“We weten dat het één voor twaalf is”

Na de acht transfers is de boodschap van het KV Mechelenbestuur zo klaar als een klontje: “Nu is het aan de coach en de spelers.” De matchen tegen Zulte Waregem, STVV en Moeskroen vormen meteen een cruciaal drieluik in de strijd om het behoud. Mats Rits (24), door de blessure van Seth De Witte aanvoerder, voelt dat de ploeg er klaar voor is.

Mats, we hadden de indruk dat de winterstage vrij goed verlopen is op sportief vlak en qua sfeer. “Vond ik ook. Ook al lag het veld er niet altijd perfect bij, we hebben er toch het beste van gemaakt. We hebben goed gewerkt, wat ook nodig was. Ik ben echt blij dat we dit jaar opnieuw op stage geweest zijn, het heeft de groep deugd gedaan.”

Na de 0 op 9 voor de winterstop was dat nodig? “Tja, er zijn leukere manieren om met vakantie te gaan dan met een 0 op 9. Ik ben eerst een week met mijn vriendin en de familie naar Abu Dhabi geweest, maar er ging geen dag voorbij of ik dacht aan de situatie. Met een 9 op 9 is het logischerwijze meer genieten, nu was het vooral proberen te ontstressen. Maar goed, we konden toch even de batterijen opladen.”

In Spanje was er van een degradatiesfeer weinig te merken. “Neen, maar we zijn ons wel allemaal bewust van de situatie. Het is echt één voor twaalf. Dat hebben we op stage ook nog wel eens aangehaald in de gesprekken. Maar ik blijf erbij: we hebben absoluut voldoende kwaliteit om de klus te klaren. Vóór de mercato ook, hè, voor alle duidelijkheid. En nu kwamen er nog enkele versterkingen bij.”

Acht in totaal. Begrijp je dat het bestuur dan zegt: nu is het aan de spelers?

“Het is altíjd aan de spelers. Maar effectief: chapeau voor het werk dat het bestuur de voorbije weken geleverd heeft. We zaten in een slechte flow. Dat ze enkele grote namen konden binnenhalen, zal de ploeg alleen maar ten goede komen.”

Nogmaals: acht in totaal. Geschrokken van het aantal? “Neen, niet echt. Twee van de acht zijn eerder voor de toekomst, hè (Boni en Ouattara, red.). En er zijn er ook een aantal die niet meer mogen meetrainen, dus dat heft zichzelf ook wat op. Ik had wel verwacht dat ze stevig zouden uitpakken.”

Kwam het aan in de groep dat iemand als Filipovic bijvoorbeeld niet mee op stage mocht? “We vernamen het de dag voordien, maar dat zijn keuzes van de club. Daar moeten we ons bij neerleggen.”

Wat voor indruk gaven de nieuwkomers op training? Mera en Beqiraj bijvoorbeeld? “Mera is een stevige verdediger, hè. Sterk in duel, een linkspoot ook - wat altijd een voordeel is op die positie. Dat lijkt me wel in orde. Fatos kan ook iets, je ziet meteen dat hij technisch onderlegd is, een goed schot heeft en ook stevig op zijn benen staat. Het waren al mooie duels op training, Fatos tegen Mera. (grijnst) Clément (Tainmont, red.) vind ik ook een goeie. Sylla is nog wat vroeg om te zeggen, maar qua adelbrieven is dat top.”

Was je verrast met de comeback van Verdier?

(glimlacht) “Niet echt, neen. Ik ken Nico heel goed. Een speciale kerel, hij is heel impulsief in alles wat hij doet op en naast het veld. En ik wist dat hij in Eupen niet gelukkig was. Ik denk dat hij, met zijn snelheid en onvoorspelbaarheid, zeker opnieuw iets kan betekenen voor ons.”

De concurrentie wordt serieus aangescherpt. Bepaalde spelers gaan serieus uit hun pijp moeten komen om hun basisplaats te behouden. Wordt daar ook over gepraat? “Onder de spelers niet echt. De concurrentie wordt inderdaad groot, ook om bij de achttien te zijn. Maar als voetballer ben je dat gewend, hé. Iedereen moet maar tonen dat hij zijn plek verdient. Wie zegt trouwens dat alle nieuwkomers meteen in de basis zullen staan?”

De transfers werden mogelijk gemaakt door het nieuwe bestuur. Hoe ervaar je die nieuwe wind zelf? “Als spelers maken we dat wel actief mee. Het zijn maar drie nieuwe gezichten, met Olivier (Somers, red.), Stefaan (Vanroy, red.) en Dieter (Penninckx, red.), maar we zien hen geregeld, praten ook met hen. Woensdag nog zaten we met de spelersraad (Rits, De Witte, Coosemans en Matthys, red.) met hen samen, dat doen we bijna maandelijks. Om te bespreken wat er leeft in de groep, hoe de planning eruitziet, wat er verandert binnen de club. Ze tonen interesse, zijn er echt mee begaan.”

Hebben jullie met Olivier Somers, die het voortouw neemt, het meeste contact? “Misschien wel, maar nu ook niet overdreven veel. Het is niet dat hij elke dag in de kleedkamer komt. Dat heeft hij zelfs nog maar één keer gedaan, toen hij zich kwam voorstellen.”

Misschien wipt hij nog eens binnen na de zege tegen Zulte Waregem. “We weten wat ons te doen staat. Zulte Waregem zit ook in een mindere periode. We moeten er vol tegenaan kletsen en hen bij de keel grijpen, zodat we de punten thuishouden. Het is het begin van een belangrijk drieluik, met op zeven dagen tijd ook nog SintTruiden en Moeskroen. We zullen snel weten waar we staan.”

Het is niet voor het eerst, maar door de blessure van Seth De Witte ben jij de komende weken aanvoerder. Speciaal? “Het is sowieso een eer om de band te dragen. In de jeugd was dat ook vaak het geval.”

Omdat je de beste was? “Niet altijd, want bij de nationale ploeg waren er betere spelers. (glimlacht) Maar ik trek altijd mijn mond open, geef mijn mening, denk ook tactisch mee - daar zal het wel mee te maken hebben. In de huidige situatie is het echter nodig dat iedereen de kar probeert te trekken. Ook zij die de band niet dragen.”

FOTO GOYVAERTS