Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Louis was de stam van familie Mampay”
Afscheid stichter boomkwekerij en plantencenter op groot scherm
Louis Mampay (82), stichter van de gelijknamige boomkwekerij, was duidelijk een geliefd man in Viersel en omstreken. Hij stierf onverwacht op 27 juni. De familie had zaterdag een groot scherm, tent en parking voorzien tijdens de uitvaart, en die bleken nodig.
Terwijl de kerk van Viersel helemaal vol zat, woonden ook nog eens honderden mensen buiten de afscheidsviering bij. De tent met honderd stoelen bleek te klein, ook alle stoelen uit de parochiezaal werden nog buitengezet. En dan nog stonden er mensen recht. Omdat het warm was, werden flesjes water uitgedeeld.
Louis Mampay, oprichter van boomkwekerij L. Mampay & Zonen, was dan ook een bijzonder mens. Hij verloor 35 jaar geleden zijn vrouw Elza Sels. Dat vroege afscheid had de familie alleen maar hechter gemaakt. Aan alle foto’s en teksten kon je merken dat zijn vier kinderen en hun gezinnen zijn hele wereld waren.
Bloemen, strohoed, stok en zijn rode boerensjaal rustten op zijn kist. Er werd heel passend de parabel van de panfluit voorgelezen, want Louis wist als bomen- en plantenkweker als geen ander dat snoeien ‘groeien’ betekende.
Omdat Louis zo’n positief mens was geweest die van een grap hield, klonken er ook vreugdevolle liedjes, zoals De Jodelende Fluiter van
Bobbejaan Schoepen.
“Er ging geen ontmoeting voorbij of hij sprak nog over Elza”, zei voorgangster Joanna Ooms, die Louis de dorpsfilosoof van Viersel vond. “Hij zei waar het op stond. Met zever kon hij niet om. Hij was de stam van de familie. Dit alles werd gedragen door een eenvoudig geloof, dat er méér is dan we zien. In zijn geloof is hij nu weer samen met Elza.”
De Witte ‘De Witte van den Hovenier’, zoals zijn bijnaam was, had bij sommige
buren zelfs zijn eigen sloefen staan. Zijn handelsmerk was zijn witte jeep.
Al zijn kleinkinderen had hij een troetelnaam gegeven. “We zijn allemaal op uw knie naar Sint-Job gereden”, zei een kleinzoon, verwijzend naar het volksliedje. Louis kon zelf nooit gaan slapen zonder zijn ‘mannen’ nog eens gezien te hebben. “Vava, ik ga nu tegen u zeggen wat gij altijd ’s avonds tegen mij zei”, vertelde kleinzoon Rune. “Wie God bewaart, is goed bewaard. Ligde goed? Zijde gelukkig? Dan moogde slapen.”