"Of ik tevreden ben met brons? Het liep voor geen meter”

Een teleurgestelde Loes Sels gisteren in Koksijde. De Zoerselse was voor meer dan het brons afgezakt naar de kust. Bij de meisjesbeloften had Marthe Truyen een tijdlang zicht op de zege, maar uiteindelijk moest ze haar meerdere erkennen in Suzanne Verhoeven.

Loes Sels leek gisteren in Koksijde zelf een tijdlang uitgeschakeld voor het podium, maar toen ze uiteindelijk toch nog bij Laura Verdonschot geraakte en haar uiteindelijk ook uit de wielen reed, pakte de Zoerselse toch nog het brons. Vorige week na haar winst in Leuven stelde ze dat een podiumplek in Koksijde een realistische ambitie was. Missie geslaagd dus. “Ik heb in de eerste ronde de fout gemaakt om mezelf op te blazen, zoals men dat dan zegt. Het liep eerlijk gezegd voor geen meter en ook het lopen ging heel slecht. Eigenlijk ging alles slecht op dat moment. Ik zakte steeds verder weg en heb me serieus moeten herpakken om toch nog derde te kunnen worden. Ik ben bij Kim Van de Steene in het wiel gekropen om even op adem te komen en wat te recupereren. Toen voelde ik dat ik er toch wat doorkwam, al heb ik nooit het goeie gevoel gehad. Ik weet echt niet wat er aan de hand was. Er was vooraf ook geen vuiltje aan de lucht. Ik weet niet wat er scheelde. Ik hoop deze week wat te kunnen recupereren en dan terug het goede gevoel te pakken te krijgen. Uiteindelijk ben ik nog blij dat ik op het podium mocht staan. Als dat niet was gelukt, had ik heel ontgoocheld geweest. Al moet ik toegeven dat ik ook nu niet. Ik kan alleen maar hopen dat het vanaf volgende week weer beter is”, aldus nog de renster uit Zoersel.

Marthe Truyen: “Meer dan zilver zat er niet in”

Bij de meisjes-beloften stond Marthe Truyen te stralen op het podium met haar tweede plaats. Al had ze vooraf wellicht gehoopt om mee te doen voor het goud.

“Ik heb in het begin lange tijd de koppositie gehad en heb daarbij misschien een beetje te veel gegeven”, zegt de belofte uit Bevel. “Maar goed, Suzanne Verhoeven was gewoon te sterk voor mij. Als ik me iets meer spaar in de eerste wedstrijdhelft, had ik misschien op een tiental seconden gefinisht in plaats van ruim een halve minuut nu. Maar ook dan had ik zilver gehad. Laat me dus maar tevreden zijn. Het belangrijkste is dat ik mezelf helemaal niets kan verwijten. Ik heb alles gegeven en heb ook genoten van de wedstrijd onderweg. Het is hier zo’n mooi parcours. Ik ben dan ook oprecht tevreden met die tweede plaats. Of de winst er had ingezeten? Alleen als ik zelf een topdag had gekend en de anderen een mindere dag hadden. Dat was echter niet het geval en dus moet ik Verhoeven gelukwensen met haar overwinning, die was echt verdiend. Ik had al een bronzen medaille en nu ik een zilveren. Volgend jaar ben ik dus klaar voor goud, zeker

FOTO PHOTO NEWS Loes Sels. Niet echt tevreden met haar derde plaats.