Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Teken eens, wat wil je later worden?
Kinderen dromen vooral van beroep van mama of papa
Teken je toekomst.” Dat vroegen Britse onderzoekers aan 20.000 kinderen over de hele wereld. Conclusie: kinderen dromen van beroepen die ze kennen via hun familie of via tv. “Eigenlijk weten ze niet wat er allemaal mogelijk is”, zeggen experts.
Op het prestigieuze World Economic Forum in Davos wordt vandaag een presentatie gegeven van… kindertekeningen. Drawing
The Future, heet het onderzoek, en het toont aan al die politieke en economische leiders in het skiresort hoe kinderen (7 tot 11 jaar) de toekomst zien. “Tot voor kort was daar weinig aandacht voor”, zegt pedagoog Pedro De Bruyckere. “Want wat weet een kind nu over de arbeidsmarkt? Maar stilaan stijgt de interesse vanuit economische hoek, want op veel plaatsen wordt het krap op de arbeidsmarkt. Dus vraagt men zich af: wat willen kinderen? En moeten we hen niet beter oriënteren op de toekomst?”
Nu, er gaapt natuurlijk een stevige kloof tussen kinderdromen en realiteit: 33,9% van de jongens wil topsporter worden, velen zullen genadeloos ontgoocheld worden. Maar daarnaast zien de onderzoekers een duidelijk patroon: vaak tekenen kinderen het beroep van mama of papa, of iemand uit de dichte omgeving zoals een nonkel of juf. Ook de media (zangeres, politieman, vlogger,...) inspireren hen. “Ze kijken met een beperkte blik, veel kinderen kennen slechts een handvol beroepen”, zeggen de onderzoekers. Bovendien is er weinig verschil met een soortgelijk onderzoek bij 16-jarigen, zegt Pedro De Bruyckere: “We beseffen allicht niet hoe beperkt de horizon van onze jongeren is. Ook in Vlaanderen. In ons onderwijs zitten ze vaak in silo’s, waarbij ze de rest niet zien. Maar hoe breder het gezichtsveld, hoe nuttiger. Zelfs als je al weet waar je toekomst ligt. Wie ingenieur wil worden, weet best wat er in technische jobs met zijn inzichten gebeurt.”
Beroepenhuis
In Gent is daarvoor Het Beroepenhuis opgericht. Een plaats waar jaarlijks elfduizend kinderen een waaier aan jobs ontdekken. “Brandweerman of dokter, dat kennen ze al”, zegt coördinator Nadia Hoedemaekers. “Maar jobs als onderhoudsmecanicien of procesoperator: daar kunnen ze zich niks bij voorstellen. Bij
ons ondervinden ze ook waar ze goed in zijn: Ben ik handig? Ben ik goed in organiseren? Hoe werk ik in een team?”
De kinderen die op bezoek komen - meestal via een schoolreis zijn 11 tot 14 jaar oud. “De leeftijd waarop ze zich bewust worden van zichzelf en hun talenten. We willen hen niet pushen in één of andere richting. Laat ze gerust dromen om de nieuwe Messi te worden, ze beseffen op een bepaald moment zelf wel hoe realistisch dat is. Maar dán is het belangrijk dat ze ergens op terugvallen. Dan vragen ze zich af: Wat kan ik nu echt met mijn talenten? Uit onze ervaring blijkt dat ze op zo’n moment vaak terugvallen op drie uurtjes bezoek aan ons Beroepenhuis.”
Toch is er meer nodig dan drie uurtjes, benadrukt Hoedemaekers. “Opvolging in de klas achteraf, bezoek aan bedrijven,... Ik denk dat daar onontgonnen terrein ligt in Vlaanderen. Kinderen leren véél meer in buitenschoolse context: een metser bezig zien, dat blijft langer bij dan een uurtje les in de klas. Ook als ouders moeten we openstaan voor de interesses van een kind. Hoe meer ze daar al speels over nadenken, hoe minder twijfel als ze later echt voor die keuze staan.”
NADIA HOEDEMAEKERS
Het Beroepenhuis ‘‘We willen hen niet pushen in één of andere richting. Laat ze gerust dromen om de nieuwe Messi te worden, ze beseffen op een bepaald moment zelf wel hoe realistisch dat is.’’