Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Na drie jaar elektronische DIFTAR nog steeds ergernis en tegenwerking
In Turnhout is heel wat ergernis over de netheid van de straten, zwerfvuil en sluikstort. “Het is te ingewikkeld geworden. Toen we alles nog in één gratis vuilniszak mochten steken, was er geen zwerfvuilprobleem”, zegt Petra Heylen. Zij spartelt met actiecomité Dieftar al vier jaar tegen het daar ingevoerde systeem van elektronische DIFTAR. “Waarom moet de burger voor alles opdraaien? Sorteren kan perfect naderhand.”
Op 1 januari 2015 stapte Turnhout als zoveelste gemeente over op restafvalophaling met elektronische meting in containers in plaats van zakken. Voor het systeem werd ingevoerd, voerde actiecomité Dieftar al strijd om het tegen te houden. “Dat is niet gelukt, maar we zorgden er wel voor dat de vaste kost werd teruggeschroefd van vier naar drie euro per maand”, zegt Petra Heylen. “Nu ijveren we voor het afschaffen van die vaste kost. Daarvoor oefenen we druk uit op de politieke partijen.”
Turnhout wordt bestuurd door mix-partij T.I.M., die burgemeester Eric Vos levert, sp.a, Groen en CD&V. “Oppositiepartijen Open Vld, Vlaams Belang, PVDA en Stadsbelangen zeggen dat ze het DIFTAR-systeem willen aanpassen”, zegt Heylen. “Ik ben er open over dat ik zelf lid ben van PVDA, maar ik durf gerust te stellen dat de reactie van Open Vld op onze eisenbundel zeer uitvoerig is en aantoont dat de partij het ernstig meent.”
Verdoken belastingverhoging
Dit weekend houdt Dieftar in Oud-Turnhout een ‘plastic attack’ in de Colruyt, waarbij consumenten worden aangespoord om het plastic van hun boodschappen achter te laten in de winkel. “Om verantwoordelijkheid te eisen van de producenten”, zegt Heylen. “Nu wordt de rekening altijd verschoven naar de burger die braaf sorteert. In Turnhout is de huisvuiltaks ‘dienstenbelasting’ geworden, en het gedifferentieerd tarief is er gewoon bovenop gekomen”, volgens Heylen een verdoken belastingverhoging.
“Het sorteren is te ver doorgeslagen”, zegt Heylen. “Wie houdt het nog bij? De mentaliteit is er in slechte zin door veranderd. Mensen gaan de regels ontwijken. Ze nemen hun afval mee naar het werk en gooien het daar in de vuilnisbak. Of ze rijden met een aanhangwagen vol afval naar hun vakantiewoning in Wallonië, waar het gratis wordt aanvaard. Objectief is de vergelijking moeilijk te maken, maar ik weet wel dat vroeger, toen alle afval nog gratis in één zak mocht, de zwerfvuilproblematiek nihil of heel klein was. Ik spreek dan niet over grote sluikstort.”
Achteraf pas sorteren
“Pas op, goed recycleren moet de norm zijn, ik ben ook milieuactivist. Maar waarom zouden we afval niet ná de burger triëren? Persoonlijk zou ik pleiten om glas nog wel steeds apart in te zamelen, net als papier en karton. Maar de rest kan perfect samen en elders gescheiden worden, als nodig. In Scandinavische landen worden huizen bijvoorbeeld verwarmd door de verbranding van restafval, zonder fossiele brandstoffen.” Ook in de Antwerpse haven zorgt verbranding van afval bijvoorbeeld al voor energie.
“De druk om iets aan die afvalberg te doen neemt toe, en ook de industrie heeft dat begrepen. Afval is een interessante business, anders zou Fernand Huts Indaver niet hebben gekocht. En dat er geld mee te verdienen valt, is ook een teken dat de ‘dienstverlening’ die we nu kennen, te duur is.”