Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Veel rook maar geen vuur
‘Grootste risicomatch in 15 jaar’ staat bol van de sfeer terwijl incidenten uitblijven
De grootste risicomatch in 15 jaar”, zo klonk het voor aanvang van R. Antwerp FC – Club Brugge van zondagnamiddag. Maar de massaal opgekomen politiemacht en stewards moesten amper in actie komen. Uw krant nam poolshoogte op de Bosuil en keerde zonder kleerscheuren terug.
Het lijkt al een eeuwigheid geleden dat aartsvijand Club Brugge nog op de Bosuil heeft gespeeld en dus zijn de verwachtingen hooggespannen – niet alleen op sportief vlak. Na de rellen tijdens de heenwedstrijd, met 120 aanhoudingen, wordt niets aan het toeval overgelaten. De politie staat massaal maar discreet paraat met cavalerie, een helikopter en natuurlijk het waterkanon. Ook beide clubs zelf halen alles uit de kast om problemen te vermijden, met maar liefst 167 stewards, vijftig meer dan gewoonlijk.
Als we richting Bosuil wandelen, lijkt het vanop een afstand alsof er een veldslag is uitgebroken: er klinken overal luide knallen en her en der stijgt een rookpluim op. Maar het blijkt allemaal mee te vallen: de spionkop van Antwerp is – onder politiebegeleiding – onderweg naar het stadion en daar hoort nu eenmaal Bengaals vuur bij. Een voorbijlopende Marokkaanse tiener vindt het toch maar niks. “Die mogen dat allemaal, gemaskerd rondlopen en vuurwerk afsteken? Dat zou ik eens moeten proberen.” De luidruchtige supporters dragen een opvallend spandoek met het opschrift ‘Dood aan FCB’ mee. Suzanne, een lid van de andersvalide G-supporters, juicht de spionkop toe: “Veel lawaai he? Maar iedereen is goed gezind. Het wordt een feestje!”
Schuld van de Nederlanders
Aan taverne Great Old zit de sfeer er al goed in, inclusief loeiharde dancebeats en indrukwekkende stapels lege bierblikjes. Vrienden Sven en Luc hebben er alle vertrouwen in: “Brugge zal na de hel van Deurne-Noord zonder punten naar huis gaan.” En de mogelijkheid van rellen? “De supporters van Antwerp en Club Brugge zijn op zich geen probleem”, menen Raf, Steven en Bjorn. “In Brugge werd de ambras vooral veroorzaakt door Nederlandse hooligans die alles om zeep helpen en onze naam bezoedelen. Aan de andere kant is het wel zo dat we in Antwerpen een kort lontje hebben. Maar dan moet eerst iemand dat komen aansteken.”
Julien De Ridder, de bekende supporter die sinds de degradatie van de club tot de promotie 13 jaar lang geen alcohol dronk, treedt hen bij. “Dat hele risicomatchgebeuren werd een beetje opgeklopt door de media. Er is wel degelijk een vete tussen Club Brugge en Antwerp, maar het zijn inderdaad externe hooligans die voor de grootste problemen zorgen. Een stadionverbod geldt namelijk maar voor één land. Dus wat doen ze? Over de grens de boel op stelten gaan zetten. Het is hoog tijd voor een uitwisseling van gegevens op Europees niveau.”
Paul en Angelina zijn al 58 en 43 jaar supporters van The Great Old. “Ik heb mijn echtgenote met Antwerp laten kennismaken en ze was meteen verkocht. Ondertussen is ze fanatieker dan ikzelf. Antwerp heeft nog een zwaar programma voor de boeg en zelfs één punt zou ons al goed richting play-off 1 helpen.” Angelina: “Maar we moeten natuurlijk met onze voetjes op de grond blijven. Al mogen de spelers van Brugge altijd met hun voetjes ván de grond.”
“Geen pyrotechnische middelen”
Tijdens de wedstrijd zelf zijn er geen incidenten, al moet de omroeper herhaaldelijk aankondigen dat er “geen pyrotechnische middelen” mogen worden gebruikt. De term ‘vuurwerk’ is waarschijnlijk makkelijker te begrijpen, maar of dat enig verschil zou maken, is maar de vraag. Het bier vloeit rijkelijk en van alle supportersgezangen is de klassieker “boeren buiten!” zowat de meest beleefde die we opvangen.
Jos, die dit jaar 80 wordt, kijkt het spektakel vol overgave maar tegelijk ook wat bevreemd aan. “Ik heb op de Bosuil al sinds 1975 geen wedstrijd meer gezien. Dat was België-Nederland, nog in de grote kuip waar 60.000 toeschouwers terecht konden. Hier heb ik zelfs Vic Mees nog in actie gezien. Iemand bood me een ticket aan voor deze match en ik dacht: ‘Dit moet ik toch nog eens meemaken’. De sfeer is geweldig. Maar vroeger konden we gewoon met onze fiets naar het stadion, zonder controles, zonder kans op rellen. Dat is nu helaas wel anders.”
Na de wedstrijd, met een dramatisch slot waarin Antwerp alsnog de zege verspeelt, moeten de supporters vooral bekomen. “Tot de slotfase zag het er erg goed uit”, zeggen Adriaan, Michiel en papa Stijn. “Club Brugge speelde amper mee. Dit is zuur. Een gelijkspel is zeker niet slecht tegen zo’n ploeg, maar eigenlijk…” Adriaan: “Papa, je weet nooit wie uiteindelijk wint, hè. Maar de volgende match is tegen AA Gent en die gaan we onder tafel schuiven.”
Woont eerste match sinds 1975 bij “De sfeer is geweldig. Maar vroeger konden we wel gewoon met onze fiets naar het stadion, zonder controles, zonder kans op rellen.”