Gazet van Antwerpen Stad en Rand
WERELDBEKER NOMMAY
Veldrijden Mathieu van der Poel verzekert zich van eindzege in Wereldbeker
Nu nog de wereldtitel en Van der Poel heeft zijn megagrand slam op zak. In Nommay pakte de Nederlander met de Wereldbeker de volgende prijs in een lang lijstje. Ook geen moddercross in het diepe oosten van Frankrijk die de Nederlander uit zijn ritme kan krijgen. Van Aert moest als vanouds vrede nemen met de tweede plek. Drie WKconclusies na Nommay.
1. Zelfs stommiteiten deren Van der Poel niet
Even, héél even, zag het er zowaar somber uit voor Van der Poel. Somber en zelfs een tikje idioot. In de eerste ronde, bij de tweede passage aan de materiaalpost, reed hij plots zijn eigen mecaniciens voorbij. Pas toen hij op de achtergrond zijn entourage luid hoorde roepen, kneep hij de remmen dicht om vervolgens breed gebarend maar niet eens gehaast rechtsomkeer te maken. “Omdat ik het niet begreep”, aldus Van der Poel. “Als leider in de Wereldbeker had ik als eerste mijn plaats in de materiaalpost mogen kiezen. had ik gezegd. Maar plots stonden ze daar vooraan. Geen idee wat er was misgelopen. Maar ik was wel verrast, ja.” Het kostte Van der Poel zelfs tien seconden op Van Aert. Voor elke andere crosser zou het voldoende zijn om een hele wedstrijd te moeten achtervolgen. Niet voor Van der Poel. Hij sloot nog dezelfde ronde aan. Om er uiteindelijk in de derde ronde alleen vandoor te gaan. Van Aert zou hem niet meer terugzien.
Helemaal achteraan,
2. Van der Poel wil alles pakken
Meteen blijft Van der Poel netjes op schema voor een super-grand slam. Begrijp: hij kan elke prijs pakken die er dit seizoen te pakken valt. De Europese titel: check. De Nederlandse titel: check-check. De DVV-verzekeringen-trofee: triple check. De Superprestige: omdat Van Aert niet meer zal starten in de laatste manches, is die ook al binnen. En daar kwam dus gisteren de Wereldbeker bij. Met nog één manche en na zes zeges in acht wedstrijden kan ook die Van der Poel niet meer ontsnappen. “Wat mij toch blij maakt”, sprak hij. “Het is een klassement dat ik nog nooit gewonnen heb. Plus: het is het meest internationale en prestigieuze klassement.” Maar voor wie denkt dat zijn honger daarmee gestild zou zijn? “Nee, de belangrijkste cross komt er nog: het WK.”
3. Mentale dreun voor concurrentie
En wie gaat Van der Poel in Valkenburg ook maar iets in de weg leggen? Legt hij al het hele seizoen een onwaarschijnlijke suprematie aan de dag, toch slaagde Van der Poel er in Nommay nog maar eens in het hele veld een extra mentale dreun toe te delen. Eén: Lars van der Haar. Was de Nederlander voor het seizoen nog een kanshebber voor de wereldtitel over twee weken, dan trok hij gisteren moedelozer dan ooit naar huis. Een virus en acuut vormverlies verstoorden zijn seizoen al, gisteren kwam daar pech en een opgave bovenop.
Twee: de rest van het pak. Nooit eerder dit seizoen was de kloof tussen de top twee en de rest van het peloton zo groot als in Nommay. Toon Aerts, de nummer drie, verloor meer dan twee minuten. Of nog hallucinanter: slechts vijf renners slaagden erin om op minder dan drie minuten van Van der Poel te eindigen.
En drie: Wout van Aert. De regerende wereldkampioen gaf toe in Nommay een parcours te vinden dat hem heel goed lag, benadrukte zelfs dat hij zich heel goed voelde. En dan toch zo kansloos tweede worden. Dat moet erin hakken? “Prettig is anders”, knikte Van Aert. “Maar het is dit seizoen intussen al zo vaak gebeurd dat ik het geen mentale tik meer noem. Ik blijf zeggen: de voorbije twee jaar was Mathieu ook favoriet voor het WK en heb ik toch telkens gewonnen. Maar dat ik het niet zal redden met een goede dag, is intussen wel duidelijk. Ik zal een supergoede dag moeten hebben.”