Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Met Thijs Aerts heeft de beste gewonnen”
Vooraf droomden ze allebei van een plaats in de top vijf, maar het werd veel meer dan dat. Mallenaars Toon Vandebosch en Stijn Caluwe reden gisteren op het BK bij de beloften naar een tweede en derde plaats achter de ongenaakbare Thijs Aerts.
Toon Vandebosch, zelfs nog een eerstejaarsbelofte, voelde zich kiplekker in het zand van Koksijde. Het was hij die er vanaf de eerste ronde de beuk inzette en aan een bijzonder hoog tempo samen met Caluwe, Joseph en Aerts op avontuur trok. “Ik voelde me inderdaad heel sterk. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Ik reed vaak op kop, omdat je zo het best de sporen in het zand zag. Zo voelde ik me toch meer op mijn gemak. Het ging allemaal bijzonder vlot en pakte daardoor soms enkele meters voorsprong. Ik was er zelfs een beetje van verrast dat de anderen niet meteen konden volgen. Al snel zaten we met vier op kop en ik besefte dat als we bleven rijden het podium erg dichtbij kwam. Dat motiveerde me wel. Alleen voelde ik ook dat Aerts op de momenten dat hij overnam sterker was. Op zeker ogenblik maakte ik een domme fout en hing ik meteen tien seconden achterop. Ik wist toen al dat de kans klein zou zijn dat ik nog bij hem zou geraken. Ik bleef wat hangen en de vogel was gaan vliegen. Als er iemand beter is, moet je dat durven toe te geven. Aerts is terecht de nieuwe kampioen. Maar als eerstejaars mag ik absoluut trots zijn op mijn wedstrijd. Het WK wordt nu het volgende doel. Als ik daar met dezelfde benen kan starten, moet een top tien of in het beste geval een top vijf er wel inzitten.”
Caluwe verrast: “Mijn beste race van het seizoen”
Stijn Caluwe had vorige week nog aangekondigd dat hij in een goede dag op het BK voor een verrassing kon zorgen. Met een derde plaats in Koksijde maakte hij die verwachtingen meer dan waar. “Dit was een parcours dat me heel goed lag. Ik rij altijd goed door het zand en dat is nog maar eens gebleken. Ik vind dat ik hier ook mijn beste wedstrijd van het jaar gereden heb. Ik was deze keer ineens mee weg met de kopgroep en dat scheelt veel. Meestal verspeel ik al veel krachten in de achtervolging. Dat was dit keer niet het geval. In de eerste passage door het zand maakten we al een kloof met de rest en zat ik min of meer op mijn gemak. Ik kon deze keer ook doorgaan tot op het einde, dat is ook al anders geweest dit seizoen. Ik voelde dat Yannick Peeters niet op zijn best was en dat de kans op brons groot was als ik goed door het zand bleef rijden en hem op een afstand kon rijden. Missie geslaagd dus. Nu maar hopen dat ik mee mag naar het WK.”