“De grootste overwinning is de overwinning op mezelf”

Ze zou het helemaal maken, hét nieuwe toptalent op de Belgische lange afstand. En toen, vorig jaar, stortte ze in. “Ik was op, fysiek en mentaal.” Afgelopen weekend kwam ze weer boven water. Louise Carton (24), openhartig over haar dip. “Aan jonge atleten: maak niet dezelfde fout als ik.”

Een schreeuw van blijdschap. De vuisten gebald. Luid toegejuicht door het publiek. Ook al kwam ze als zeventiende over de finishlijn, Louise Carton reageerde alsof ze de wedstrijd van haar leven had gewonnen na haar 5.000m. Ja, ook omdat ze met haar chrono (15’33”25) naar het EK in Berlijn mag.

“Dat EK is mooi meegenomen, maar eigenlijk bijzaak. De grootste overwinning is de overwinning op mezelf. Ook al was dit een van de laatste kansen voor het EK, toch was ik ontspannen, heb ik de hele dag genoten. Dat kon ik vroeger totaal niet. Toen was ik bang, zat ik met twijfels. Die gevoelens kan ik nu veel beter kanaliseren en omzetten in iets goeds.” Louise Carton komt van ver, zegt ze. “Ik zat heel diep, zo voelde ik dat toen toch aan. Ik was helemaal op, fysiek en mentaal gekraakt. Ik kan vrijuit zeggen dat ik heb gedacht aan stoppen. Mijn omgeving heeft mij gelukkig de wijze raad gegeven om op dat ogenblik die knoop niet door te hakken, omdat ik toen niet in staat was om een verstandige beslissing te nemen.”

Opmerkelijk, want leek niet alles op wieltjes te lopen de voorbije jaren voor de universiteitsstudente kinesitherapie? Europees beloftekampioene in het veldlopen, veelvoudig Belgisch kampioene veldlopen, Europees vicekampioene bij de beloften op 5.000m, een knap persoonlijk record op 5.000m (15’23”82) waarmee ze onverhoopt debuteerde op de Olympische Spelen van Rio 2016…

“Dat ging allemaal zo snel en ik wilde zo graag meteen meer. Ik wilde zo graag voldoen aan wat mensen van mij verwachtten, leed onder de stress van de limiettijden die ik moest halen voor internationale kampioenschappen. Er was niet alleen die druk van buitenaf, ik legde mezelf ook te veel druk op. En daarbij kwamen ook nog rugproblemen.”

Carton raakte in 2017 naar eigen zeggen overtraind.

“Ik was elke dag moe, had een hele zomer rugpijn, zware benen, had in niets meer zin. Overtraining, oververmoeidheid, depressie: noem het zoals je wilt, maar het was duidelijk dat ik nood had aan rust.”

Herbronnen

Ze verloor haar profcontract nadat ze zich in 2017 niet had kunnen plaatsen voor het WK en nam een drastische beslissing: ze stopte enkele maanden met atletiek om te herbronnen, op zoek naar zichzelf.

“Ik heb bewust de luwte opgezocht. Dat ik geen profcontract meer had, was achteraf bekeken een ideale kans om mezelf af te vragen: Waarom loop ik eigenlijk? Het antwoord is: Omdat ik het graag

doe. Ik merk dat mensen mij altijd zijn blijven steunen, ook in die tijden dat het niet goed ging. Ik ben meer matuur om om te gaan met verwachtingen, ben alerter voor vermoeidheid, let meer op mijn recuperatie…”

Sinds maart traint ze weer zonder problemen. Voorlopig krijgt ze een werkloosheidsuitkering, maar ze wil niet in dezelfde val trappen en amechtig een profcontract najagen. Alles op zijn tijd.

Carton: “Voor toptijden zal ik misschien moeten wachten tot volgend jaar. Maar het belangrijkste is dat ik weer met plezier train. Ik maak er geen geheim van dat ik met een sportpsycholoog werk, die plaatst dingen in het juiste perspectief. Er moet veel meer worden gesproken over mentale gezondheid en druk in de sport. Dat is een reëel probleem en het is een beetje een taboe om daarover te praten. Ik hoop dat veel jonge atleten die na mij komen, niet dezelfde fout maken. Dus:

spread the word, enjoy, doe alles op zijn tijd.”

Louise Carton

“Er moet veel meer worden gesproken over mentale gezondheid en druk in de sport. Dat is een reëel probleem.”