“Mama is gestorven met een glimlach op haar gezicht”

gaat na moeilijke periode weer de strijd aan met de topsprinters

Vijf keer. Nooit won André Greipel (35) minder in het shirt van Lotto dan vorig seizoen. Hij reed het hele jaar met een zware last op de schouders: mama Gudrun leverde een ongelijke strijd tegen de spierziekte ALS. Hoe pijnlijk haar dood ook was, de Duitser is een zware rugzak kwijt. “Ik zal bewijzen dat ik nog lang niet versleten ben.”

André Greipel is een zegekaper in Australië. De Duitser behaalde in totaal al zestien ritzeges en twee eindzeges in de Tour Down Under. Hij was ook drie keer de snelste in de People Choice Classic, het voorafgaande criterium op zondag. Gisteren moest hij alleen Peter Sagan laten voorgaan. Na drie jaar afwezigheid is Greipel er weer bij in Australië. Om na de dood van zijn mama een nieuwe start te nemen. “De Tour Down Under is altijd een ideale start voor het seizoen geweest”, zegt Greipel. “Als je hier eens kan winnen, zorgt dat meteen voor rust.”

De oogjes van Greipel blinken weer, hij dolt ook met de ploegmaats. Vorig seizoen was hij eerder in zichzelf gekeerd, zat hij in een hoekje na te denken. Aan mama Gudrun, een struise Oost-Duitse vrouw die door de spierziekte ALS nog amper 50 kg woog. “Het was zwaar”, zegt Greipel. “Ze is begin december gestorven. Eigenlijk was dat een opluchting, want ze zag enorm af. De hele familie was bij haar toen ze stierf. Met een glimlach op haar gezicht is ze heengegaan. ALS is een vreselijke ziekte, de spieren takelen steeds verder af. Ik kon op het einde niet meer met haar bellen omdat ik haar niet meer kon verstaan.”

Dat maakte dat Greipel zijn slechtste seizoen ooit achter de rug heeft bij het team van Marc Sergeant. “Ik wil de ziekte van mijn moeder niet gebruiken om een minder seizoen te verklaren. Maar ik ben natuurlijk ook maar een mens. Maar ik won toch vijf keer, al zijn ze natuurlijk meer gewoon van mij.”

In zijn voorgaande zeven seizoenen bij Lotto had hij maar liefst 81 keer gewonnen. In totaal behaalde hij al 144 profzeges. Van de actieve renners doet alleen Mark Cavendish beter. “Het moet ook een beetje meezitten. Ik verloor de slotrit op de Champs-Elysées van Dylan Groenewegen met amper een millimeter. Die zege had een heel ander beeld van mijn seizoen gegeven. Ik heb minder gewonnen, maar haalde veel podiumplaatsen. Ach, soms is een andere renner gewoon sneller.”

Want vergis je niet: de zegehonger bij de Duitser is nog lang niet gestild. “Ik ben nog steeds goed, daar twijfel ik geen seconde aan. Ik zal weer de strijd aangaan met de topsprinters. Ik kan nog altijd Cavendish en Kittel kloppen. Dat ik intussen 35 ben? Je bent zo oud als je je voelt. En ik voel mij geen 35. Je moet mijn wattages eens zien, die zijn nog even goed als een paar jaar geleden.”

Greipel is einde contract, maar denkt nog niet aan stoppen. “Ik wil op zijn minst nog twee jaar doorgaan. Het liefst bij Lotto - Soudal, ik zou hier graag mijn carrière beëindigen. Als spurter of in een andere rol. Zolang ik de snelste van het team ben, wil ik de nummer één zijn. Maar ik zou er geen probleem mee hebben om te werken voor iemand als blijkt dat die sneller is.”

Na het voorjaar zit Greipel samen met de teamleiding om over een eventueel nieuw contract te spreken. Niet toevallig, want sportief manager Marc Sergeant verwacht wel wat van zijn spurter in de voorjaarskoersen, vooral in Parijs Roubaix. Hij reed altijd goed in ‘de Hel’, vooral in dienst van Jürgen Roelandts. Want de loyale Duitser wilde graag een wederdienst doen voor het vele werk van de ondertussen naar BMC vertrokken landgenoot. “Ik werd er vorig jaar zevende en ik zal dit jaar een van de beschermde renners zijn. Maar we hebben een sterk team voor de klassiekers. Er is Benoot, Keukeleire, Debusschere… We zien wel, maar ik zou graag op het podium staan.”