Tweede sprint, tweede keer prijs voor Gaviria

De Tour is amper vier dagen jong, maar nu al is Fernando Gaviria dé sprinter van deze ‘Grande Boucle’. Twee sprints reed hij, twee sprints won het Colombiaanse wonderkind van Patrick Lefevere. In voetbaltaal heet dat: scoren aan honderd procent. “Het mag hier niet stoppen, ik ga voluit voor het groen in Parijs.”

De 23-jarige turbosprinter van Patrick Lefevere is bezig een mooi Tourverhaal te schrijven waarover nog lang gepraat zal worden. Het is van 1977 met de Duitser Didi Thurau geleden dat een Tourdebutant twee van de eerste drie individuele Touretappes kon winnen. Ook Freddy Maertens deed hem dat in 1976 voor. Toen eindigde de West-Vlaming in Parijs niet alleen in het groen maar ook met nota liefst etappes op zijn zegelijstje. In totaal kregen slechts acht renners in 105 jaar dat voor elkaar. En zeggen dat het zonder die val zondag in La Roche-sur-Yon misschien al drie keer raak geweest kon zijn voor Gaviria.

Veel risico’s

Vooral gisteren in het dorp van burgemeester en UCI-president David Lappartient toonde de Colombiaanse sprinter-met-detandenbeugels dat hij op dit moment op een lastige aankomst tegen de wind in de snelste man van de wereld is. Groenewegen en Kittel kwamen er in Sarzeau niet aan te pas. Een goed anticiperende en enigszins herboren Greipel en Sagan – wie anders? – boden het langst weerstand.

“Het deed me wat denken aan de sprint in Elk Grove, in de Ronde van Californië, die ik won van Caleb Ewan”, vertelde Gaviria. “Ook toen ontploften mijn benen bijna van de pijn en was ik verplicht om tot het gaatje te gaan. Toursprinten zijn best ingewikkeld en zoveel anders dan in een andere wedstrijd. Ze hadden me van alles voorspeld, en na vier dagen weet ik het wel: het is onbeschrijfelijk hoeveel risico’s iedereen hier neemt. Het is heel gevaarlijk. Zonder risico’s win je ook geen enkele etappe. Dat verrast me toch wel. Ik lag er ook al bij. Deze koers is zoveel maten groter dan alle andere wedstrijden. Elke dag opnieuw mengen alle klassementsrenners zich in de laatste kilometers. Je wordt gewoon elke rit volledig leeggezogen. Maar het blijft een fantastisch gevoel dat ik het vandaag kon afmaken voor mijn ploegmaats. Quick.Step Floors was de enige ploeg die haar verantwoordelijkheid opnam, al op vijftig kilometer van de finish. Ik snapte de houding van de