Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Maria en Jen wilden geen hulp, niemand mocht binnen
Donderdag zus (81) dood aangetroffen, hulpeloze andere zus (84) zaterdag overleden
De politie vond donderdag de bejaarde zussen Maria (81) en Esther ‘Jen’ (84) Boeckx in schrijnende toestand. Maria was al enkele dagen overleden, Esther was er erg aan toe en stierf een dag later. Hun dorp OnzeLieveVrouwOlen schippert tussen gevoelens van rouw en schuld.
De postbode signaleerde donderdag aan de politie dat de brievenbus van de zussen Maria en Esther Boeckx uitpuilde met poststukken. De wijkagent trok op onderzoek, belde de ziekenhuizen in de omgeving af en klopte bij de buren aan. Toen ook die vertelden dat ze geen van beide zussen de laatste paar dagen nog gezien hadden, drong de politieman met een speurder via de achterzijde de woning binnen.
Op de bovenverdieping stootten ze op Maria, die levenloos op de grond lag. Volgens de eerste vaststellingen moest ze al enkele dagen voordien een natuurlijke dood gestorven zijn. In bed troffen ze de drie jaar oudere zus aan. Ze vertoonde ernstige ondervoedingsverschijnselen. Esther was volgens de politie fysiek niet in staat geweest om nog alarm te slaan na het plotse overlijden van haar zus. Zij werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis van Herentals overgebracht, waar ze een dag later bezweek.
Fiere madammen
Voor de Olense deelgemeente Onze-Lieve-Vrouw-Olen komt de dubbele tragedie als een flinke klap. De ongehuwde en kinderloze vrouwen waren tijdens hun actieve loopbaan erg bekende figuren, fiere madammen die graag gezien waren. Maria zag als kleuterleidster het halve dorp als uk in haar klas passeren. Esther, die beter bekend was onder haar roepnaam Jen, baatte aan de spooroverweg vlak bij het station het volkscafé In de Kroon uit. De invoering van de euro bracht in haar ogen te veel rompslomp met zich mee, waarop ze de kroeg definitief sloot. Al die tijd waren de zussen in de woongedeeltes boven het leegstaande café blijven wonen.
Het lijkt het zoveelste schrijnende verhaal van vereenzaming, maar het ligt in dit geval iets complexer dan dat. “Ze gingen met de auto heel dikwijls op bezoek bij hun broer toen die in een woonzorgcentrum verbleef, tot hij enkele jaren geleden overleed”, zegt een overbuur. “Maar ze kwamen nog altijd geregeld buiten en hadden een goed contact met de buren. Het waren vriendelijke, gezellige dametjes. Ze gingen af en toe iets drinken in de cafés in Olen of zelfs in Herentals. Vorige week zaterdag waren ze nog iets bij de kebabzaak naast hun deur gaan eten. Maar nadien waren ze niet meer gezien.”
Verboden terrein
Maria en Jen kwamen wel buiten, het probleem was volgens buren en officiële instanties vooral dat ze niemand meer binnen lieten. Verscheidene ruimtes in hun woning staken vol rommel. “Ik was bij de verbouwing van mijn zaak tegen hen gaan zeggen dat ze wat van hun rommel in mijn gehuurde bouwcontainer mochten gooien. Dat wilden ze niet”, zegt uitbater Fatih Mavilii van de gelijknamige pitazaak.
De buurt geeft toe dat “dit ooit moest gebeuren”. “Jen reed nog altijd met de auto, maar eigenlijk had ze het moeilijk. Ze kwam almaar verwarder over. Maria was wat op de sukkel na een heupoperatie. Eigenlijk waren ze niet meer in staat om hun huis te onderhouden. Maar als je ze hulp aanbood, weigerden ze. Het is verschrikkelijk spijtig dat dit is gebeurd.”
Volgens gemeente en OCMW waren er in het recente verleden verschillende medewerkers bij de gezusters Boeckx aan de deur geweest om te peilen naar hun welbevinden. “Ons OCMW laat postbodes langsgaan bij bejaarden en hen een vragenlijst over vereenzaming invullen”, zegt de Olense burgemeester Seppe Bouquillon (CD&V). “De postbode belde ook bij de zussen Boeckx aan. Maar hij mocht zelfs niet binnen. Anders hadden we misschien wel gezien hoe erg het met hen was gesteld en konden we ingrijpen. We hebben gefaald, maar ik wil net dit voorval aangrijpen om verder te gaan met onze inspanningen tegen vereenzaming.”
Door vangnet geglipt
Geriater Lucien De Cock is mild. “Je mag nog zo veel vangnetten voorzien, er zijn altijd bejaarden die ertussendoor glippen, die alle hulp weigeren. En daar is maar één reden voor: angst. Angst om in het rusthuis te belanden wanneer duidelijk is dat ze het thuis alleen niet meer beredderen.”
Voor de zussen vindt aanstaande donderdag in de parochiekerk van Onze-Lieve-Vrouw-Olen een gezamenlijke uitvaartplechtigheid plaats.
FATIH MAVILII
Buurman “Ik zei tegen hen dat ze wat van hun rommel in mijn bouwcontainer mochten gooien. Dat wilden ze niet.”