Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Buurtreportage Het geheim van Oud-Berchem? “Het is een dorp in de stad”
Buurt vindt tweede adem
EVA BROECKX Host ‘‘Hier heerst nog een groot buurtgevoel. OudBerchem is een gemengde, bruisende wijk.’’
OudBerchem lijkt een tweede adem gevonden te hebben. Hippe zaakjes, bruine cafés, Turkse bakkers, Marokkaanse theehuizen, jonge gezinnen en ouderen die als eiken verankerd zijn in deze buurt: allemaal voelen ze zich hier thuis. Wat maakt deze plek zo bijzonder? Uw krant trok er een namiddag op uit, op zoek naar antwoorden.
Gisteren nog las u in uw krant dat Oud-Berchem er binnenkort voor enkele jaren een buurttuin bij krijgt. Op het grote perceel naast cultuurcentrum ccBE kunnen Berchemnaars vanaf april hun groene vingers bovenhalen en ondertussen een praatje slaan met elkaar. En zo ontsproot er de afgelopen jaren wel meer. Ook de bewoners van Oud-Berchem ontgaat het niet dat hun buurt leeft. En dat is (grotendeels) naar hun zin. De zon schijnt wanneer we Norbert Kabisch (71) tegen het lijf lopen terwijl die zijn hond uitlaat in de Victor Jacobslei. “Mijn dochter zei me een hond te nemen toen ik met pensioen ging. En kijk. Al zes jaar loop ik er ondertussen mee rond”, lacht hij. 29 jaar woont Norbert ondertussen in Oud-Berchem. “En ik woon hier heel graag”, vertelt hij in zijn sappig Duits accent. “Al is het hier natuurlijk hard veranderd. Vroeger had je in de Statie- en Driekoningenstraat bekende winkels. Nu zijn daar veel Turkse en Marokkaanse zaken bij gekomen. Maar daar is niks aan te doen en eigenlijk vind ik die evolutie wel mooi. Met 95 procent van de mensen kom ik heel goed overeen”, grapt hij.
En dat blijkt al snel, wanneer hij een collega-hondenuitlater tegen het lijf loopt met wie hij kort een babbeltje doet -“lang geleden dat ik u hier gezien heb!”. “Je kent hier bijna iedereen die je tegen het lijf loopt”, zegt hij wanneer hij zich opnieuw tot ons richt. “Wat er in deze buurt beter zou kunnen? Eerlijk? Ik zou het niet weten.” Het onverdeeld enthousiasme van Norbert wordt dan wel niet helemaal gedeeld door Els Gorissen (80) en dochter Daniella Ternoey (53), toch zouden ook zij voor geen geld van de wereld ergens anders willen wonen. “Een oude boom verplant je niet, hé”, zegt Els. Al vijftig jaar woont ze samen met haar dochter in hetzelfde huis vlak bij café Het Anker, waar we bijschuiven aan hun tafeltje. “Twee maanden geleden is mijn man gestorven. We komen naar deze plek om onder de mensen te komen. Want we kennen veel mensen in de buurt. Daarom wonen we hier nog steeds graag. Maar hetzelfde als vroeger is het niet meer”, zegt Els. “Nu wonen we in een smeltkroes van culturen. Soms voel ik me daardoor minder goed thuis. Vooral wanneer niet iedereen Nederlands spreekt. Mocht iedereen hier onze taal spreken, dan zou dat het contact vergemakkelijken. Dan kun je op zijn minst een babbeltje met elkaar doen.”
Plezante mix
Wanneer we café Het Anker achter ons laten, botsen we op een groepje mannen dat voor vzw El Najm in de Patriottenstraat van een mierzoete thee nipt. “Wat we van deze buurt vinden? Het is hier zalig”, lachen ze. “Het is hier rus-
tig wonen. Mensen leven hier samen en iedereen is goed geïntegreerd. Dat maakt het voor iedereen aangenaam.” Meermaals per week springen Soufiane El Hali, Abdel Dahmich en Mohamed Elmakrini bij El Najm binnen, en dus ook bij Yachou Mohammadi, die voorzitter van de vzw is. “Ik woon al veertig jaar in Oud-Berchem. De vzw bestaat ondertussen zes jaar”, vertelt die terwijl hij ons een muntthee aanreikt. “We organiseren hier tal van activiteiten en buurtfeesten waarop iedereen altijd welkom is. Soms merk je wel dat mensen precies een beetje bang zijn om binnen te wandelen. Maar ondertussen is dit een plek voor de buurt geworden waar ook nietmoslims graag een theetje komen drinken.” “We merken ook dat hier de laatste jaren veel jonge gezinnen komen wonen”, vertellen de heren. Iets wat ze best begrijpen. “Het park, scholen en winkels: alles is vlakbij. Bovendien kent iedereen elkaar. Oud-Berchem is als een dorpje in de stad. En die mix van mensen, dat maakt het net plezant.” Een mening die ook Eva Broeckx (34) deelt. Samen met haar zus opende ze vorig jaar in mei ‘Host’ in de Statiestraat. Een duurzame conceptstore waar je ook terechtkan voor een koffie en een taartje. “Een concept dat aanslaat in deze buurt. We zitten hier ongelooflijk graag”, vertelt Eva enthousiast. “Mensen uit de buurt weten ons initiatief erg te appreciëren. We krijgen hier zowel twintigers als zeventigers over de vloer. Met onze klanten kunnen we ook een band opbouwen. Iets wat veel moeilijker is in het centrum van Antwerpen. Hier heerst nog een groot buurtgevoel. Oud-Berchem is een gemengde, bruisende wijk. Alles gaat hier mooi samen en net dat maakt deze plek zo bijzonder.”