig, als een soort engel die op mijn schouder altijd meekijkt.” Een nieuwe liefde is er niet in Leena’s leven. “Het zou fijn zijn als ik een nieuwe partner tegenkom. De eerste jaren panikeerde ik als ik daaraan dacht. Nochtans had ik er met Gemma nog over gebabbeld. ‘Zou je mij tegenhouden als ik iemand ontmoet?’ Ze antwoordde ontkennend. Kijk, Gemma kennende zal ze vanuit hierboven wel iemand op mijn pad sturen als de tijd er rijp voor is. In het begin dacht ik dat een nieuwe liefde als verraad zou kunnen aanvoelen. Je kan maar één iemand graag zien. Ik weet niet of het nog zou lukken om opnieuw een relatie te starten met dezelfde intensiteit. Stel dat er niemand meer in mijn leven komt, dan heb ik toch oprechte liefde gevoeld.” Ook op Annemie maakte het verhaal van Leena veel indruk. “Dit is een van de ontmoetingen uit Via Annemie die echt onder mijn huid is gekropen. Tijdens mijn werk bewandel ik sowieso vaak een dunne grens tussen privé en het professionele leven. Ik geef dat eerlijk toe. Maar ik hou net van die intense banden die ik met mensen ontwikkel. Uit Via Annemie zijn vriendschappen voor het leven gekomen. Met sommige mensen ga ik geregeld uiteten, anderen hoor ik wekelijks om bij te praten. Ook Leena is een hartsvriendin geworden.”
Chez Annemie, dinsdag om 20.40u op Eén
LEENA DE BAKKER Lierse verpleegster “Gemma mag dan niet meer fysiek aanwezig zijn, voor mij is ze toch alomtegenwoordig, als een soort engel die op mijn schouder altijd meekijkt.”