Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Even liet ik me wegduwen, het was meteen voorbij”
Nederlandse belofte Lorena Wiebes wint, favoriete Kelly Druyts spurt niet mee
Een volledig buitenlands podium gisteren op de Grote Prijs Sofie Goos in Borgerhout. De Nederlandse meisjes Lorena Wiebes en Janine Van der Meer namen de eerste twee plaatsen in, de Vietnamese Thi That Nguyen werd derde.
De meest spectaculaire koers kregen de toeschouwers in Borgerhout niet te zien, al waren er zeker wel rensters die het probeerden. Een achttal, met onder meer Loes Sels die vorig jaar nog als derde mee op het podium stond -, leek een tijdje kans te maken op de beslissende vlucht. Maar de samenwerking verliep niet optimaal en de vlucht werd opnieuw gegrepen. Zo werd het al snel duidelijk dat het op een massaspurt zou uitdraaien. Daarin speelden de Belgische meisjes niet mee. Het was de Nederlandse neobelofte Lorena Wiebes, twee jaar geleden nog Nederlandse kampioene bij de juniores en vorig jaar Europees kampioen bij de juniores, die in de laatste rechte lijn wegreed van de rest van het peloton om met lengten voorsprong te zegevieren. Janine van der Meer, die vorige maand nog de beste was in Nijlen, werd tweede. De winnares van de koers in Boezingen Thi That Nguyen werd derde. Voor Wiebes was het al de derde UCI-zege in haar eerste jaar bij de elite.
Eerste Belgische was Jessy Druyts op de zevende plaats, terwijl zowat iedereen zus Kelly als mogelijke winnares verwacht had.
“Ik zat iets te ver in de laatste drie kilometer”, sprak de oudere zus van Jessy. “Ik zat helemaal ingesloten en kon zo moeilijk opschuiven. Op zeker moment liet ik me even wegduwen, waardoor ik een twintigtal plaatsen verloor. Dat was niet meer goed te maken. Mijn ploegmaats hebben er nochtans alles gedaan om me vooraan te brengen, maar het lukte niet meer. Uiteindelijk heb ik niet meer mee gespurt, dat was het risico niet meer waard. De ploeg heeft nochtans de hele wedstrijd goed gecontroleerd. Ik denk dat we zowat het sterkste team waren. Alleen is het spijtig dat we het niet hebben kunnen afmaken.” Druyts’ ploeggenote Mieke Docx keek terug op een lastige middag. “De combinatie van die kasseistrook met de warmte maakte er al bij al een zware wedstrijd van. Ik heb ge- probeerd me in dienst te stellen van de ploeg. Op zeker ogenblik was er een groepje weg zonder iemand van onze ploeg en samen met enkele anderen heb ik die kloof gedicht. Nadien heb ik ook nog geprobeerd om Kelly naar voren te brengen voor de spurt, maar we kwamen jammer genoeg iets te laat.”