Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Een mirakel dat we nog bestaan”
Erkenning Payoke in Schipperskwartier verlengd met vijf jaar, maar personeel verzuipt in het werk
De erkenning van Payoke, het opvangcentrum voor slachtoffers van mensenhandel en mensensmokkel, is verlengd met vijf jaar. Het centrum mag dan wel een cruciale rol spelen in de strijd tegen mensenhandel, het is er krabben om middelen en de werkdruk neemt alsmaar toe.
van Justitie Koen Geens (CD&V) en staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) verlengden de erkenning van Payoke met vijf jaar. Financiële zekerheid heeft het centrum echter niet. “Elk jaar opnieuw moeten we onze begroting indienen”, vertelt directeur Klaus Vanhoutte. “En elk jaar opnieuw moet die door de regering worden goedgekeurd. Telkens is dat afwachten.”
Payoke krijgt zowel van de federale overheid als van het Vlaams Gewest subsidies, in totaal goed voor zo’n 460.000 euro. “Doorheen de jaren zijn die middelen niet toegenomen. En dat terwijl het aantal aanmeldingen dat wel hand over hand doet. Want ook de vele slachtoffers van tienerpooiers komen bij ons terecht. De context van ons werk is doorheen de jaren veranderd, maar de middelen volgen niet.”
Met de subsidies die Payoke op dit ogenblik ontvangt, kan het centrum amper 85% van de loonkost betalen. “Een gat van 15% rijden we dicht met een levensnoodzakelijke subsidie die we ontvangen van de Nationale Loterij. Wat daar nog van overschiet, kan dan gebruikt worden als werkingsmiddelen. Dat is onwaarschijnlijk krap.”
Wil Payoke comfortabeler kunnen werken, dan heeft het jaarlijks nood aan 250.000 à 300.000 euro aan extra middelen. Daardoor zouden er onder meer drie extra mensen kunnen worden aangeworven. “Want tellen we bijvoorbeeld het aantal meldingen van slachtoffers van tienerpooiers, dan zijn dat er 36 voor de periode van 2017-2018. Maar ik heb niemand die deze dossiers naar behoren kan opvolgen, want iedereen verzuipt hier in het werk. Daardoor hebben we een aantal slachtoffers op pauze moeten zetten”, vertelt Vanhoutte.
“Met zeven mensen zorgen we onder meer voor psychosociale begeleiding, juridische bijstand, individuele begeleiding, permadel.” nentie, zoeken we naar betaalbare huisvesting voor onze slachtoffers, geven we vormingen. Op dit moment hebben we 120 begeleidingen lopen. Maar op jaarbasis hebben we wel zo’n driehonderd aanmeldingen te verwerken, dat zijn intakegesprekken om op te maken of het al dan niet gaat om een slachtoffer van mensenhanMinister En die werkdruk dreigt alleen maar te stijgen. “Zeker nu men vanuit de overheid meer inspanningen wil leveren in het kader van mensensmokkel. Daardoor zal het aantal slachtoffers dat bij ons terechtkomt zienderogen stijgen. Iedereen klopt hier overuren, maar die opnemen, daartoe komen we niet. Allemaal werken we vanuit een idealisme, maar fysiek hou je dit niet vol. De situatie is uitputtend.”
En los daarvan valt het gebouw waar Payoke gehuisvest is, in het Schipperskwartier, uit elkaar. “Tel je dat allemaal op, dan is het een klein mirakel dat we nog bestaan.”
Maar er is hoop. Hoop op ondersteuning van de stad. Want voor het eerst in het 32-jarige bestaan krijgt Payoke op 31 juli bezoek van een Antwerps burgemeester. “Je voelt dat men begint te begrijpen dat Payoke echt iets betekent in Antwerpen. Maar tussen positief tegenover onze werking staan en iets concreets uit de bus laten komen, zit natuurlijk nog een groot verschil.”