“Ik heb nooit in de zege geloofd”

Met een aanval van 193 km kleurde Dimitri Claeys de dag. Even leek hij voor de ritzege te kunnen meespelen, maar op anderhalve kilometer van de streep werd hij ingelopen.

“Ik heb nooit aan de ritzege gedacht. Wanneer je aan zo’n onderneming begint, weet je dat de kans op slagen heel klein is. Het peloton heeft ons voortdurend binnen schot gehouden. In de laatste dertig kilometer reden we ook nog eens over grote brede wegen en blies de wind tegen. Dan is zo’n grote groep nog extra in het voordeel.”

Een dag na de laatste plaats in de ploegentijdrit zaten met Claeys en Anthony Perez twee renners van Cofidis in de kopgroep.

“Het was geen strafkamp. We moesten eigenlijk maar met één man zijn. Ik had voor de start wat met Guillaume gepraat en hij zei dat hij van bij de start zou aanvallen. Ik ging dan maar mee, en even later kwamen Cousin en Perez aansluiten. Ach ja, het was plezanter met vier dan met twee. Het was leuk om eens niet in de stress van het peloton te zitten, maar hoewel sommige Franse journalisten dachten van wel, hebben we onderweg niet de tijd gehad om over voetbal te praten.”

Claeys greep ook nog eens naast de Prijs van de Strijdlust.

“Cousin heeft zeker niet het meeste kopwerk verricht, maar hij mag het hebben. Eerlijk gezegd interesseert die prijs mij niet. Het is mooi om eens op het podium te staan, maar het is niet daarvoor dat ik naar de Tour kom.” (bvc)