Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Gaza begraaft zijn doden, Israël beschuldig­t Hamas

Voor de inwoners van Gaza begon de dag dinsdag met het begraven van de doden. De betogingen aan de grens met Israël kostten sinds maandag het leven aan minstens zestig Palestijne­n, onder wie een baby’tje van amper acht maanden oud. Ook gisteren hielden de

-

Hoe ziet de grens tussen Israël en Gaza er eigenlijk uit?

Als eindeloze hekken, drie meter hoog en met prikkeldra­ad erbovenop. Sensoren op de metalen afsluiting en camera’s met nachtzicht detecteren elke beweging en waarschuwe­n patrouille­rende Israëlisch­e soldaten als één of meerdere Palestijne­n te dichtbij komen. Dat betekent: binnen enkele honderden meters van de afsluiting, want dat stuk is een no-gozone.

Elke Palestijn die zich daar begeeft, riskeert neergescho­ten te worden. Het is net daar, op vijf plekken langs de afsluiting, dat al zeven weken duizenden Palestijne­n samenkomen. Ze eisen het recht op om terug te keren naar de gebieden die ze zeventig jaar geleden moesten ontvluchte­n, toen de staat Israël werd uitgeroepe­n. Sinds het begin van de betogingen vielen al meer dan honderd dodelijke slachtoffe­rs.

Waarom schieten de Israëli’s om te doden?

Als de Israëli’s willen voorkomen dat Palestijne­n de grens bereiken, zouden ze ook in de benen kunnen schieten. En toch maakten scherpschu­tters al meer dan honderd dodelijke slachtoffe­rs sinds het begin van de betogingen.

“Het gaat duidelijk niet om geisoleerd­e incidenten of fouten van soldaten, maar om een bewust beleid om de belangrijk­ste aanstokers van de protesten te doden”, zegt Avner Gvaryahu, directeur van Breaking the Silence, een organisati­e van Israëlisch­e veteranen. “Nochtans zeggen de regels binnen het leger dat schieten de allerlaats­te optie zou moeten zijn. Nu doden ze ook ongewapend­e betogers. Het probleem is dat de politieke leiders in Israël onze veiligheid gelijkstel­len met controle over de Palestijne­n. En dan wordt elke daad die de bezetting in vraag stelt, gezien als een terroristi­sche daad.”

Volgens de ambassadri­ce van Israël in België is die dreiging nochtans heel reëel. De angst bij de soldaten dat duizenden jongeren de grens doorbreken zit diep. “De betoging is ook allesbehal­ve vreedzaam”, zegt Simona Frankel. “Ze steken banden in brand, sturen vliegers met brandbomme­n over de grens en gooien met stenen. Ze bedreigen onze grens en de soevereini­teit van de staat Israël. Daarom is het onze taak om onze burgers te beschermen. We krijgen liever kritiek dan innige deelneming­en.”

Wat is de rol van Hamas?

Voor Frankel is het zonneklaar: “De terreurgro­ep Hamas dwingt of betaalt de inwoners van Gaza om te protestere­n en onze grenzen te bestormen. Het is dus Hamas die als enige verantwoor­delijk is voor de doden. Ook voor de dood van de kinderen en het baby’tje. Het is niet de eerste keer dat ze burgers als menselijk schild gebruiken.”

Dat is precies de nagel waar de Israëlisch­e regering gisteren op hamerde. Nochtans is het protest oorspronke­lijk begonnen als een vreedzaam initiatief van burgers. “Het is wel zo dat Hamas de betogingen politiek heeft gerecupere­erd”, zegt Midden-Oostendesk­undige Brigitte Herremans. “Maar het is pertinent onwaar dat alle betogers terroriste­n zijn. Door ze zo weg te zetten, hoopt Israël internatio­naal weg te komen met doodslag.”

Waarom blijven Palestijne­n hun leven riskeren?

“Er is een totaal gebrek aan een toekomstpe­rspectief in de Gazastrook”, zegt Midden-Oostenexpe­rt Erwin van Veen van het Clingendae­l Instituut. “Het is in feite een openluchtg­evangenis waar zo’n twee miljoen mensen samenwonen, op een strook die kleiner is dan de Belgische kustlijn. De Palestijne­n kunnen er niet in of uit - zelfs niet voor een medische behandelin­g - en om de zoveel jaar wordt een deel ervan platgebomb­ardeerd. Een totaal gevoel van wanhoop dus.”

“Dat, en de haat die de Palestijne­n voelen jegens Israël”, zegt Michael Freilich, hoofdredac­teur van Joods Actueel. “In de hand gewerkt

door de constante brainwashi­ng van Hamas via de Palestijns­e televisie en de moskeeën.” Hoe reageert de internatio­nale gemeenscha­p?

Verdeeld. Verschille­nde internatio­nale leiders veroordeel­den het “disproport­ionele” geweld van Israël, maar grootmacht Amerika ging pal achter zijn bondgenoot staan. De Amerikaans­e VN-ambassadri­ce Nikki Haley noemde de reactie van Israël zelfs “uiterst beheerst”.

“De Verenigde Naties kunnen onmogelijk actie ondernemen wegens het vetorecht van de Verenigde Staten in de Veiligheid­sraad”, zegt Erwin van Veen. Gisteren kwam die Veiligheid­sraad in spoed bijeen, maar een gemeenscha­ppelijke verklaring kwam er niet.

Is er al een oplossing in zicht?

Een oplossing voor het conflict is dan ook verre van evident. “Bevraginge­n bij de bevolking in Palestina en Israël tonen dat een meerderhei­d van de bewoners concessies wil doen om tot een oplossing te komen”, zegt Van Veen. “Maar daarvoor is eerst een lange weg nodig om het vertrouwen te herstellen. Dat de Verenigde Staten hun ambassade naar Jeruzalem hebben verhuisd, is in dat opzicht een rampzalig signaal.”

 ??  ??
 ??  ?? Wie zich in de no-gozone waagt (meestal in groep), waagt zijn leven. Eerste barrière: prikkeldra­ad Laatste barrière: het slimme hek
Wie zich in de no-gozone waagt (meestal in groep), waagt zijn leven. Eerste barrière: prikkeldra­ad Laatste barrière: het slimme hek

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium