Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Peter Sagan op recordjacht
Een Tour met of zonder Peter Sagan: het is een wereld van verschil. De Slovaak zal nooit de Tour winnen, maar in zijn eentje zorgt hij voor meer spektakel dan eender welke ploeg. Stel je eens voor dat de drievoudige wereldkampioen er het voorbije verlengde weekend niet bij was? Dan was het gewoon een dodelijk saaie boel geweest. Maar de wereldster liet zich de voorbije drie dagen in drie gedaanten zien: als winnaar, als man die zichzelf overstijgt en als voorbeeldige knecht.
1. Winnaar
Sagans coach Patxi Villa weigert het woord “revanche” in de mond te nemen, maar het is duidelijk dat zijn oogappel met een duidelijke missie naar deze Tour is gekomen: op zijn manier tonen dat het vorig jaar fout was dat de UCI-wedstrijdjury hem uit de Tour zette. Dus won hij vrijdag in een knappe sprint in Valence van Europees kampioen Alexander Kristoff en de Fransman Arnaud Démare. Met eventueel nog een sprint in Pau donderdag en de Champs-Elysées zondag – waar hij nooit eerder won – kan Sagan op vijf zeges afklokken.
“Ik weet het niet”, haalde hij de schouders op. “Ik zit in de
survival-fase. Gezond en recht blijven is de opdracht. Het is niet omdat alle topsprinters zo goed als naar huis zijn dat de sprints nu meer geordend verlopen. Integendeel. Omdat iedereen nu denkt dat hij kan winnen, is er meer chaos. Neem Valence: de laatste kilometer zat ik nog in 25ste positie. Ik moest een sprint trekken op 500 meter van de streep om in het wiel van Kristoff te raken. Parijs? We will see. Het is een aparte sprint. Een aantal renners leeft alleen daar naartoe.”
2.Sagan Masochist
In de Drôme liet zich vrijdagavond ontvallen dat hij in Mende een snipperdag zou nemen. Maar wie zat er in de lange vlucht van de dag en eindigde vierde achter Stuyven? Jawel, de man van alle terreinen en alle seizoenen.
“Ik weet dat jullie op zoek zijn naar die specifieke quote, maar ik vind Peter niet beter dan in 2012 of in 2016”, zegt diens coach Patxi Villa. “In 2015 was hij er toch ook al vijfde? Hij is niet beter. Tenzij hij nog een rit wint...”
Sagan zelf beweerde dat hij “eigenlijk per abuis zaterdag in de ontsnapping van de dag was geraakt”.
“Hoe gaat dat? Ineens zit je vooraan. Maar denk niet dat ik daarna niet geleden heb. Tot twee keer toe werd ik bergop gelost, evenveel keer kwam ik terug. Maar daarna werkte ik wel nog mee met de jongens van Quick.Step Floors en BMC. Zo ben ik dan wel. Op de slotklim reed ik mijn eigen tempo. En daarna waren er nog twee redelijk vlakke kilometers. Zo word je vierde en verbaas je jezelf.”
Sagan rept er zelf met geen woord over, maar dit was onrechtstreeks ook een oefening voor het WK in Innsbruck, waar hij opnieuw wereldkampioen wil worden en waar de finale gelijkaardig is. Sagan deed niet zomaar masochistisch om masochist te zijn. Hij kickt nu eenmaal op truien en rijdt daarom ook na één jaar onderbreking het Europese kampioenschap in Glasgow.
3. Meesterhelper
Een zelfde verhaal gisteren in de Tarn. Peter Sagan sleurde van bij de start zo hard dat er heel wat sprinters én Belgen in de problemen kwamen.
“Uiteindelijk gingen we er met een grote groep vandoor. Het was de bedoeling dat ik de rode loper uitrolde voor Rafal Majka naar de voet van de Pic de Nore toe, de zwaarste klim van de dag. Ik controleerde een beetje de ontsnapping. En ik probeerde ook zo lang mogelijk vooraan te blijven, maar op de klim zelf was mijn rol uitgespeeld”, zei de man die tussendoor na de tweede Alpenrit aankondigde dat hij gaat scheiden van Katarina. Het heeft alvast geen invloed gehad op zijn koersgedrag. Integendeel. Sagan is bezig aan net zo’n dolle Tour als twee jaar geleden, toen hij in de bergen ook voor spektakel zorgde.
“Hij maakt nu eenmaal graag koers, elke dag weer”, aldus nog Villa. “Hij wil zo veel mogelijk punten pakken, zo veel mogelijk koersen winnen. Peter is effectief een recordman.”
En maar goed ook voor de Tour zelf.