Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Hoe kan nu zoiets?”
Vrouw verliest opnieuw echtgenoot in verkeersongeval
Op haar 53ste werd Sabine voor de tweede keer weduwe. Nadat haar eerste man in 1989 stierf in een verkeersongeval, gebeurde hetzelfde dinsdag met haar tweede man.
Twee keer de vader van je zoon kwijtspelen in een verkeersongeval. Dat is wat Sabine Maertens uit het West-Vlaamse Zedelgem overkomt. “Ik dacht bij mezelf: het kan toch niet dat je zoiets twee keer moet meemaken. Plots stond ik, zoveel jaar later, opnieuw in het ziekenhuis. En weer vertelden de dokters me dat het er niet goed uitzag.”
Dodenbocht
Als prille twintiger leerde Sabine haar eerste man, Stefaan Depoortere, kennen. De twee kregen al snel een zoontje. Maar in 1989 ging Stefaan met zijn wagen uit de bocht in Waardamme, een deelgemeente van Oostkamp. “Ze noemden het daar de Dodenbocht”, weet Sabine nog. “Een gevaarlijke bocht die ook Stefaan helaas het leven kostte.”
Een jaar later vond Sabine opnieuw de liefde bij Peter Galle. “Iedereen gunde mij m’n nieuwe geluk”, zegt Sabine. De twee kregen samen ook nog een zoon. “Het geluk dat ik bij Peter vond, is al die jaren blijven duren. Ik ben 27 jaar dolgelukkig geweest bij hem.” Aan die jaren kwam dinsdagmiddag abrupt een einde. De 47-jarige Peter was in de Kustlaan aan het werk in een hoogtewerker toen een bestelwagen tegen de arm van de hoogtewerker reed. “Hij is weg gekatapulteerd en op de grond gesmakt”, zegt Sabine.
Peter overleed in de loop van de nacht aan zijn verwondingen. Sabine heeft hem wel nog even kunnen zien. “De wonde aan zijn hoofd was dezelfde als die bij m’n eerste man. Het was precies alsof alles terugkeerde. Ik blijf me maar afvragen hoe het kan dat je zoiets twee keer moet meemaken.”
“Vorige week ging ik bij een buurvrouw op bezoek die haar man aan kanker verloor. Thuis zei ik tegen Peter dat ik het niet zou aankunnen hem nu al te verliezen. Nog geen week later gebeurt het toch.”