Gazet van Antwerpen Stad en Rand
14 JUNI - 15 JULI Blauwe kippen en een konijnenpoot
Nu al een eerste halve finale sinds 1990, mogelijk een eerste finale sinds 1966. Engeland staat zonder meer voor een historische wedstrijd in het Loezjniki-stadion in Moskou, waar zondag ook de finale wordt gespeeld. Maar de eerste vraag op de persconferentie aan bondscoach Gareth Southgate ging niet over Engelands afspraak met de geschiedenis. Een Duitse journalist wilde graag weten waarom in godsnaam de spelers gisteren met blauwe plastic kippen naar elkaar aan het gooien waren. Waarom kippen? Waarom plastic? En waarom blauw?
“Ik heb mijn physical coach exact dezelfde vraag gesteld”, antwoordde Southgate met een brede glimlach. “Maar blijkbaar vond hij het een aardig idee om de opwarming op een speelse manier aan te pakken. Hij wilde de spelers zo lichtvoetig en soepel mogelijk laten bewegen.”
Terwijl België zwaar aan de bak moest tegen Japan en Brazilië, lijkt Engeland zonder veel energieverlies door het tornooi te glijden. Jazeker, tegen Colombia had het penalty’s nodig, maar net die geslaagde strafschoppenreeks – voor het eerst op een WK – heeft de spelers een vertrouwensboost gegeven. Het team dat zonder veel moeite met Zweden afrekende lijkt in niets op de
die in het verleden waren. En dat is in grote mate te danken aan deze drie factoren.
underachievers The Three Lions
1. Volgevreten vedetten verdwenen
Engeland - Kroatië is vanavond een duel tussen een van de jongste en een van de oudste WKselecties. Sinds Gareth Southgate overnam als bondscoach van Sam Allardyce – hij hield het maar één kwalificatiewedstrijd vol door een schandaal – heeft hij zijn selectie systematisch verjongd. En daarbij had hij niet alleen oog voor de jonge talenten van de topclubs als Raheem Sterling (Manchester City) of Dele Alli (Tottenham), maar riep hij ook minder evidente namen op als doelman Jordan Pickford (Everton) en verdediger Harry Maguire (Leicester). Samen met rechtsback Kieran Trippier (Tottenham) behoren zij tot de positieve verrassingen van dit WK.
Volgevreten vedetten als Wayne Rooney, Joe Hart, Jack Wilshere en Ross Barkley moesten niet meer op een selectie rekenen. Andere meer ervaren spelers haalden nog wel de selectie, maar moeten tevreden zijn met een plaats op de bank. Dat is bijvoorbeeld het geval voor Chelseaverdediger Gary Cahill, twee jaar geleden nog kapitein van The
Three Lions. In totaal werden elf spelers van het EK 2016 niet meer opgeroepen door Southgate.
2. Eindelijk modern voetbal
“De grootste verandering tegenover twee jaar geleden? De bondscoach heeft een duidelijk plan.” Middenvelder Jordan Henderson had gisteren op de persconferentie een duidelijk antwoord op de vraag wat er onder Southgate veranderd is. Aan het plan waarover hij spreekt heeft Southgate enkele jaren gewerkt, als verantwoordelijke van de Engelse jeugdselecties. Hij kiest voor modern bewegingsvoetbal met drie centrale verdedigers, druk op het middenveld en snelheid voorin. Maar tijdens het WK in Rusland legt Engeland vooral veel realisme aan de dag. Southgate en zijn assistenten besteden maniakaal veel aandacht aan de stilstaande fasen, waardoor acht van hun goals na een corner of een vrije trap tot stand kwamen. Dat is meer dan gelijk welke andere WK-deelnemer.
Daarnaast steunt Engeland ook op de doelpunten en het realisme van Kane. Al was Southgate gisteren zo attent ook de inzet van Raheem Sterling te loven. De City-aanvaller wacht op een eerste internationale goal sinds oktober 2015. “Hij is cruciaal in al onze aanvallende patronen”, sprak de coach. “Ik ben niet verbaasd dat de Kroatische coach hem als onze sleutelspeler aanwijst.” Afwachten maar of dat straks ook op het veld blijkt.