Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Niet tevreden met een halve finale”
Rode Duivel openhartig over leven in China, zijn toekomst bij de nationale ploeg en het WK
Maandag maakt de Belgische bondscoach zijn WK-selectie bekend, de officiële start van Rusland 2018. Bij de certitudes: Axel Witsel, die zich voor ettelijke miljoenen euro’s had begraven in de exotische maar minderwaardige Chinese Super League. Zei men. We zochten Witsel op in Tianjin en ontmoetten er een opvallend gemotiveerde soldaat van Roberto Martinez. “Ja, de intensiteit ligt hier een stukje lager. Maar ik ben nog steeds dezelfde voetballer.”
Op bezoek bij Axel Witsel (29), intussen al anderhalf jaar Chinees, in januari 2017 door Tianjin Quanjian voor 20 miljoen overgenomen van Zenit Sint-Petersburg. Dat de middenvelder in China 18 miljoen euro per jaar verdient, noemt zijn vertrouwenspersoon Alain Goblet “zeer overdreven”, maar hij verdient er véél geld. En wie in China veel geld verdient, vliegt in een gouden kooitje. Voor een interview is eerst wekenlang gebeld, gefaxt en gemaild naar zijn club Tianjin Quanjian. Vruchteloos. Waarna we 8.000 kilometer vliegen om dan op 120 kilometer van Peking in het onmetelijke Tianjin – 14 miljoen inwoners – op zoek te gaan naar het trainingscomplex. Nog eens 50 kilometer verder in de
stad. De voetbalclubs houden pers en fans het liefst veraf. China telt 140 steden van meer dan 1 miljoen inwoners, álles is hier veel en groot. En passant wijst de taxichauffeur op dé trots van de stad: de ranke 117 Golden Finance Building, met 579 meter en 117 verdiepingen het hoogste gebouw van China. Great, maar we waren op zoek naar Axel Witsel, Rode Duivel. We vonden hem, na uren wachten aan een gesloten poort, streng bewaakt door onwillige security, in een geblindeerde van die hem na de training wegbracht.
Witsel is een aardige jongen en vraagt ons een dag later langs te komen in het hotel waar hij verblijft. “Al is het de dag voor de wedstrijd, dan mogen interviews eigenlijk niet.”
Dat hotel is het poepchique Ritz Carlton. Witsel verblijft er in een residentieel appartement, net als zijn buitenlandse ploegmaats Alexandre Pato en Anthony Modeste en de technische staf van de Portugese coach Paulo Sousa. Hij woont er nu al anderhalf jaar met zijn vrouw Rafaëlla en dochtertjes Maï-Li (3) en Evy (1).
Tijd voor een balans dus, het leven zoals het is in China. Met zijn ontelbare hoge torens, soms van meer dan 1 miljard euro, met zijn rochels op restaurant, met zijn vrees voor witte wijn, symbool voor dood. En met zijn stervoetballers, van 10 miljoen tot 35 miljoen euro per jaar – Iniesta kwam net niet.
“Het liep eigenlijk helemaal zoals we verwacht hadden”, vertelt Witsel. “Het is in het begin wel wennen natuurlijk als op restaurant plots naast je een luide wind wordt gelaten. Maar dat zit nu eenmaal in hun cultuur. En daarnaast is Tianjin natuurlijk niet Shanghai. Er valt hier niet zo veel te beleven, er zijn hier geen 36 toprestaurants. En hoe bekender ik werd, hoe moeilijker het werd om rond te lopen in een shoppingcenter. Zodra iemand me herkent, wil iedereen een selfie of een handtekening. We blijven dan ook veelal binnen het domein van het hotel, maar het went allemaal. Maï-Li gaat intussen naar een Amerikaanse school hier vlakbij, Evy is nog heel klein natuurlijk.”
Niemand geloofde je toen je bij je transfer zei dat je niet alleen voor het geld koos, maar ook omdat China na Rusland een verrijking zou zijn voor jou en je kinderen.
“Natuurlijk stond het financiële aspect voorop. Maar ik vind het nog steeds een unieke ervaring, drie jaar China, een heel andere cultuur. Evy was nog te klein in Rusland, maar enkele jaren opgroeien in China zal ongetwijfeld een betekenis hebben in haar opvoeding.”
Weet je wat ‘haoqiu’ wil zeggen? “Neen.” Goeie bal. Het is een vreselijk moeilijke taal om te leren, niet?
“Ik beken schuld. Ik heb wel een Franstalige lesgever ter beschikking, maar het ontbreekt mij blijkbaar toch aan de nodige motivatie. Ik ken nog maar een paar woorden: Hallo, dank
u…” Nicolas Lombaerts miste al in zijn eerste weken in België het leven in SintPetersburg. “Ik zal pas over enkele jaren kunnen zeggen of ik China zal missen. (lacht) Het rijke leven in Sint-Petersburg is niet vergelijkbaar met Tianjin, denk ik. Of zelfs met Peking. Ik was wel al in Shanghai, waar Hulk (ex-ploegmaat bij Zenit, red.) speelt, dat is natuurlijk wel een heel moderne en levendige stad.” Jullie bezochten al een en ander in China? “De Chinese Muur, hè. En Hongkong. Maar veel tijd voor toeristische
“Dit WK wordt niet mijn laatste kans. Mijn voorlaatste! Over vier jaar ben ik 33 jaar, er kan nog wel een WK bij.”
uitstappen hebben we niet, hoor.” Heb je in februari Yannick Carrasco China aangeraden?
“Ik heb hem via een BraziliaansChinese vriend vooral geholpen met een aantal praktische zaken. Intussen zien we elkaar hier geregeld.” (Dalian, waar Yannick Carrasco speelt, is slechts een klein uurtje vliegen, red.) Ook een argument voor je keuze voor China was je vliegtuigmaatschappij LindSky Aviation, waarin je volgens ‘De Tijd’ 750.000 euro investeerde en die je in China, in volle expansie, wilde lanceren. Hoever staat dat project?
“Het blijkt moeilijker dan verwacht. Zoveel administratie en regels... Het project staat even op standby.”
Daags ervoor spraken we Lao Ma, voorzitter van de lokale voetbalfederatie van Tianjin, die via de scholen zo’n 100.000 kinderen traint. Een onderdeel van het project van president Xi Jinping, die via 20.000 scholen en de aanleg van 70.000 voetbalvelden het Chinese voetbal groot wil maken. De wereldtitel in 2050 is de ultieme ambitie. Maar uit het gigantisch oefencomplex in Guangzhou, waar afgelopen jaren 2.500 jongeren werden opgeleid voor 6.000 euro lidgeld per jaar, is nauwelijks talent voor de Super League gerekruteerd. Aanvankelijk moesten Europese sterren, voor gigantisch veel geld aangetrokken, het niveau optillen, maar sinds Carlos Tévez (37 miljoen euro per jaar in Shanghai) doodleuk liever naar het Chinese Disney World trok dan te trainen, staan ze daar al sceptischer tegenover. De transfer van Iniesta werd door de voorzitter van Chongqing afgeblazen omdat het geld moest worden besteed aan opleiding. Laatst verloor China, 73e op de FIFA-ranking, nog een thuismatch met 0-6 tegen Wales. Anderzijds: ook de Rode Duivels verloren van Wales… Witsel moet erom glimlachen. “Het is ook wel een goede ploeg, hè. Bale, Ramsey… En Chinees bondscoach Marcello Lippi experimenteerde met een aantal jongeren, heb ik begrepen.” In welke mate heb jij als buitenlandse ster impact op de ontwikkeling van het Chinese voetbal?
“Het is niet zo dat we worden ingeschakeld voor clinics aan jeugdspelers. Onze impact moet komen van onze prestaties op het veld.” Arie Haan, die tien jaar als coach in China werkte, betwijfelt of het wel in
“De intensiteit van de matchen ligt hier een stukje lager, maar ik compenseer dat door hard te trainen.”