Enig begrip voor Witsel en Carrasco

Onze twee Rode Duivels in China, het blijft dubbel. We zaten op de eerste rij en het niveau van de Chinese Super League ís ondermaats. In vergelijking met de topcompetities in Europa dan. Waar Rode Duivels thuis zijn en thuishoren. Het is gevaarlijk om een oordeel te vellen op basis van één match – naast onze bekerfinale Genk Standard was Tianjin Shandong Luneng een spektákel – maar het voetbal van de Chinese Super League overstijgt niet dat van onze Jupiler Pro League, dat is duidelijk. En dan hebben we het over Lokeren STVV, de echte topmatchen in China zouden volgens Belgische waarnemers wel de intensiteit hebben van pakweg Club Brugge Standard. Maar in dat duel liepen ook geen Duivels rond.

Wil dit dan zeggen dat Axel Witsel (pakweg 15 miljoen euro per jaar), al anderhalf jaar ‘rustig’ meedraaiend bij Tianjin Quanjian, door het manifeste gebrek aan tempo en intensiteit in de Chinese Super League, straks op het WK niet meer het niveau zal halen van bij Zenit? We geven hem het voordeel van de twijfel. Zijn specifieke voetbalkwaliteiten zijn er heus niet weggesmolten, door de juiste fysieke voorbereiding en zijn drang tot presteren zal zijn achterstandje wel op tijd zijn ingehaald.

Idem voor Yannick Carrasco bij Dalian (10 miljoen euro per jaar). Je gelooft hem, als hij zegt hoe hij twijfelde toen hij op de bank zat bij Atlético: Martinez zou mij eens niet moeten meenemen. En dat hij vooral daarom naar China sjeesde. Dat Carrasco zélf een deel van de kosten betaalt voor de kinesist die de bond hem voor de behandeling van zijn knie in Dailan ter beschikking stelt, pleit ook voor hem. Hij krijgt zelfs het voordeel van de twijfel als hij benadrukt dat China voor hem en zijn Noémie één groot exotisch avontuur is. We zijn jong en we willen wat, zoiets. Tien miljoen per jaar onder meer. Maar dat niet alleen. De wereld ontdekken, zo zijn nu eenmaal (veel) jongeren. Zeker miljonairs die in een andere wereld leven dan die van ouderwetse voetbalglorie. Verdienen ze niet een beetje meer begrip dan allen samen te huilen: Geldwolven?

Of beaat roepen: Hoe zou je zelf zijn? Is dat allemaal niet te cynisch? Of hypocriet? En vergeet men niet hoe internationaal de (voetbal)wereld is geworden? We gaan nu ook al de Chinezen leren voetballen! Ik zou hun gouden kooitje in Tianjin en Dalian niet willen, nog voor geen 10 miljoen. Maar ik wil ze ook niet veroordelen. Het is hun leven. En ach, allebei zeggen ze: Je weet

nooit wat na het WK gebeurt. Hebben ze toch een unieke ervaring meegemaakt. So what?