“Eerst stenen naar m’n hoofd, daarna respect”

Vrijwilligerswerk Fedor leert Palestijnse jeugd skaten in vluchtelingenkamp

De Boechoutse student Fedor Nys verbleef vier maanden in een Palestijns vluchtelingenkamp, waar hij kinderen leerde skaten en hun eigen skaterampen liet bouwen. “In het begin kreeg ik nog stenen naar mijn hoofd. Maar na een tijdje kregen ze het skaten onder de knie en stonden ze al een uur op voorhand te wachten voor hun les.”

FEDOR NYS

Fedor zit in zijn laatste jaar sociaal cultureel werk aan de Karel de Grote Hogeschool. In het vluchtelingenkamp Dheisheh in Bethlehem liep hij stage bij de vrijwilligersorganisatie Laylac, dat in het kamp een guesthouse heeft. “Er wonen 17.000 Palestijnse vluchtelingen op een vierkante kilometer. Zo’n 80% is jonger dan 18 jaar. Er is één smalle hoofdstraat en verder een wirwar van steegjes en kleine huisjes”, vertelt Fedor.

“De eerste weken waren behoorlijk hard. Ik wist niet goed wat ik voor deze mensen kon betekenen en er was weinig ondersteuning van de organisatie waar ik stage liep. Ik moest mijn plan trekken. De tolk die nog bij de eerste les aanwezig was, daagde daarna niet meer op. Je moet ook weten dat er in zo’n vluchtelingenkamp heel weinig plaats is om iets te doen. Ik werd in het begin enkele keren bekogeld met stenen door kinderen die wilden voetballen en vonden dat ik de weg liep met mijn skateboard. Geweld is normaal in zo’n kamp en veel jongeren hebben een kort lontje. Ze zien vechten als een oplossing voor hun problemen en de ouders zijn meestal niet in de buurt om daar iets van te zeggen.”

Betrapt met politieke lectuur

“’s Nachts was het soms akelig. Geregeld waren er harde knallen van flashbommen te horen. Dat betekende dat het Israëlische leger weer eens het kamp binnenkwam om mensen op te pakken, omdat iemand met stenen had gegooid of betrapt was met politieke lectuur, wat niet mag. ’s Morgens ging dan het verhaal rond wie opgepakt was. Vaak waren dat kinderen. Het leger kan ze administratief aanhouden en voor zes maanden vasthouden, zonder vorm van proces. Meestal moeten de opgepakte kinderen van alles ondertekenen of worden ze geslagen.”

Fedor startte een project dat de naam Skate Creative in Palestine draagt. “Gaandeweg won ik het vertrouwen van een groepje kinderen dat echt plezier beleefde aan het skaten. In het begin vonden ze het raar, want ze kenden de sport helemaal niet. Maar na een poosje stonden ze al een uur voor de les aan het guesthouse te vragen waar ik bleef. Nu beheersen ze al enkele techniekjes. De meesten hebben behoorlijk wat talent. De laatste maand namen ze me echt in vertrouwen en bij het afscheid vloeiden er traantjes.”

“Er had zich een vaste groep van een zevental leerlingen gevormd, tussen 6 en 15 jaar. Maar in totaal hebben toch zo’n dertig kinderen kennisgemaakt met het skaten. Eigenlijk hangen die kinderen in zo’n kamp maar wat rond. De bedoeling van mijn project was hen een uitlaatklep te bieden. Bij het skaten gelden er geen regels, je kunt doen wat je wil en dat beviel hen wel. Ze timmerden zelf ook hun eigen skateboards in elkaar en beschilderden die.”

Fedor wil na zijn studies terug naar Bethlehem. “In een ander kamp heb ik een plaats gevonden om een echt skatepark te bouwen. Via crowdfunding en benefietacties hoop ik aan de nodige middelen te geraken.” Maar eerst trekt hij als Erasmusstudent vijf maanden naar Kopenhagen. “Ik heb gehoord dat daar een grote skatescene is. Misschien biedt dat ook wel mogelijkheden.”

U kunt Fedor op Facebook volgen via de pagina ‘Skate Creative in Palestine’.

Student sociaal werk “Ik wilde de kinderen in dat kamp een uitlaatklep geven, want ze hebben er weinig te doen en gaan dan vaak vechten. Die jongens namen me op den duur echt in vertrouwen.”

FOTO LUDWIG VAN GELDER Student Fedor Nys met zijn skateboard en een Palestijns sjaaltje aan.