“Degenkolb gehinderd? Gaan ze me er nu opnieuw uitgooien?”

Peter Sagan pakt negende ritzege, geel én groen

Een Tour met of zonder Peter Sagan, het is een wereld van verschil. De drievoudige wereldkampioen is en blijft de man. Zaterdag geklopt door Gaviria, zondag sterker dan Colbrelli en Démare . In La Roche-sur-Yon behaalde hij niet alleen zijn negende dagsucces, hij pakte ook het geel en het groen.

Vader Lubomir molenwiekte met zijn struise rechterarm. De supporters uit zijn thuisstad Zilina gingen uit de bol en Sagan zelf maakte na de streep een gebaar met de hand als wilde hij zeggen: Hi, I’m back in town.

“Het was ook dat gevoel”, zei de populairste renner van de wereld. “Ik had geluk. Fernando had tegenslag. Of ik bang was dat Colbrelli me nog zou voorbijsteken? Ik bang? Ik ben van niets of niemand bang, tenzij soms ’s nachts. (bulderlach) Denk je nu echt dat je daartoe de kans krijgt de laatste vijftig meter? Ik gooide mijn fiets over de lijn, en dat was voldoende. Het was opnieuw een hectische finale. Zonder meer. Ik had gehoopt dat Démare te vroeg zou beginnen sprinten. En hij deed het nog ook.”

Het was ook Arnaud Démare die vorig jaar de

Vuile Sprint van Vittel won. Sagan werd toen uitgesloten nadat Mark Cavendish ten val was gekomen en daarbij zijn schouder had gebroken.

“Gaan we daar nu opnieuw over beginnen? Dat is bij mij al lang vergeten. Nog dit: we gingen toen allemaal op rechts en dan gebeurde er een incident. De jury besliste dat ik beter in juli met vakantie ging. Ik ben van plan om dit keer geen vakantie te nemen.”

En toch kreeg Sagan gisteren een klacht aan het been van John Degenkolb. De Duitser vond dat hij de pas werd afgesneden door de wereldkampioen. In Vittel was het ook al Degenkolb geweest die naar de jury was gestapt. Dit keer kreeg de sprinter van Trek - Segafredo geen gelijk.

“Zegt hij dat ik hem gehinderd heb? Sorry, ik dacht dat ik een correcte sprint reed. Ik weet het niet, ik ben me er niet van bewust. Het was alleszins niet opzettelijk. De jury geeft er dit keer blijkbaar geen gehoor aan. Ach, elk jaar is anders.”

Leeuwtje voor Marlon

Ondertussen zit Sagan na de twee stuks van

2016 aan zijn derde gele trui.

“De eerste heb ik gehouden voor mijn wielermuseum in Zilina, de tweede gaf ik aan Roman Kreuziger omdat hij een groot aandeel had in die trui. En nu is dit exemplaar én het leeuwtje voor mijn zoontje Marlon.”

Sagan moest lachen toen ze hem vroegen of dit nu de mooiste trui was die hij veroverd had.

“Vooreerst was het met de ploegentijdrit in aantocht de laatste kans om het geel te pakken. En neen, dat geel is veel minder mooi dan de regenboogtrui. En dat geel is ook niet mooier dan de kassei van Parijs - Roubaix. Die steen nemen ze me niet meer af. Het geel krijgt een heel andere dimensie als je die trui nog in Parijs hebt. Maar ik ga voor het groen. Mag ik ook een vraag stellen? Neem dat ik opnieuw het puntenklassement win, is dat dan zes keer groen op een rij? Want de vorige keer raakte ik niet in Parijs.”