Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Bart De Wever is de grootste patser”
7 vragen die u zich zal stellen over ‘Patser’: Adil El Arbi & Bilall Fallah antwoorden zonder schroom
Reken maar dat er vanavond behoorlijk wat bling aan te pas komt op de première van Patser. Adil El Arbi en Bilall Fallah gaan er in hun gangsterfilm los over, en dat roept meteen vragen op. Wij leggen er hen zeven voor, Vlaanderens wildste filmbroers antwoorden zonder hun mond te spoelen. “Bart De Wever en zijn NVA zijn toch dé patsers van de politiek?”
Is dit verhaal gebaseerd op ware feiten?
Bilall: Patser opent met het zinnetje: ‘min of meer gebaseerd op waargebeurde shit’. Dat klopt helemaal. Net zoals in onze film begon er in Antwerpen enkele jaren geleden een drugsoorlog gelinkt aan Colombia én de Nederlandse onderwereld. In Nederland heeft die oorlog al een pak meer slachtoffers gemaakt dan bij ons, maar ook in het Antwerpse wordt er vandaag nog wel eens op huizen geschoten.
Adil: Bij wijze van research zijn we in die wereld gedoken. We hebben met veel mensen gepraat en straffe verhalen gehoord. Wat je in Patser ziet, is natuurlijk een fictionalisering én een vereenvoudiging van wat er écht gebeurt. De realiteit is een onwaarschijnlijk kluwen dat je niet aan een filmkijker kunt laten zien.
Is Antwerpen echt zo’n drugshol?
Bilall: Antwerpen wordt de cokehoofdstad van Europa genoemd. Niet alleen omdat er via de haven veel cocaïne binnenkomt, maar ook omdat er stevig gebruikt wordt.
Adil: In Patser volgen we enkele jonge gasten die een partij coke achteroverdrukken om ze voor eigen rekening te verkopen. Wij hoorden dat er echt enkele kerels waren die dachten daarmee weg te komen. Anderen beweren dat het niet zo is gelopen. Dat het flikken waren die de coke hebben ingepikt. Het gonst van de verhalen waarvan je niet weet of ze waar zijn. Naar het schijnt zou de situatie op een bepaald ogenblik zo zijn geëscaleerd dat drie topfiguren van de Colombiaanse drugsmaffia naar Antwerpen zijn gekomen. Twee mannen en een vrouw. En die madam was de baas. Dat zit in de film, maar dit verhaal hoorden we pas nadat ons scenario al geschreven was.
Is een patser altijd een gangster?
Adil: In onze film gaan de patsers het criminele pad op, maar een patser is niet per se een gangster. Opvallen en attitude, dat maakt de patser.
Bilall: En blitse sportschoenen, een training van Adidas, een Gucci-pet... De patser kleedt zich altijd reteduur. ’t Is te zeggen... het moet er duur uitzien. Het kan ook fake zijn. Maar een Duitse kwaliteitswagen genre BMW of Mercedes hoort er wel bij. En een Bentley, Ferrari of Lamborghini is natuurlijk de overtreffende trap. Pas op, een patser kan ook in een omgebouwde Golf rijden, zo’n Johnny-bak. Johnny’s zijn meestal patsers, maar niet alle patsers zijn Johnny’s.
Gaat het er op de set net zo hectisch aan toe als in de film?
Bilall: Onze filmsets zijn georganiseerde chaos. Adil en ikzelf zijn filmbro’s die van A tot Z op dezelfde lijn zitten. Daardoor kunnen we ons een set permitteren waar het soms een beetje oorlog lijkt.
Adil: Euh, ik kan op de set nogal hard uit de hoek komen. Als je vanuit zo’n chaos werkt, moet je super to the point zijn. Als ik een acteur iets duidelijk heb uitgelegd en die doet niet wat ik vraag, word ik pissed. Dan leg ik het nog één keer uit, maar als het opnieuw fout gaat, is het game over.
Bilall: En dan ben ik er om dat wat te temperen. Wij zijn op de set good cop en bad cop.
Adil: Dat we het gaspedaal in Patser zo diep indrukken, heeft ook met ons verblijf in de VS te maken, waar we twee afleveringen van de reeks Snowfall hebben geregisseerd. Aan Hollywood hebben we wat frustratie overgehouden. Je hebt er ongelooflijk veel middelen, maar het gaat wel over privégeld, en dat is een ander verhaal dan het gesubsidieerde filmmaken in België. In de VS ben je máár de regisseur. Je goesting doen is er niet bij. Je moet luisteren naar de mensen met de centen.
In Hollywood moesten we ons inhouden, dus hebben we er in Patser een lap op gegeven. Telkens onze cameraman zei: is dit er niet over, antwoordden wij: nee, nog meer!
Is de hele Antwerpse politie corrupt?
Adil: Er zitten corrupte flikken in Patser, maar dat betekent niet dat het hele corps corrupt is. De meerderheid van de politiemensen is oké, net zoals de meeste Marokkanen gewone, fatsoenlijke burgers zijn. Maar er zijn ook rotte appels. En neem het van mij aan: de realiteit overtreft de fictie. Op een bepaald moment zou er zich binnen de politie zelfs een bende hebben gevormd die illegalen afperste.
Bilall: Hoe werd een van die kerels ook alweer genoemd? Mister Miami? (de bende van
Mega Toby en Sproetje, red.)
Adil: Er wordt gezegd dat die gasten met de centen van illegalen als echte patsers grote sier maakten op Ibiza. En kijk naar die Whatsapp-groep met de racistische opmerking aan het adres van Jinnih Beels. Wat stond er in de krant? Vijftig agenten kwamen in de rechtszaal de collega steunen die voor racisme werd aangeklaagd. Mmm, vreemd sfeertje. Dat riekt naar cool willen zijn. Een echte patsersfeer die tot misbruiken leidt.
Zal Bart De Wever kunnen lachen met
Patser?
Adil: Als hij een filmfan is, zal hij dit beslist een leuke film vinden!
Bilall: Ik hoop dat hij komt kijken. Adil: De stad Antwerpen heeft ons financieel gesteund en weet welk verhaal we vertellen. We zullen zien wat de burgemeester zegt. Voor mij is Bart De Wever trouwens een echte patser. Hij en zijn N-VA zijn dé patsers van de politiek. De N-VA is toch de partij die haar eigen ding doet met de middenvinger in de lucht? Zo van: hey gasten, wie is er hier de baas. Hey, wie? (lacht)
Van Antwerpen wordt vaak een heel proper beeld opgehangen. De hipsterstad, de hoofdstad van Vlaanderen waar alles onder controle is, terwijl in Brussel de slechte shit gebeurt. Dat is dus niet waar! Die onderwereld bestaat ook in Antwerpen!
Verwachten jullie kritiek op Patser?
Bilall: Kijk, wij hadden geen zin om een romantische komedie te draaien. Het moest een stevige gangsterfilm zijn. Dat is een keuze. Als je een verhaal over gangsters vertelt, dan is dat niet politiek correct. Dat is trouwens het laatste waarover wij ons zorgen maken. In gangsterfilms toon je gangsters, van welke origine ook. Allochtonen noch autochtonen komen ongeschonden uit dit verhaal. En dat zal allicht niet iedereen appreciëren.
Adil: En moraalridders met het vingertje die vinden dat wij jongeren een slecht voorbeeld tonen, zullen er altijd zijn. Maar het is niet een film die het debat zal beslechten over de vraag waarom jongeren in de huidige socioeconomische context het pad van de misdaad verkiezen boven iets anders. Wat niet wegneemt dat wij wél de consequenties tonen van het patser-zijn. Uiteindelijk is elke goede film over oorlog of drugs een antioorlogs- of antidrugsfilm.
Patser verschijnt op woensdag 24 januari in de Vlaamse zalen