Zure nederlaag, maar ons beste tornooi ooit

Even slikken. Even balen. De teleurstelling mag nog even duren. Maar niet vergeten dat de Rode Duivels hun beste tornooi ooit speelden. België werd al een keer viceEuropees kampioen (1980) en haalde de halve finale van een WK (1986). Maar nu brachten ze ook spektakel en hun voetbal maakte mensen blij. De wereld houdt van hen. Om Frankrijk te kloppen, kwamen de Rode Duivels tekort. Het blok dat Les Bleus neerzette, was te hecht. Niet alleen wij treuren, de ganse wereld treurt mee. België heeft op dit tornooi de wereld verblijd. België, en niet Frankrijk, is het team dat voor het meeste spektakel zorgde. Met twaalf goals zijn de Rode Duivels nog altijd het team dat het meeste scoorde. De Rode Duivels speelden ook de meest spectaculaire wedstrijden. Het individuele talent van Courtois, De Bruyne, Hazard en Lukaku werd nu voor iedereen duidelijk. Dat was de grootste uitdaging voor dit tornooi: kan de gouden generatie dit ook op het allerhoogste niveau? Ja dus. Het begon met die wedstrijd tegen Panama, dat in zijn eerste wedstrijd ooit op het WK vocht als een bende leeuwen. Het liep moeizaam in die eerste helft, maar na de rust namen de Duivels met enkele klasseflitsen makkelijk afstand. De tweede wedstrijd was likkebaarden, van de eerste tot de laatste minuut. Tegen Tunesië werd met 52 gewonnen en een van de leukste misschien wel dé leukste wedstrijden van het tornooi afgeleverd. Tikitaka waar zelfs Spanje op jaloers zou worden, met stuk voor stuk schitterende goals. Het was toen dat de wereld deze generatie ontdekte. Maar de vraag bleef: wat kunnen we tegen grote landen? De derde wedstrijd was een nonmatch tegen de Engelsen. Twee invallersteams die door het tornooiopzet en de resultaten in de andere groepen eigenlijk beter niet zouden winnen. Januzaj verbrak met een knap doelpunt het gevaar op een salonremise en kreeg daarvoor enkele banbliksems, zelfs van binnen de bond, over zich heen. Onterecht. In deze wedstrijd verzamelden de Duivels heel veel goodwill, het zette hun sportieve imago in de ganse wereld kracht bij. Frankrijk, Denemarken en Japan toonden in eerdere wedstrijden een ander gezicht: rekenen tot ze erbij neervielen met de supporters op de tribune als grote gedupeerden. België deed dat niet. Nog maar eens hulde. Wij gaan niet meedoen met het geroep dat de Belgen die wedstrijd tegen Engeland niet hadden mogen winnen. Dan lag de weg naar de finale misschien wel open, maar op die manier liep het twee jaar geleden op het EK wel mis... Met een pover Colombia en Zweden op weg naar de halve finale waren we echt niet gelukkiger geworden. Nu zijn we dat, ondanks het missen van de finale, wél. Nu was het om duimen en vingers af te likken. Toen de teleurstelling tegen Japan heel nadrukkelijk om de hoek kwam loeren, stond het team recht met een spectaculaire comeback. Een comeback die de basis legde voor één van de grootste momenten uit de geschiedenis van het Belgische voetbal: een 12 zege tegen WKfavoriet Brazilië. Vrijdag 6 juli. Waar was u dan? Iedereen weet het nog. Eindelijk die referentiewedstrijd, eindelijk die bevestiging van die gouden generatie. Iedereen was top, de bondscoach met een sterk tactisch plan inbegrepen. Ook een beetje meeval, maar dat is nodig om Brazilië te kloppen. De grootste voldoening op dit WK. Zeker weten. Al die grote talenten hebben de verwachtingen ingelost. Niet alleen het superkwartet Courtois De Bruyne Hazard Lukaku, maar ook Alderweireld, Witsel, Vertonghen en Fellaini. Ze bevestigden hun naam en faam. In die sleutelwedstrijd tegen Brazilië verzoende het Belgische publiek zich ook eindelijk met bondscoach Roberto Martinez. Hij zette een systeem neer dat de sambavoetballers verraste en droeg zo bij tot het succes. Waren er voor het tornooi nog veel vragen over de Spanjaard, dan zijn die voor een groot deel weggenomen. Hij was gefocust, slaagde erin alle spelers op eenzelfde lijn te krijgen. Hoe De Bruyne zich wegcijferde voor het team, was onwaarschijnlijk. Na als verdedigende middenvelder te zijn begonnen, mocht hij tegen Brazilië op zijn favoriete positie hoger op het veld spelen, terwijl hij gisteren weer op de rechterkant werd geposteerd. Een topper als De Bruyne liet het allemaal over zich heen komen. Dat was omdat Martinez hem daarvan kon overtuigen. Gisteren kreeg het plan van Martinez veel minder bijval, maar dat lag niet alleen aan hem. Gisteren werd een teleurstelling, maar dit Frankrijk is de grote favoriet om de wereldtitel binnen te halen. Omdat... het België kon kloppen! Dat is een heel groot compliment. Dit België had wereldkampioen kunnen worden, maar was net iets minder sterk in de beslissende halve finale. Dat telt ook. Dus laten we maar blij zijn met wat deze Duivels ons brachten: spektakel, bevestiging van hun grote talent en een halve finale op een WK. Proficiat, Duivels!